Het bloemstuk
Eens, in lang-vervlogen tijd (het eindexamen was op handen...) had ik in het buitengebied al uitgekeken op de witte zijmuur van het huis dat ik nu, na vijftig jaar, van binnen leer kennen; hier vindt de cursus bloemschikken plaats in een langgerekte rommelige loods.
De rest van het huis blijkt labyrintisch, met gangen, achterkamertjes, grasvelden, schimmige doorkijkjes en mysterieuze uithoeken.....
Mevrouw knipt grasgroene, verse bladeren en plant ze eigengereid maar weloverwogen in de vochtige ondergrond.
Even later worden daar de stelen van paarse gerbera's en zachtroze rozen aan toegevoegd. Liever had ik het bloemstuk zelf vervaardigd, maar je moet nu eenmaal alles leren.
De vraag is of het me zou kunnen troosten met de desertie, met het liefdesverdriet, met de doodsangst, met de verveling en de leegte.
Op een krijtwitte "Dorische" zuil staat het nu te pronken in mijn kamer.....
8 juli 2020
Geplaatst in de categorie: natuur