Alle inzendingen over overwaarde huizen

De huizen van de Chopinstraat liggen als het ware in een vallei, in een diepte en een eindje van het zwarte, rimpelende water van het Wilhelminakanaal af. Een straatweg die evenwijdig loopt aan het kanaal, omzoomd door hoge rietpluimen die wapperen, waaien en wuiven in een licht briesje, voert...

...uit hun huis. Hier in ons landje, vliegen huizen in brand, komen kinderen om, vallen doden door koolmonoxidevergiftiging en staat er ook nog het opbeurende bericht in de krant dat de pensioenen omlaag gaan. Ach, wat maak ik me druk, de zon schijnt het is zondag en ik heb droge voeten.

...was een universum. Het afscheid kwam abrupt; na het eindexamen, op een dag in mei. De vrachtauto kwam ons halen en voerde ons langs de "ouderlijke huizen". Onze leraren rusten nu ongetwijfeld in de armen van de onbarmhartige dood, van de oneindige verdoemenis of van de eeuwige...

De woontoren van Huize "De Heikant" verheft zich aan de Brucknerlaan. Ze biedt woonruimte aan vele ouderen die vaak de centrale hal aandoen waar, eventueel ter bevordering van het moreel, fleurige bloemen in riante vazen zijn opgesteld. Vriendelijke en voorkomende senioren zijn hier altijd wel...

...maar ze werken maar weinig. Ze maken maar weinig huizen, telen maar weinig aardappelen en halen maar weinig vracht uit een containerschip. Dus dat is wat Rotterdam probeert: hun stad te veranderen van een stad van arbeiders in een stad van rijken. Zo moet ook de Kuip worden vervangen door een...

...doorstoten van de eerste linies. Op kerken en huizen kwamen ze te hangen, wapperend in het nieuwe leven onder de bezetter of bevrijder. Vandaag zie ik de vlaggen als feestelijke versiering van de stad. Er is kermis en vuurwerk, maar geen overwinning meer. De overwinning die de strijd en...

Drie jaar geleden werd mijn eerste netgedicht geplaatst, mijn ego gestreeld, ik stond tussen de groten der aarde. En dan slaat de gewenning toe, de herkenning ook, hee, d'r staat weer een 'Fred'. Het mooiste moet nog komen, onbekende mensen die er verstand van schijnen te hebben, zeggen dat...

Soms zit de oude man op z’n praatstoel en vertelt aan z'n kleinzoon en diens vrienden dat hij in zijn jeugd, bij weer en wind, voor schooltijd de krant bezorgde in het dorp. Dat hij werd opgeroepen voor militaire dienst waar hij de mobilisatie meemaakte en tijdens inval van de Duitsers gelegerd...

...bos, waar veel watervogels en hoenderachtigen in huizen. Op een weiland daarnaast lopen twee fazantenhanen samen voort. Zo nu en dan gaan ze tegenover elkaar staan, en beginnen de snavels hard te werken. Venijnige pikken en sprongen duiden op felle kamp. Uren lang gaat dat zo door. Telkens wordt...

(voor Fanny Elisabeth Philips (1923 - 1943)) Je bent geboren op 1 februari 1923 in Amsterdam. Jouw vader was Benjamin Philips en jouw moeder was Martha Boas. Jouw zus Heleen Fanny is op 30 november 1917 geboren. Jouw broer Hans Simon is op 18 juli 1920 geboren. Jullie woonden van 1914 tot 1934...

... - gedurende de dialoog over de te bouwen huizen - nog enkele jaren verder rond het kerkje. Mét de inmiddels vergeelde stellingen nog op de deur. Nu is het groen verdwenen, het terrein ligt braak, er staat een hek omheen en de grijper hapt de laatste stukken uit de toren. 'Raar hè',...

...en het was verbazend dat de zon nog zoveel overwaarde had. 'Ook al hebt u slecht gespeeld,' riep de wedstrijdleider vrolijk door een blikkerig microfoontje. 'De briefjes moeten nu worden ingeleverd! Nog drie, nog twee...' Jet en ik kruisten heimelijk de blikken. We speelden het...

...en opgewekt in het gebladerte en piepten en kwetterden opgetogen. Een lichte mist vervaagde de contouren van huizen, bomen en struiken. Bomen rustten uit in de windstilte. Een nieuw seizoen brak aan.

...zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op bezoek komen. Onze leraar was vrolijk en charismatisch en drieëndertig jaar oud. Hij hield van...

...te leggen door de Tilburgse straten en langs de huizen die zich aaneenrijgen, van de Naasaustraat naar het Energieplein, met mijn trage pas en verouderde lichaam; naar het Energieplein waar mijn vriend Michael de fysiotherapeut op mij wacht (hij was wel degelijk verbaasd over het te geringe...

...gesitueerd aan het Wilhelminakanaal bereikt waar ze in verdwazing, wanhoop en vertwijfeling ronddoolde. De militair die woonde in de hoge huizen aan de Fatimastraat, de heer Van V., ontwaarde mijn zusje bij de plantenkassen en droeg haar op zijn arm naar ons veilige ouderlijke huis.

PIETER Pieter komt met een partij, zo lijkt het althans, waar iedereen van welke huize zich in kan vinden. Nieuwe bestuurscultuur, nieuwe kieswet, kiesdrempel, referendum, minimum bestaanszekerheid armoedebestrijding aanpakken de woningnood en onderwijs en zorg. Milieu heb ik nog weinig over...

...was reeds donker, de warme kleuren leken uit de huizen te stromen. De melancholie had hem naar buiten genomen, door de kou en de sneeuw... Hij hoorde zijn voetstappen op de glimmende kasseien, glad en koud. Wat deed hij hier in godsnaam weer ? Toen dwarrelde de sneeuw naar beneden, eerst...

...handen om in te knijpen. Wit gepleisterde huizen, ranke druivenstokken op de blauwe heuvels. Geuren van brood en honing in de huid van Rachel. Haar zachte handen omvatten zijn gezicht, haar lichaam vertelt hem hoeveel man hij is. Zijn gedachten verstuiven met het zand. Plots hoort hij...

...liggen nog mensen onder uitgezakte huizen, men trekt er met de neus in de lucht voorbij. Als men alles kwijt is, komt het dier in de mens naar boven. Het is een ramp, maar zalig voor de goede-doelen-industrie, bn'ers profileren zich het habbieboebie in een panel dat zijn weerga...

Op het nieuws wordt al een aantal maanden de ether in geblazen dat: de mensen meer zijn gaan sparen, miljarden staan er inmiddels op spaarrekeningen van talloze mensen en op zich is dat een heel mooi gebeuren. Sparen is goed en wijs, verstandig en slim, al is niet iedereen het met de paplepel...

De Tour de France is een hot item als het gaat om naar te kijken, je hebt mensen die af en toe een shot zien ( nee, niet nemen dus) en je hebt mensen als mijn eega, die geen pedaaltrap willen missen. Ik weet dat vanzelf. Je moet van goeie huize komen om hem van de Tour af te krijgen, dat lukt...

...ligt in een uithoek van de stad en eendere huizen rijgen zich er aaneen in een sequentie die een ronduit doodse indruk maakt. Deze omgeving vormt het decorum van mijn vroegere, zinloze en tot wanhoop stemmende universitaire "carrière" en mevrouw woont er al vijfentwintig jaar in het huis,...

...zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op bezoek komen. Onze leraar was vrolijk en charismatisch en drieëndertig jaar oud. Hij hield van...

...verschillende huizen in de straat. “Mama, alle huizen zijn gesierd. IK WIL OOK!”. Toen viel mijn kwartje. Ik stopte de auto om aan haar hoofd te voelen. Echt warm voelde ze niet aan, maar ik vertrouwde het toch niet helemaal. Nu vind ik voetbal en het WK helemaal niet erg om naar te kijken...

...kon, maar door de ramen heen verlichtten de huizen de straten. Zij, onbeweeglijk voor hun ramen, konden alleen de straten inkijken. De reptielen en knaagdieren hadden het allang begrepen en waren hun riolen ingevlucht. De honden beten alle katten dood en zij, zij zeiden allang niets meer. De...

...nog steeds onzichtbaar is achter bomen, andere huizen. Zelfs de mensen klinken anders. Hier heb je kinderen. Kinderen schateren, schreeuwen, lachen en maken ruzie. In mijn vorige wijk had je studenten en die hoor je overdag weinig, maar ’s nachts, ’s avonds soms al wel, gaat de muziek aan...

...- een woningramp. Knappe koppen genoeg, rapporten genoeg, politici genoeg. Geen nood, schrijf de huidige huizenramp maar grotendeels toe aan hokvaste senioren. Dat is simpeler.

Ik schrijf dit hier, midden in de nacht, twijfelde tussen hartenkreet en column dan wel beschouwing, maar eigenlijk wil ik gewoon mijn verhaal kwijt. Dat gaat over beknelling van het lijf, kledingstukken die niets toevoegen aan uw en mijn ondermaans bestaan. De stropdas, waarschijnlijk uitgevonden...

We wisten als kinderen dat zich ver achter de huizen van onze arbeiderswijk en nog verder achter het "Leijpark" dat zich als een beschermende groene gordel tegen de stad aan schurkte de "Belt" bevond en deze vormde het brandpunt van onze macabere fantasieën en voorstellingen. Op "De Belt"...