Autobiografieen

Eega heeft pijn, pijn in zijn hand, eventjes langs de huisarts maar de conclusie ligt ook al voor de hand, hij moet met zijn hand (zonder gaat wat lastig natuurlijk) even een afspraak maken bij een speciale hand- kliniek. Nou is die afspraak zo gemaakt, natuurlijk wel, maar je moet wel een heel lang...

In het buurthuis in Amsterdam is Bjarne uitgenodigd: “Welkom Bjarne, ga zitten en neem een slok water, we doen dit interview in het kader van schrijvers uit de buurt.” Bjarne heeft een slok water genomen en slikt en begint te spreken: “Uit de buurt of in de buurt.” De interviewer kijkt ...

Ze was inmiddels gestorven aan een enge ziekte, zoals wel meer mensen in die tijd, maar toen ik haar leerde kennen was ze nog kerngezond en studeerde ze in Utrecht. Het was op een vrijdagavond, redelijke temperatuur in het voorjaar, we zouden uitgaan in de binnenstad. Ze had een hoed op, want ze wa...

Van de Paul Krugerschool in Coevorden herinner ik mij lange, lege, stenen gangen en grote, zielloze klaslokalen. Ik woonde met mijn ouders en twee broers in de gereformeerde pastorie aan de snelweg richting het station. Ik ging lopend naar school. Dan kwam ik langs een pad met prikkeldraad. Ik was a...

Ineens schiet me het verhaal te binnen, hoe ik eega leerde kennen, hij ging met zijn moeder naar het ziekenhuis voor een onderzoek en zijn moeder zou rijden...we woonden niet samen en ik had dus ook geen kennis gemaakt met zijn ouders. Wanneer hij terug is van het bezoek/onderzoek belt ie me op ...

Breien, wie kent het niet, 't tikken van de naalden tegen elkaar, dat rustige geluid wat veroorzaakt werd doorgaans door oma's en moeders. Truien die van het ene naar het andere kind gingen, tot ook de laatste er echt ' uitgegroeid was' dan werd het rigoreus. De trui moest worden uitgehaald e...

Ik stuurde nog een laatste gefrustreerde mailbericht aan mijn huisarts: “Ik ben als een proefkonijn gebruikt voor mensen om werkervaring op te doen. De conclusie van het boevengilde is: Mensen zoals Bjarne bestaan niet. Zij moeten zelf hun problemen verzinnen. Wij zijn er alleen maar om h...

'Joanan, hoe gaat het nou met jou?', vroeg Gerrit Komrij mij jaren geleden en die zin zit als gebeiteld in mijn marmeren kop. Hij kwam zo even weer langs. Dat was in de nachtkroeg bij Poetry International, waar ik mij vergaapt heb aan de donkere aardestem van H.H. Ter Balkt, die ook al niet meer l...

43. Op vrijdag bakte Meester (mijn vader) vaak vis. Hij gebruikte daar een grote, zware gietijzeren bakpan voor. Vis bakken was zijn specialiteit en ging gepaard met een hoop drank. Dat begon ‘s middags al als hij terugkwam van de haven waar hij verse vis had gehaald. Tegen de avond kwame...

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor o...

Na de dood van mijn geliefde Emma Petronella, en de dood van mijn oude vader kort daarna, kwam ik in een sociaal isolement terecht. Doordat ik lange tijd met niemand over onze intensieve relatie had durven praten, was er na haar sterven ook weinig ruimte in mijn sociale contacten om over de gevoele...

Zeventien was ik, een eeuwigheid geleden en in opleiding in Simeon en Anna op de Kruiskade toen nog, inmiddels staat er een nieuw pand aan de andere kant van Rotterdam. Ik mocht aan het werk op de afdeling "valide heren" wist niet eens wat het betekende maar daar kwam ik snel achter. Je had twee a...

42. Op een gegeven moment bedacht Meester dat ik een bril moest hebben. Naar de oogarts gingen we inmiddels niet meer, want mijn moeder durfde niet en Meester had een hekel aan oogartsen. Op een avond nam Meester, mijn vader, me mee naar een kennis die een brillenwinkel had. Meester en de brill...

41. Toen ik een jaar of acht was kreeg ik last van mijn linkeroog. Mijn oog werd rood, deed pijn en ik kon er geen licht op verdragen. Daarom hield ik de hele tijd maar een hand voor mijn oog. Ik probeerde het steeds tegen mijn ouders te zeggen, maar dat lukte niet. Het was kerst en mijn ouders...

Mijn juffrouw Engels van de Middelbare Tuinbouwschool te Utrecht had mij gebeld om een afspraak te maken om bij haar Italiaans te komen eten in haar woning in een buitenwijk van de stad. “Zou het je aanstaande zaterdag uitkomen Bjarne, er komt ook een derde persoon voor de gezelligheid.” Ik s...

Moet ik toch even wat kwijt, samen met mijn maatje maken we de gemeente onveilig met de gemeente cabrio. Moesten verschillende dingen doen en tja het is heerlijk weer toch? Dus van profiteren. Híj wil eventjes naar de gamma, en ík dacht, ik tuf achter hem aan...rats, klap BOEM, stíl stond ik....

Het was drie dagen na het triootje dat ik de brief van Victoria Martin kreeg. De brief was niet in een fles verzonden, maar in een zakelijke enveloppe. Over de inhoud van de brief kon ik kort zijn: Het was pure chantage! Er waren met geheime camera's opnames gemaakt in de slaapkamer van mijn h...

Normaal ben ik een tevreden mens, dus over 't algemeen gesproken kun je stellen dat ik een gelukkig mens ben. Lachen doe ik vaak en veel, ook al valt er soms niet te lachen, het gekke is dat, wanneer bijvoorbeeld manlief tegen de hardhouten tafel zijn been, niet al te zachtzinnig parkeert, ik grrr ...

Alleen het feit dat Emma Petronella mij in een toestand van onverstandige woede en aandoenlijke boosheid de deur had gewezen, had niet gezorgd voor mijn hernieuwde hang naar alcoholische versnaperingen. Er was een feest in een boerenstal aangekondigd en ik was uitgenodigd om te komen fuiven. De vri...

Hij wil niet meer, mankeert van alles wat, zit er doorheen, is overspannen, zit in een depressie en praat over dood. Hij kan niet meer, is moe, levensmoe of gewoon moe, dat meldt de historie niet. Hij ziet er niet uit, ik bedoel, hij ziet er slecht uit, loopt met de dood in zijn schoenen, vermits hi...

Plotseling kwam er een einde aan het mooie nazomerweer. Ik moest studeren voor school. Die maandag kwam het droeve nieuws, onze leraar Engels, Willem-Jan Maanveld was door de warmte in het weekend bezweken aan een hartstilstand en het lesuur Engels ging niet door. Er moest worden gezocht naar een...

Ze moet wennen aan haar gemeente-cabrio oftewel aan vooral het achteruit parkeren in de kelder, voor de rest maakt ze de gemeente onveilig door er simpelweg te rijden. Het is ook een tikje onduidelijk waar je nu wel en waar je nou juist niet mag rijden met dat ding. Een openbaring en ze geniet, ...

Open Monumentendag. Ik dacht, ik waag het erop. Via internet leek mij Breda een goede optie. Ik had een twee literfles Spa bij me en een energiedrankje met biologische ingrediënten. Ik wilde allereerst graag het Kasteel van Breda bezoeken. Via het heerlijke park in de binnenstad, met die majestueuz...

Vroeger werd er in veel kringen vaak meesmuilend en neerkijkend over de mensen van de Blauwe Knoop gedaan, de organisatie van de geheelonthouders. Dat waren in veel ogen saaie braverikken en trouwe geloofsfanatici. Ik keek daar ook zo tegen aan, maar de laatste tijd begint mijn respect voor die klei...

Op veel kaarten en in liedjes tegenwoordig ten gehore gebracht staat: afscheid nemen bestaat niet, nou ik verzeker je, dat bestaat gewoon wel en dat het ook nog eens verrekte pijn doet, ook dat kan ik je verzekeren. Op jonge leeftijd afscheid nemen van een dierbare deed toen pijn, maar niet zoveel p...

Toen de kinderen klein waren, was elke nieuwe uitvinding er eentje waar je meteen de halve wereld voor belde, zo van: moet je nou 's horen wat hij of zij deed....het eerste mamma en pappa: nee zei hij, hij zei eerst pappa, en zij zei: niks hoor, het was mamma. De onderlinge strijd tussen de oud...

Het was de avond nadat Frits de zwarte kater door ouderdom en uitputting was gestorven en begraven in de tuin van het herenhuis waarin mijn knappe hospita mij een kamer verhuurde. Ik zat op het balkon van mijn kamer en de avondzon scheen over de tuin en het balkon. Ik zag de hortensia in bloei staan...

En daar kwam de wind, met een behoorlijke kracht gelukkig hoor ik iedereen want ik lag te zwemmen vannacht. De hitte verdwijnt langzaamaan met kleine streepjes, het wordt wat koeler...maar je kunt er donder op zeggen, dat al die klagers van afgelopen week over een paar maanden lopen te mopperen: 'k...

Doordat ik mijn streven om alcoholvrij te worden op deze fantastische schrijfsite openbaar heb gemaakt, heb ik bij mezelf wel een extra stok achter de deur geplaatst en dat is maar goed ook, want ik ken de gewiekste slapjanusstrucjes van de altijd weer opdoemende alcoholduiveltjes in mijn gistende h...

Zo ging ik eerder naar bed dan eega, hij zat een film te kijken en ik dacht: eventjes het nieuws zien...maar al zappend komt Youp in beeld. Ik heb wat met Youp, hij is raak, treffend, soms grof en vaak heel grof maar ook zacht (jawel echt wel) en ik geniet van het feit dat ie het over een wigwam hee...