Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Alcoholafkick (4)

Vroeger werd er in veel kringen vaak meesmuilend en neerkijkend over de mensen van de Blauwe Knoop gedaan, de organisatie van de geheelonthouders. Dat waren in veel ogen saaie braverikken en trouwe geloofsfanatici. Ik keek daar ook zo tegen aan, maar de laatste tijd begint mijn respect voor die kleine organisatie te groeien, omdat ik inmiddels serieus in gevecht met de alcohol ben. Als jongeling ben ik op allerlei manieren misleid om maar eens dit of dat te gaan drinken, want dat was stoer en dan hoorde je bij de massa. De alcoholreclame was ook een grote factor in de misleiding en het aanzetten tot alcoholconsumptie. Bovendien zag je in de meeste films veel alcohol genuttigd worden, want dat kleedde dan de meeste films meer aan, net als met het destijds alom getolereerde rookgedrag. Ik keek als kind graag naar westerns en dan zag ik die cowboyhelden van mij in de saloons het ene glas whisky na het andere glas whisky soldaat maken. Instinctief had ik meer met de Indianen en die werden door de blanke pioniers vergiftigd met sterke drank, vuurwater genaamd. De Indianen werden tot alcoholici gemaakt, een probaat middel om ze lam te leggen en onder de knoet te houden. In de latere, Indiaanse reservaten waren alcoholisme en werkeloosheid de grote onderdrukkingssystemen. Plus het wrange feit, dat die uitzichtloze situatie bij vele Indianen tot zelfdoding leidde.

Als je zoals ik vanaf je zestiende in de ban van alcohol bent geweest, dan is het 35 jaar later verdomde moeilijk om van die gewenning los te komen. Ik kan wel zeggen, dat het vaak meer dan een slaapmutsje was en vaak levensgevaarlijk, omdat ik nauwelijks nog recht kon fietsen. Toch dronk ik om veiligheidsredenen vaak het meeste thuis. Bovendien had ik mezelf al vroeg wijs gemaakt, dat echte schrijvers flink aan de drank zijn, omdat ze dan ook beter werk kunnen leveren, een zelfdestructieve denkfout, die ik pas onlangs heb ontkracht in mijzelf. Dorus zong 'Want in de hemel is geen bier en daarom drinken wij het hier!', wat ook zo'n misleidende slogan was, die er bij velen in ging als zoete koek. Trouwens, al die drankliedjes zijn op ingenieuze wijze gemaakt om maar in ons geheugen vast te haken. 'Tia Maria, cold and fine, drink it when the sun goes down!' bijvoorbeeld. Alcohol maakt op de korte termijn quasi-vrolijk, maar op de lange termijn maakt het inderdaad meer kapot, dan je lief is en is het uiteindelijk een dodelijk gif, die de lever verwoest, hét orgaan van levenskracht.

Momenteel zit ik op 5% alcoholpromillage en laat ik me even niet uit over de hoeveelheden, maar ik hou me strikt aan die 5%, want ieder lekker biertje dan daarboven gaat, weiger ik pertinent. Ook als ze zoals nu bij een Gall & Gall voor de helft van de prijs zijn. Zo zijn er altijd wel lokkertjes, die je weer op het verkeerde been kunnen zetten en dan is het einde weer zoek. Ik geef toe, dat ik nu al geruime tijd bij de 5%-biertjes ben blijven steken en dat de stap naar Radler's niet zo gemakkelijk is, laat staan naar alcoholvrij bier.

Ik geef mijn ogen goed de kost en ik zie de winkelwagentjes van de mensen in de supermarkten vaak volgeladen met veel flessen wijn en/of met kratten bier. De Egyptenaren maakten al bier en het effect van dat goedje is vaak zo lekker, maar het gevaar van dat goedje is algemeen onderschat. Je kunt beter dronken van de liefde worden of van de schoonheid van de natuur. Ik ontdek dat gezonde, biologische drankjes eenzelfde kick als de alcoholroes geven en zelfs bronwater verlicht de geest op dezelfde manier. Alles wordt helderder (in tegenstelling tot de valse slogan 'Heerlijk, helder(!) Heineken!') en ik daal weer af naar mijn ware ik. Ik word weer automatisch zeker van mijzelf en ik durf weer volop met aardige mensen te communiceren, zij het nog een beetje onwennig, het begin is er wel degelijk. De AH-jongedame Nina groet me nog steeds even vriendelijk en ze lijkt wel steeds dichterbij te komen, net als heel veel andere mensen. De nevelen trekken op en ineens kijk ik weer helder uit mijn ogen en kan ik weer van de menselijke vriendelijkheden genieten. Ik durf mijzelf eindelijk weer te laten zien en in de realistische wereld te zetten. Zeker na zoveel diepdoorleefde roeservaringen. Een nieuw, groot, smakelijk avontuur.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 september 2016


Geplaatst in de categorie: drank

4.5 met 6 stemmen 121



Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
kristine
Datum:
13 september 2016
Email:
stovelotion1live.nl
Vriend,
wat hebben we onbewust/bewust onderdrukt....
Bij mij resulteert het in een vallen en weer recht krabbelen. Fijn, delen is toch helen.
knuf.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
11 september 2016
Eensgelijks, zuster Kristine, vroeg of laat, we zullen zegevieren!...
Naam:
kristine
Datum:
10 september 2016
Email:
stovelotion1live.nl
Deze oprechtheid siert je ontzettend.
Wat herkenbaar.
Harddrug promoten? Walgelijk.
Ik steun je. .... zelfde schuitje....
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 september 2016
Hartelijk dank voor je lieve steun; je vergelijking met een geboorte gaat inderdaad op, het is een vorm van Rebirthing, wat ik ooit geestelijk heb ondergaan via New Age technieken. Fysieke afhankelijkheid van alcohol is natuurlijk andere koek. Met bitterkoekjessmaak, zeg maar. In jouw rehabplan mag ik er zelfs negen maanden over doen, maar eerlijk gezegd probeer ik vervroegd ter wereld te komen en neem ik een couveusetoestand voor lief. Ik bevind me in zeer vreemde tijden, want mijn zelfbeeld gaat hiermee helemaal overstag. 'Doe mij maar een alcoholvrije WW!', heb ik nooit voor mogelijk gehouden.
Toch ben ik erg nieuwsgierig naar mijn persoonlijkheid zonder alcoholische beïnvloeding. Waarschijnlijk zal blijken, dat ik daarmee gevoelens als boosheid en verdriet heb onderdrukt/weggedrukt. Misschien stel ik wel enkele mensen teleur, maar dat is dan maar zo, dat zelfdestructieve rebellistische heb ik nu lang genoeg uitgeprobeerd en het is wel mooi geweest. Veel meer interessante schrijfwerken zal het me zeker niet meer opleveren. Nuchterheid wellicht wel. Ook vandaar en zeker ook uit respect voor mijn lieve lever, die mij al die drankjaren overeind heeft weten te houden!...
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
8 september 2016
Ik bewonder je doorzettingsvermogen. Als je 35 jaar gedronken hebt, dan kun je misschien proberen om in 35 weken af te bouwen. Dat is ongeveer negen maanden, zoveel tijd als een nieuw leven nodig heeft voordat het geboren (herboren) wordt. Knip je dat in drie periodes van drie maanden, dan kun je bijvoorbeeld proberen om in de eerste periode het promillage te houden dat je nu bereikt hebt, vervolgens in de tweede periode aan de radlers gaan, en ten slotte in de laatste periode de smaak van de 0% varianten testen. Van die laatste groep kan ik je de Wieckse Witte 0% aanbevelen, een heerlijk alcholvrij biertje dat ik zelf ook regelmatig koud heb liggen. Je lever zal je eeuwig dankbaar zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)