Alle inzendingen over wandelend

In de regen hebben we samen onze "architectuurwandeling" gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de armen en handen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welsprekend en overduidelijk is, maar dat niemand nog...

Op een warme zomeravond ging ik een wandeling maken in het bos achter mijn huis. Toen ik daar een behoorlijk eind had gelopen hoorde ik gerommel in de verte en besloot terug te gaan. Pikdonker werd het en ik zag geen hand voor ogen en het begon hevig te onweren. Ik werd kletsnat. Ik werd kwaad...

Op 13 mei j.l. zijn we weer op pad gegaan in Tilburg met onze beide gidsen en we waren getuige hoe de Forsythia zich wonderlijk en wondermooi met haar heldergele fragiele bloemen om de kloostermuur slingert, waarboven het kruisbeeld uittorent dat het kerkhof van de zusters flankeert en waarop ook...

Toegegeven: het Heidepark omringt als een groene, beschermende gordel de gebouwen van de inrichting voor zwakbegaafden. Toegegeven: de zomer overgoot, overstroomde, overwelfde de wereld; het kon niet ontkend worden dat de natuur feeëriek was, dat de landelijke villa met haar glanzende deurstijlen...

Café "Zomerlust", met in haar veranda de ouderwetse glas-in-lood-ruitjes, bevindt zich als vanouds even buiten de stad, juist voorbij de brug die het Wilhelminakanaal bekroont, in Tilburg Zuid, aan het eind van de lange, bochtige straat die de naam "Oisterwijksebaan" op haar kobaltblauwe...

We hadden tenslotte de ingang van het park bereikt dat gesitueerd is in een volkswijk met een desolate atmosfeer, waar de trieste huizen huiveringwekkend aandoen en we strompelden voort door de lange, met bomen omzoomde en overschaduwde laan. Het park omringt het oude schoolgebouw, eens toneel van...

Toen ik nog in het dorp dichtbij Assen woonde ging ik vaak wandelen in de buurt en het nabijgelegen platteland en nam ik alles goed waar, zoals of de straten schoon waren en hoe de auto's geparkeerd stonden en of de tuinen er netjes bij lagen, helaas moest ik vaststellen, dat de mensen hun honden...

Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd? Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien...

"Prent het in je geest, die nog zo gevoelig is: van niets heeft de mens een zo grote afschuw als van de eenzaamheid" (Erich Fromm) Het huis ligt er triest en troosteloos bij. Binnen: de traditionele indeling: een bankstel in de ene helft van de kamer en in de andere een eettafel die hoogstens...

Nu ik bijna 85 ben herinner ik mij de volgende gebeurtenis. Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan...

Het is zondag en mooi weer. Henk en Ingrid gingen wandelen. Hij zag er keurig uit in zijn zwarte kostuum en hoed. Zij nam het niet zo nauw met de kleding. Altijd weer die lange gebloemde jurk met daaronder die witte sokken en platte bruine schoenen. En dan haar kapsel. Het was geen gezicht dat...

...en op die zondagmiddagen strompelden we voort; kameraden, door het lot aan elkaar toevertrouwd en geschonken, over de Bredaseweg, verlengstuk van de binnenstad, geflankeerd door villa's die alle hun eigen architectonische identiteit tonen, met hun gevels, nissen, raampartijen, serres,...

De lichtblauwe voorjaarshemel overkoepelde onze Regte Heide waar grafheuvels aan een verre Prehistorie herinneren en hoog in de lucht danste en dartelde de leeuwerik en mijn vriendin herkende zijn zang. We waren het lieflijke, rustig voortkabbelende blauwe beekje met haar kleine stroomversnelling...

Een hele poos geleden liep ik met een paar hondjes via de Scheidingsreed langs het voetbalveld in Haulerwijk. Het was iets voor twaalf uur. Ik loop meestal rond die tijd met de hondjes – je komt dan niet te veel anderen tegen, wat wel zo prettig is. Maar vooral omdat een van de hondjes – een...

Vorige week maandag even naar het dorp gewandeld voor een boodschapje. Kwam ik langs de woning van familie S. Hij is directeur van een of andere grote beleggingsmaatschappij en z’n vrouw runt zeer verdienstelijk een accountantskantoor. Ach waarom vertel ik dat eigenlijk, vraag ik me af. Nou, houd...

Ik noemde haar steeds heel familiair "Ans". Hoe ik erop kon vertrouwen dat ik overgestapt was op deze "aanspreektitel", die toch wellicht aan haar zozeer eclatante status en verdiensten als lerares Engels geen recht zou doen en deze wellicht zou aantasten, bleef me lange tijd onduidelijk. Maar...

We strompelden voort langs een soort van merkwaardig prieel waar onder een afdak een houten bank en enkele stoelen schenen uit te nodigen tot een uurtje van ontspanning en langs een glazen plantenkas die geen doel meer scheen te dienen en later over een bospad, geflankeerd door nog altijd kale...

Opnieuw ben ik op weg gegaan naar de Piushaven met als doel de "Vincent-Shop" te bezoeken. Ik was gevorderd met mijn wandeling en ik had met mijn trage maar kordate en wilskrachtige stap de brug bereikt die leidt naar de winkel die onopvallend schuilgaat te midden van de huizenrij. Helaas...

Toen ik vanmorgen, met mooi weer, een wandeling door het dorp maakte, viel mijn oog op iets wat bij de oprit van een huis was geplaatst. Het waren voor mij enkele onduidelijke spullen, maar goed misschien kunnen ze er iemand blij mee maken. Bij de aangeboden spulletjes stonden twee houten bordjes...

Als de kersenbloesem op z’n hoogtepunt is, dan noemen ze dat in Japan mankai, las ik. De schrijver vroeg zich af of de bloesemboom die zij onderweg zag, door zijn schoonheid de omgeving fraaier maakte of de lelijkheid van alles benadrukte. Even later wandelde ik over de heide. Nul kans op een...

...op een plaats waar ik liever niet aan denk. Al wandelend gaan ze vervolgens op pad om de waar af te leveren. Wetende dat er werkelijk geen politieman is die de dames zal verdenken van het vervoeren van drugs, zit ik dagelijks voor de warme kachel; mijn handeltje is veilig. Mocht u deze dames...

...teruggeroepen. Als ik opkijk, zie ik enkel wandelende schaduwen om me heen, de zon staat laag en zorgt er voor dat ik niemand kan herkennen. Ik zie wel de vormen van de mensen en ze wandelen allemaal naar mij toe. Soms één voor één, soms in koppeltjes, en soms een hele rij mensen. Ik...

Het is een komen en gaan van reizigers en passanten bij de uitgang van ons Tilburgse station aan het Burgemeester Stekelenburgplein op een zaterdag in de vroege lente van dit jaar. Sommigen hebben plaatsgenomen op de stenen balustrades aldaar. Daar wachten ook drie heren, gekleed in het blauw-gele...

Als ik ze in de verte aan zie komen valt het me op dat ze hun benen op dezelfde manier neerzetten. De voeten naar buiten, knieën naar binnen. Grappig! Ik zwaai. De vrouw tilt even haar hand op. Hm, niet echt enthousiast, dan maar geen praatje. Ik wandel mijn dagelijkse rondje. Dat doen de...

De foto oefent door de atmosfeer die ze uitstraalt een goede werking uit op al mijn zintuigen. Ze toont het antracietgrijze water van het Wilhelminakanaal met in de schimmige verte de ijzersterke constructie van de ophaalbrug. Nog juist op de voorgrond, in pasteltinten, een gedeelte van een...

Het wordt zo langzamerhand tijd om een parlementair onderzoek in te stellen naar de handel en wandel van het RIVM en de Gezondheidsraad. Het heeft er namelijk alle schijn van dat de belangenverstrengeling tussen deze instanties en de farmaceutische industrie dusdanige vormen heeft aangenomen dat...

...wilden hem net een Knolbegonia verkopen, toen de Wandelende Jood, die zijn Riddersporen dik verdiend had, hen met zijn Berenklauwen versloeg en verjoeg naar een bos vol Venijnbomen en Treurwilgen. Susanna met de mooie ogen was er onrustig van geworden, maar onze Brave Hendrik bracht haar met...

Jongeheer, we kennen alle grappen over Wilders en religie nu wel zo'n beetje. Bovendien wordt niemand religieus geboren. Religie is opvoeding en opvoeding wordt je aangeleerd. Wie regelmatig een stevige wandeling maakt, beweert na afloop altijd een stuk beschaafder en intelligenter...

...en fabrikanten van wie de materiële relicten nog altijd van hun lang vervlogen levens getuigen en hij, voormalig geschiedenisleraar, zal blijken een wandelend reservoir van feiten en jaartallen te zijn. Zo zal hij de Tilburgse geschiedenis illustreren; de geschiedenis van mijn arme, dierbare...

Tokkelend druppelen muzieknoten binnen in duizend en één gedachten. Ze vormen de beelden van woordeloze zinnen, de voeling van onuitgesproken emoties die wachten. Ik wandel mee op de notenbalk van spelende akkoorden van hoog naar laag, van staccato naar andante. Ze dansen met mijn hart om zo...