Alle inzendingen over kerstboom

...omdat het moet. Je moet met je familie rond de kerstboom zitten. Natuurlijk zit de volledige familie ook dan weer naar hun onvermijdbare mobiele telefoons te loeren, omdat ze hebben geleerd dat ze dat moeten doen als ze in gezelschap zijn. Gezelligheid is immers reageren op je laatste...

...tenzij er een aangekleed stalletje staat bij de kerstboom, maar daar houdt het dan mee op! Kerstmis 2017, de wereld draait door in al haar glorie, mensen zitten uitgeput van het winkelen in hun stoel, maken voorbereidingen voor het kerstmaal, het kerstontbijt en alles wat er maar naar binnen...

Nu, op deze Kerstavond, verbeeld ik me dat we nog samen zijn, zoals in de voorgaande jaren, zoals in heel mijn voorgaande leven..... De oude eiken meubelen waren dan als door een geheimzinnig waas omfloerst, alsof ze spraken van Vader, van broer en zus en in de voorafgaande dagen had Marianne het...

Gaan we naar Brugge? Neem je me mee naar een romantische stad die al bezaaid is met kerstbomen en kerstmannen voor de etalages? Waar je de chocomelk nog ziet dampen op de lipjes van kleine kinderen? Waar mannen in tavernes zitten, lallend van de Glühwein? Waar ik zal uitschuiven over de kasseien...

...mijn vader toch weer, zij het nipt op tijd, een kerstboom of, in mindere tijden, takken aan de muur, veertig jaar na dato heb ik de ballen nog, de piek is helaas gesneuveld. Mijn ouders hebben negen kinderen groot gebracht, op zaterdagavond dansten zij een tango, Malando, en pa vroeg zich af...

...elegante rijnaken rusten..... We waren voortgejaagd door een gure decemberwind maar binnen wachtten ons warmte, koffie en een metershoge fraai opgetuigde kerstboom.... Aan mij de edele taak het verslag van de vergadering te schrijven.... Aangevallen door een scherpe wind haastten we ons...

...rijnaken rusten. We waren voortgejaagd door een gure decemberwind maar binnen wachtten ons warmte, koffie en een metershoge, fraai opgetuigde Kerstboom. Aan mij de edele taak het verslag van de avond te schrijven. Aangevallen door een scherpe wind haastten we ons later op de avond...

...is pakjesavond verhuisd naar pakjes onder de kerstboom: een echt familiegebeuren. De tranen staan in mijn ogen bij het idee hoe het voor mij zal zijn. Niet dat ik nu zelfmedelijden aan het kweken ben, maar makkelijk is het niet als je alleen ben. Dingen waar je niet over nadenkt als je nog...

...rotjaar eigenlijk, zeg ik ongericht hardop. De kerstboom gaat er niet minder om pronken, maar de lichtjes verliezen wat aan impact. De nagloed van het kerstgebeuren en het uitzicht op oud en nieuw lijken ineens zo ver weg, zo nutteloos. De mensen die ik voorbij zag komen, wandelen m'n...

...goede wil. Daarom hebben wij hier thuis een kerstboom. En die Nordman spar radiëert een zacht blauwe pastelkleur onze huiskamer in, een radiatie die je in deze tijd van het jaar soms kunt zien rond de mast van een schip. Een mild elektrisch veld (het Sint Elmusvuur) dat zich samenbalt...

...de kerstversiering inclusief het optuigen van de kerstboom tegenwoordig al meer dan twee volle dagen. Het aanbrengen en de installatie van alle elektrische snoeren met één of meerde centrale schakelingen is ieder jaar weer een hele puzzel om het werkend te krijgen. Twee dagen lang intensief...

...in de conifeer. Binnen is het behaaglijk. De kerstboom straalt een zacht, gedempt licht uit. Ik heb een paar sfeervolle kersthoekjes gemaakt en ben nu bezig met het opmaken van wat kerststukjes. Alle attributen liggen voor me uitgestald. Dan bedenk ik me dat wat coniferentakjes niet zouden...

...bepaald dat de dag was gekomen waarop de kerstboom weer weg kon. Inderdaad had mijn trouwe Ilonka het kleine boompje al vóór de Kerstdagen tevoorschijn gehaald en had zij het getooid met kleurige frutsels en fratsels en met een lieflijk stenen engeltje dat barokke kwaliteiten bezit en op...

...de zenuwen in het lijf, maar bezat toen wel een scherpe tong. Zeker, testosteron zal ook vele positieve effecten hebben op tal van terreinen. Maar toch. Zo herinner mij van lang geleden kerstboom jachten in de stadswijk. Ik vocht mee met de jongens uit de straat. Met angst in het hart, want een...

...trouwe Ilonka mij verrassen met een klein kunst-kerstboompje dat ze tooide met lichtjes en dat nu een rustgevende en weldadige sfeer teweegbrengt in de kamer, alsof de Kerstgedachte nu werkelijk een rol gaat spelen in deze kleine kring, in dit zo onwerkelijke, beperkte en kleine universum dat...

Met mijn mallotige "Russische" bontmuts op moet ik een zielige, dan wel belachelijke indruk gemaakt hebben..... De hal van het Zorgcentrum was onveranderd sinds ik Haar negen jaar tevoren ten grave had gedragen, zij het dat zij opgesierd werd door twee gigantische Kerstbomen, behangen met...

...ze gezegd. Ze waren alleen vergeten dat de kerstboom opgetuigd diende te worden, de tafel perfect gedekt diende te worden en dat tussen de spelletjes door er wel verwacht werd dat er voldoende soorten aan drinken en hapjes waren. Ze glimlachte en bedacht zich dat als haar zonen later zouden...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Feuilleton in een nog onbekend aantal delen) Deel 1 Waarin we kennismaken met Otto Berendsen docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei en zien we hoe hij in een opwelling het plan opvat om ‘n eenmansactie te...

...als mensen hun saamhorigheid vieren rond een kerstboom, uit het raam keek, zag ik mevrouw voortschuifelen door de restanten van de grijswitte sneeuw die eerder de wereld overladen had, in het gezelschap van een poedel, waarvan zij wel zielsveel moest houden naar mijn inschatting. Zijn kameraad...

...ondanks zijn groteske vormen toch als glimlach te herkennen. Nee, in de bal zit ie ook niet en hoewel hij prachtig is hoor, zelfs niet in je kerstboom met kluit, noch in het romantisch kaarslicht. ’t Is simpeler dan je dacht: de Kerstgeest zit op een veilig plekje in ons hart.

...kleine kerkje waren geweest en thuis, waar de kerstboom stond, krentenbrood en chocolademelk kregen. Mijn zus herinnert zich een en ander. Het onderzoek toont geen mankementen aan en blij en gelukkig vertrekken we met de taxi, een zonnige toekomst tegemoet, alsof we weer kameraden zijn als...

Wazig, mijn blik doorheen de sneeuwvlokken. Nog staan de kerstdennen er groen bij, maar lang zal dat niet duren. Een vader neemt zijn dochtertje bij de hand. 'Kijk', roept ze, 'de kerstman!' En inderdaad, mijn blik volgt haar wijzende vinger, daar zit hij, de cadeautjesman, in vol ornaat....

...geraakt. Waar geen geld is voor pakjes onder de kerstboom. Of mensen die kampen met het verlies van een geliefde. Ook bestaat er een aantal mensen die in het verleden iets zijn aangegaan en die niet goed over de gevolgen nagedacht hebben. En die in deze maand van vrede en welbehagen niets van...

...soms al zo bedrijvig dat je mensen al met een kerstboom zag lopen. Dat is natuurlijk wel erg vroeg. Maar ja, wie weet vieren die lui wel geen Sinterklaas en willen gewoon vast iets gezelligs in huis. Alles is mogelijk toch. Het is tegenwoordig een gekkenhuis. Iedereen werkt, of je nu...

...naar de elfstedentocht ging. Thuis brandde de kerstboom en hij ging slapen, drie dagen lang. Toen hij wakker werd lag er sneeuw. Ik ga naar buiten dacht de man maar hij was helemaal verstijfd. De sneeuw dwarrelde als een lappendeken voor zijn ogen. Hij liep naar buiten en liet geen...

Het is weer ‘die tijd van het jaar’. Diepduistere nachten, ijskoud, die niet eens breken in het grijze van de in elkaar overgaande dagen welke nu echt wel in sneltreinvaart op het einde van dit jaar afstevenen. Het is bijna het moment waar de ‘feestdagen’ elkaar niet kunnen bijbenen, waar...

...van die losgeslagen amoureuze teef. Om zowel de kerstboom als Donalds rust te redden, grepen de baasjes in en maakten een einde aan de romance. Een van de weinige nadelen van leven is de ouderdom. Die trof Foxy langzaam maar zeker. De laatste dagen kon ze niet meer lopen. Met een lange...

...wilde de rode kerstbal dolgraag. En blij danste en praatte hij met alle kerstballen. En de kerstboom? Die schudde van plezier bij zoveel vrolijkheid.

...in onze harten, en we pasten in elkaar zoals de kerstboom bij kermis paste. Zij was mijn piek en ik verbeelde mij haar onderbenen, als de wortels van een boom. Een boom die niet kon lopen. Ik had ook niet meer zo heel veel te vertellen over mijn erudiete minnares, ze had haar schoonheid aan de...

Aan het eind van de duistere straten lokte een licht; het was de buitenverlichting van de paviljoens die de ongelukkigen herbergen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Mijn gestage voetstap had me tot hier gebracht. De kille, kale gangen van het ziekenhuis boden...