Alle inzendingen over van

...naast me te spinnen. Dezelfde Mops die vorige week trots een dood muisje naar binnensjouwde. Instinct of niet, op zo'n moment kan hij maar beter vluchten. De dood van een diertje, gewoon natuur. En toch doet het je er even bij stilstaan dat aan alles een einde komt. Ik ril en geef Mops een aai:...

Als de dag van gisteren zie ik ze voor me. Zodra de eerste Sinterklaasboekjes in de bus vielen, werden alle begerenswaardigheden aangekruist en op een groot vel papier gezet: de verlanglijst. Met rode koontjes waren ze bezig, de zonen. Spannende tijden. Langzamerhand is dat verdwenen....

...Maar ik word er gewoon een beetje weemoedig van. Dan krijg ik een idee. Als ik nu eens… O ja, dát doe ik! En zo zit ik nu, veel geploeter, geruim en gedoe-het-zelf later, in mijn gloednieuwe werkkamer. Met in de hoek die enorme kast vol plastic kratjes. Kratjes met netjes gesorteerd,...

...Ik spreek mensen op mijn werk en als ik een bekende op straat tegenkom, maak ik ook met hem of haar een praatje en ben dus iemand van 1 op 1 kortstondige gesprekken. Mijn wens is dat bovenstaand gedicht voor sommige mensen tot steun mag zijn.

...gemaakt en ben nu bezig met het opmaken van wat kerststukjes. Alle attributen liggen voor me uitgestald. Dan bedenk ik me dat wat coniferentakjes niet zouden misstaan in die stukjes. Dus trotseer ik wind en regen en loop, diep in mijn kraag gedoken en gewapend met de tuinschaar, naar...

...de Pretenders in een vrolijk hitritme, in plaats van met zo'n lekkere bluesy beetje Santana-achtige enigzins Fleetwood Mac-klinkende gitaar. Nee, geen Albatross. Geen Samba pa ti. Maar wat wel, meneer Google? Een paar dagen later zat ik naast een leuke plant. Een rode plant. Een niet bijzonder...

...Ring…. In eerste instantie reageer ik niet. Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat… Alvorens de deur te openen plak ik het doosje dicht. Ik hoop dat het geen jehova’s zijn. Stiekem lach ik bij die gedachte. Mijn hart stokt in mijn keel, wanneer ik Zena voor mijn deur zie...

...dat hij zelf zijn ergste vijand is. Hij zit gevangen in zijn patroon, zijn gevecht tegen die schijters en koerders. Zijn ergernis werkt als oogkleppen. Hij ziet niet meer dat de bloemen in zijn balkonbakken bloeien en dat de zon schijnt. Vreemdelingenhaters zien niet dat vreemdelingen een...

...met zó grote blijdschap, ze juichten met zó groot gejuich, dat de klank van hun vreugde tot van verre gehoord werd... [wordt vervolgd]

...treden, en zich verheugt in het woeste geweld van het water, als het stormloopt op dijken en muren en mensenwoningen. De boze fee - ach, ze heeft de mensen wel lief, maar ze haat de mensenwereld om het mensengedoe, en hun wijnbergen en aardappelvelden. Ze zou wel willen, geloof ik, dat de...

...naar de stad, om haar wensen te gaan spreken over het koningskind, haar wensen van deugd en macht, van geluk en schoonheid?... [wordt vervolgd]

...bij de boze fee, en bij haar daad, en bij hetgeen haar tot die daad heeft gedreven... Dit was het sprookje van de boze fee - over de Schone Slaapster in het Bos mogen anderen vertellen.

...weer pech. Zaterdag verbijstering bij het zien van die enorme stapel te bezorgen kranten. Maar óók de mededeling dat dat ene adres per abuis op zijn lijst terecht was gekomen. Wat een opluchting. En dan dat eerste, helemaal zelf verdiende geld. ‘Toen ik dát zag, mam, wist ik dat ik ermee...

...waren gezet, straalde de compositie iets uit van een ouderwetse huiskamer. De man had de nieuwe, aantrekkelijke plek snel ontdekt en liep dan ook steeds vaker naar het knusse, huiselijke zitje. Daar plofte hij neer in de leunstoel, legde zijn voeten op het tafeltje, staarde even naar het...

...het Woord, de stilte en de geur van gedoofde kaarsen, zong hij bij het verlaten van de ruimte de laatste regel van het Credo blijmoedig voor zich uit: ’Et vitam venturi saeculi. Amen.’

...leven was aangeland. Een mens die ondanks zijn toenemende beperkingen gelukkig nog genieten kon van zonnige momenten in zijn broze bestaan.

...haar tastende handen langzaam in zijn richting. Om haar opmerkelijke gedaanteverandering niet te storen, liet hij haar rustig begaan, ook toen haar hand in die van hem wat rust vond . Ze leek nu tevreden, zich veilig voelend bij de man die stil maar innerlijk bewogen naast haar zat. Hand in hand....

...in het verpleeghuis werd opgenomen, genoot hij van alle dingen die zijn geest en ziel nog wisten te raken. Nu lag hij in alle rust en vol overgave te wachten tot de dood hem kwam halen. Om hem mee te nemen naar boven, zoals hij deze plek vaak noemde. Een bestemming waarin hij oprecht geloofde en...

...gedag, op weg naar wie haar nu weer nodig had. De man viel langzaam in slaap en droomde van lieve, aardse engeltjes.

...leerde naaien. Daarnaast de koperen sigarendoos van opa die een tabakshandel had. Over de bank de worteldoek die eens de schoorsteen bij mijn ouders sierde. En nog veel meer. Ik ben gek op dit soort nostalgische voorwerpen. Ze hebben allemaal hun plekje. Achter alles zit een verhaal, een leven,...

...verschil beslecht. Vóór Koran, Thora of Schrift Heeft de mens reeds een geweten: Leidraad van Zijn hand bezeten Als een Goddelijke gift.

...komen we, gezellig hoor’. Fantastisch idee, vind ik. Dus hoe schrijf ik nu onze kerstkaarten? Juist! Met mijn agenda van het nieuwe jaar ernaast. Daarin prik ik ijverig allerlei data en kruis ze aan. Een goed begin is het halve werk.

...schrik constateren we dat het halve rugpand van de trui is weggebrand; de bloes daaronder is zwart. Ze komt er goddank goed van af. Maar voor de gezelligheid een kaarsje tussen de hapjes op tafel zetten? Nee, dát zal ik niet gauw meer doen!

...aarde, hemels bestaan. Erken dan ook de passie van een man die ooit weer zal gaan. Herken ook deze liefde. Dus wees dan niet passief. Elk ding onder de hemel kent zijn tijd. Het leven is kort. Veel dingen zijn relatief. Toch sluit ik mijn tekst af met deze simpele woorden. Schat ik heb je...

...jongen en een meisje op ski's tegen een decor van besneeuwde bergtoppen, onder een strakblauwe hemel. Ik weet dat de dingen daarna hun normale loop hebben hernomen. Dat wij als volwassen mensen de zaken verder hebben besproken. En dat we vervolgens naar huis zijn gereden, Ellen en ik, over...

...schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij wilde naar huis. Naar zijn vrouw die in zijn...

...liep hij verder. De mist om hem heen leek wat op te trekken. Hij rook de geur van koffie.

...hadden en op het eerste gezicht wel iets van vogels weg hadden. ‘En wij wandelen hier ook gezellig met elkaar,’ was haar spontane reactie op zijn levendige waarneming terwijl ze hem even wat steviger vasthield. Het zonnetje, de vogels en het jonge meisje, zomaar op zijn pad gekomen,...

...te worden door vrijwel de hele rol. Even stond ik beteuterd toe te kijken. Pas toen kwam mijn reactie, net op tijd om het laatste stukje wc-rol te redden. Nog nahikkend van een onbedaarlijke lachbui heb ik de inmiddels helemaal met plaatjes-wc-papier gevulde stofzak geleegd. Mijn nieuwe stofzuiger...

...het Paradijs de rede. Er is ‘heden’ om het Paradijs! Kasper Kracha van de Mancha