Alle inzendingen over vanzelfsprekend?

“Brrr, wat een rotweer. Daar had ik niet op gerekend.” De dame haastte zich in de beschutting van het bushokje, trok haar hond bij zich en keek naar de man naast haar. “Ik dacht dat het droog zou blijven,” mopperde ze en sloeg de regendruppels van haar dunne shirt. “De mens neemt alles...

Om bij onze fraaie, beroemde en architectonisch zo geslaagde LocHal te komen moet ik nu een omweg maken. Gehelmde heren zijn druk in de weer rond hekwerken die de weg versperren..... Eenmaal gearriveerd besef ik dat de bibliotheek is leeggeplunderd; de collectie romans is verhuisd naar de...

Het neonlicht van een enigszins merkwaardige "boulevard" die mijn geboortestad de allure en de grootstedelijkheid schijnt te verlenen die zij wellicht niet verdient of bezit is zichtbaar vanuit mijn raam. In de nacht lichten de rode en blauwe letters op van de eveneens merkwaardige maar vanuit...

Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden...... Als men dan genood is bij zijn...

Het zij verre van mij op "amateuristische" wijze de kennelijk hoogverheven academische filosofie en alles "wat zij in haar kielzog meesleept" te willen beoefenen, maar het lijkt mij duidelijk dat wij niet kunnen kennen wat buiten de bepaaldheid van onze zintuigen en ons verstand ligt: "Das Ding An...

De Tilburgse Westermarkt kan met haar sequentie van etalages waarin de fleurige collecties, kennelijk uitsluitend gereserveerd voor jonge meiden, vanzelfsprekend niet concurreren met de prestigieuze en luxueuze winkelgalerijen in Milaan, Wenen of Parijs. Mijn tot op heden onbekende buurman van...

Gregor Keuschnig droomt dat hij een moord pleegt. Als hij wakker wordt, blijft de droom hem achtervolgen met het karakter van een werkelijkheid en de angst bekruipt hem te worden ontmaskerd als de moordenaar. Er zit voor hem dan ook maar één ding op: heel bewust vooral normaal blijven doen. En...

Hij leek me nog jong. Zwart, achterovergekamd haar, eveneens zwarte leren jas en vanzelfsprekend een mobiele telefoon, die aangaf dat de bus waarop we stonden te wachten bij de bushalte op de Korvelseweg, snel zou arriveren. Er was dus nog even tijd om hem te vragen of hij student was. Nu ik...

Het was een kaal, klinisch en leeg lokaal waarin ik was gearriveerd in de vroege morgen maar wel moet gezegd worden dat fraaie, bordeauxrode designlampen neerhingen vanaf het plafond boven een langwerpige, massieve houten tafel. De taxi had mij hier gebracht en de chauffeur had mij nog sterkte...

De bebouwing in de omgeving van Woonzorgcentrum "De Volckaert" in Dongen mag er zijn en verdient zeker wel een schoonheidsprijs maar vanzelfsprekend blijft het voor de argeloze toeschouwer die het geheel van buitenaf beziet onduidelijk welke onheilspellende vormen van niet te definiëren leed en...

Altijd al was in de Kwaadeindstraat, onopvallend ingeklemd tussen de huizenrij en onvermoed, niet ver van het De Pont Museum en het Wilhelminapark de zaak van de sleutelmaker gevestigd. Het is begin september, de wereld is nog gelardeerd met de bloei van de zomer als ik voor het eerst de...

Ik had nooit veel gesprekken gevoerd met de oude dame aan wie ik "toegewezen" was. Stilzwijgend en als vanzelfsprekend waren onze verstandhouding en wederzijdse sympathie tot stand gekomen en deze hadden drie jaar standgehouden tot het einde onverwacht was gekomen. Ze schonk me eens haar...

Het was een nog zonnige dag, eind september, toen ik hem tegenkwam in de Fabriekstraat. Hij voerde een bont-gevlekte middelgrote hond met flaporen aan de lijn die "onbeschaamd" en gretig zijn neus wenste te steken in een slordig weggeworpen doosje dat frites of een andere snack had bevat. De man...

Als meisjes speelden mijn zusje en ik vanzelfsprekend met poppen. Ik had een oogje laten vallen op een negerpop in de etalage van de speelgoedzaak "Van Nunen-Boes" in de Heuvelstraat en tot mijn verrassing en blijdschap vond ik de pop op de overigens rijkelijk voorziene tafel met Sinterklaas. De...

Het is zo vanzelfsprekend geworden...zo banaal bijna. Een scheiding is zo ongeveer het allerergste wat iemand kan overkomen. Tenminste, als je over gezond verstand beschikt. Degene die hier licht overheen gaat en bijna als vanzelf in een andere relatie sukkelt, zal nooit het geluk vinden. In de...

Snelwegen verstrengelen zich verwurgend om onze steden. Burgerservicenummers koppelen beangstigend krap onze gegevens. Camera’s beloeren nauwlettend ons gedrag. Criminelen bedreigen de samenleving. Onze bankrekeningen zijn er voor incassering van verschuldigde bedragen. Incassering door...

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of...

Op de afdeling Longgeneeskunde van het E.Ziekenhuis vindt men een klein zithoekje met enkele tafels en stoelen. Als men wil kan men hier enkele gedateerde damestijdschriften inzien met de gebruikelijke artikelen en illustraties over Barbiepoppen die allemaal volledig identiek schijnen te zijn en...

In de avonduren, als de avond en de nacht heersen, overdenk ik vaak mijn ongelukkige jeugdjaren in de volkswijk. Ik had een naamgenootje leren kennen; Ineke S. en samen haalden we kunstjes uit op de schommel en doorkruisten we de grauwe straten. De mishandelingen was ik gewoon gaan vinden en ik...

We raakten in gesprek bij de bushalte van lijn vijf aan de Westermarkt. Ze droeg lang, donkerbruin glanzend haar tot over haar schouders, mogelijk geverfd en een lichtgroen zomers ensemble dat haar zeer flatteerde. Ik schatte haar zeker niet ouder dan vijfentwintig jaar. Vanzelfsprekend moest de...

Soms twijfelt een mens aan zichzelf soms terecht en vaak niet want wat gebeurt er wanneer je een afspraak in het ziekenhuis moet maken? Men vraagt standaard je geboortedatum. Begrijpelijk. Als ze dat in beeld hebben, vragen ze je adres, je telefoonnummer, je postcode, allemaal nummertjes. Nou...

Terwijl ik zit bij de kapper en naar mezelf en mijn haar kijk, komt het verhaal automatisch op de afgelopen weken dat de kapsalons dicht waren en ik vraag: ben je blij weer aan de slag te kunnen? Ja hoor zegt ze, maar mijn kinderen vonden het ook erg fijn om mamma thuis te hebben, weer heel iets...

Dan doel ik zonder enige twijfel, dus vanzelfsprekend op oom Donald. Als president van het land dat de wereld denkt te kunnen leiden, faalt deze president hopeloos. Allesbehalve vrede op aarde dus. De brandhaarden zijn legio terwijl afstanden krimpen, dus voor wij het weten, gaat de ene brandhaard...

Jaren en jaren geleden, kwamen de moeders amper de deur niet uit, de zorg voor kinderen al dan niet aangevuld met de eventuele zorg voor een extra ouder die "gewoon in huis genomen werd" was een vanzelfsprekendheid, en diezelfde vanzelfsprekendheid was een logisch gevolg van de toenmalige...

Vervlogen dagen De dagen, maanden en jaren gingen geruisloos aan hem voorbij. Zijn stille aanwezigheid was gaandeweg vanzelfsprekend geworden. Nieuwe bewoners kwamen en gingen, maar de man leefde rustig verder, schijnbaar ontsnapt aan de tijd. Wel was hij wat meer in zichzelf gekeerd, alsof hij...

Ik had in de stad, nu het territorium of "jachtterrein" weer is opengesteld en nu velen zich verdringen voor de winkels en beladen met spullen rondsjouwen alsof de armoede niet meer bestaat en alsof de materie de allergrootste zaligheid vertegenwoordigt, niettemin wat spulletjes aangeschaft voor...

Ik ben op de Afdeling "Short Stay" van het St. Elisabeth Ziekenhuis. Hulpeloos en kwetsbaar, met bebloede lippen, ligt daar mijn vriend, en hij huilt. Inderdaad heeft hij zijn ondergebit, dat groenachtig was uitgeslagen en meters in de rondte zijn stank verspreidde, onder narcose laten...

Men zou nu zeggen: je hebt niks te vertellen, men zou nu zeggen, dat iedereen zegt wat ie denkt en wie weet is dat goed. Daar zullen we nooit achter komen. Maar toen, was het niet vanzelfsprekend dat kinderen een weerwoord hadden want: moeders wil was wet. Toen was het niet logisch als kinderen...

Dan kom ik via een omweg bij de breekbaarheid van het bestaan. Ik kan daar veel filosofen over quoten, zonder zelf iets te zeggen. Ik kan ook pagina’s vol schrijven zonder me af te vragen of ik zelf wel begrijp wat ik zeg. Het komt neer op een gevoelskwestie. De mens als wezen wiens ratio...

Het gebruik van woorden in ons taalgebruik is een vanzelfsprekendheid. De manier waarop men er betekenis aan geeft niet. Wat heeft taal nu met ons welzijn te maken vraag je je af. Wel, heel veel. De impact van woorden die mensen gebruiken en wat dat met onze gemoedstoestand doet is groter dan veel...