Alle inzendingen over gezeligheid

Tegenwoordig gaan er meesterlijke energieën door mij heen. Ik ben op mijn pad aan het leren om de weg af te leggen van gezel tot meesteres. En dan houd ook ik gráág een bekwame en goede lerares voor ogen!

Ouders moesten eens weten, zei een collega. Maar ouders willen niet eens weten, riep ik. Die stinkende grote klassen en de kwade impulsen uit hun genetische jassen. Zoiets doet mijn kind niet in de groep, we hebben hem thuis netjes opgevoed. Gelukkig heb ik het over kinderen die zich...

Daar, in die buurt, de buurt waarin tien van mijn woelige jeugdjaren voorbijvlogen als de ijlende, rusteloze wind, verheffen zich nu de muren, verheft zich nu de façade waarachter zich een drama ontrolt. Van buiten af kan men die stenen façade nietsvermoedend beschouwen, onwetend als men is van...

In de Zak van Zuid-Beveland, een gebied ten zuiden van Goes wordt door de stichting "De Kerststal voor alle Gelovigen" op de tweede zondag van januari (de feestdag van Franciscus de Afwezige) iedereen uitgenodigd samen te komen in een prachtige boerenschuur. Het was een komen en gaan van...

De overlevende kalkoenen kunnen weer eens opgelucht ademhalen. Het risico dat ze nu nog, na de feestdagen, op het kapblok belanden, is aanmerkelijk kleiner geworden dan een weekje terug. Hun roep klinkt weer wat luider, de schuwheid ebt weg en ze kijken bij lange niet uit naar volgend...

Meteen al de eerste keer dat de vrijwilligster de kamer in het Zorgcentrum betrad, viel haar blik op een gitzwarte hond van stof met glanzende kop en licht geopende, vilten, roze bek. Mevrouw verkommerde en vereenzaamde tussen de muren van haar kamertje, in het luchtledige van haar eenzaamheid,...

Toen Mien wakker werd was het al licht en stond ze op. Hoe laat het was wist ze niet, want de wekker bij het bed stond stil. Ze schudde haar vent aan zijn schouders, maar hij reageerde niet. Toen riep ze keihard: ''Hé, kijk effen op je klokje hoe laat het is, je hebt de wekker weer niet...

‘Kling klokje klingelingeling Kling klokje kling…’ Kerstbomentijd. Overal lichtjes, en poedersneeuw in de vitrines, kwistig rondgestrooid. De openstaande winkeldeuren lokken me met een knusse, huiselijke warmte naar binnen. Hoe groter de winkelketen, hoe duffer de warmte die mij in het...

De oude Ping kwam met een hoop goud en zijn luie verwende zoon, de jonge Ping, naar meester Li en smeekte: “Dit is mijn luie zoon. Neem hem alsjeblieft in dienst. Dan heb ik niet geheel gefaald als opvoeder”. Li liet de gouden munten door zijn vingers glijden en knikte: “Voor het geld doe...

Om voor mij duistere reden hoorden de typografen tot de elite onder de arbeiders, die toen nog bestonden. Een uitgestorven ras. Die grafische mensen konden ontzettend zeuren. Het was komisch om ze aan te horen. Heel gemakkelijk kletsten zij een half uur of op een visitekaartje een naam een punt...

De chauffeur schoof het portier van de auto open: "Weest u voorzichtig met instappen!" vermaande ze me Meteen daarop volgde "de schok der herkenning": "U bent er een van Broeckx, van Broeckx uit de Gerard Brandtstraat!" Met die constatering kon ik het alleen maar hartgrondig eens zijn. Mijn...

Welke demon mijn schreden heeft geleid op het smalle en oneffen pad dat naar haar voerde, zal ik nooit weten en ook niet of onze eerste ontmoeting, zo laat in onze levens, voorbeschikt was, maar op een dag was deze een feit. Haar naam was mevrouw Van Keulen en ze sprak deze uit bij de eerste...

De kersttijd naderde en mevrouw Van Keulen, die mij gaandeweg, in de tweeënhalf jaar van onze geregelde ontmoetingen tot een "moeder" dan wel tot een vriendin was geworden, had voorzichtig te kennen gegeven dat zij uitzag naar een "gezel" in de vorm van een weliswaar levenloze, maar toch...

Het relaas dat ik hier vertel begon op een wolkeloze avond, misschien was het zelfs al nacht. Ik keerde terug van een lezing die ik had gegeven op uitnodiging van Het Genootschap. Zelf was ik al enkele jaren geen lid meer, maar voelde me ten zeerste vereerd dat ze mij nog niet vergeten waren en...

Volgens de Bijbel heeft God de wereld geschapen in zes dagen. Genesis spreekt over de tuin van Eden als ware het een wereld die God creëerde voor zijn magnum opus: de mens. En nadat hij de mens gemaakt had, maakte hij de dieren om deze mensvormen gezelschap te houden. Het is snel zo gelezen. En de...

Ze kennen elkaar al vanaf de kleuterschool en ondanks hun verschillende studies ontmoeten ze elkaar nog geregeld, wanneer ze weer in hun oude, vertrouwde Stavoren vertoeven. Meestal bouwen ze dan samen een flink feestje, ergens in de open lucht, uit het zicht van de benepen, roddelzieke lui. Botte...