Alcoholafkick (4)

Vroeger werd er in veel kringen vaak meesmuilend en neerkijkend over de mensen van de Blauwe Knoop gedaan, de organisatie van de geheelonthouders. Dat waren in veel ogen saaie braverikken en trouwe geloofsfanatici. Ik keek daar ook zo tegen aan, maar de laatste tijd begint mijn respect voor die kleine organisatie te groeien, omdat ik inmiddels serieus in gevecht met de alcohol ben. Als jongeling ben ik op allerlei manieren misleid om maar eens dit of dat te gaan drinken, want dat was stoer en dan hoorde je bij de massa. De alcoholreclame was ook een grote factor in de misleiding en het aanzetten tot alcoholconsumptie. Bovendien zag je in de meeste films veel alcohol genuttigd worden, want dat kleedde dan de meeste films meer aan, net als met het destijds alom getolereerde rookgedrag. Ik keek als kind graag naar westerns en dan zag ik die cowboyhelden van mij in de saloons het ene glas whisky na het andere glas whisky soldaat maken. Instinctief had ik meer met de Indianen en die werden door de blanke pioniers vergiftigd met sterke drank, vuurwater genaamd. De Indianen werden tot alcoholici gemaakt, een probaat middel om ze lam te leggen en onder de knoet te houden. In de latere, Indiaanse reservaten waren alcoholisme en werkeloosheid de grote onderdrukkingssystemen. Plus het wrange feit, dat die uitzichtloze situatie bij vele Indianen tot zelfdoding leidde.

Als je zoals ik vanaf je zestiende in de ban van alcohol bent geweest, dan is het 35 jaar later verdomde moeilijk om van die gewenning los te komen. Ik kan wel zeggen, dat het vaak meer dan een slaapmutsje was en vaak levensgevaarlijk, omdat ik nauwelijks nog recht kon fietsen. Toch dronk ik om veiligheidsredenen vaak het meeste thuis. Bovendien had ik mezelf al vroeg wijs gemaakt, dat echte schrijvers flink aan de drank zijn, omdat ze dan ook beter werk kunnen leveren, een zelfdestructieve denkfout, die ik pas onlangs heb ontkracht in mijzelf. Dorus zong 'Want in de hemel is geen bier en daarom drinken wij het hier!', wat ook zo'n misleidende slogan was, die er bij velen in ging als zoete koek. Trouwens, al die drankliedjes zijn op ingenieuze wijze gemaakt om maar in ons geheugen vast te haken. 'Tia Maria, cold and fine, drink it when the sun goes down!' bijvoorbeeld. Alcohol maakt op de korte termijn quasi-vrolijk, maar op de lange termijn maakt het inderdaad meer kapot, dan je lief is en is het uiteindelijk een dodelijk gif, die de lever verwoest, hét orgaan van levenskracht.

Momenteel zit ik op 5% alcoholpromillage en laat ik me even niet uit over de hoeveelheden, maar ik hou me strikt aan die 5%, want ieder lekker biertje dan daarboven gaat, weiger ik pertinent. Ook als ze zoals nu bij een Gall & Gall voor de helft van de prijs zijn. Zo zijn er altijd wel lokkertjes, die je weer op het verkeerde been kunnen zetten en dan is het einde weer zoek. Ik geef toe, dat ik nu al geruime tijd bij de 5%-biertjes ben blijven steken en dat de stap naar Radler's niet zo gemakkelijk is, laat staan naar alcoholvrij bier.

Ik geef mijn ogen goed de kost en ik zie de winkelwagentjes van de mensen in de supermarkten vaak volgeladen met veel flessen wijn en/of met kratten bier. De Egyptenaren maakten al bier en het effect van dat goedje is vaak zo lekker, maar het gevaar van dat goedje is algemeen onderschat. Je kunt beter dronken van de liefde worden of van de schoonheid van de natuur. Ik ontdek dat gezonde, biologische drankjes eenzelfde kick als de alcoholroes geven en zelfs bronwater verlicht de geest op dezelfde manier. Alles wordt helderder (in tegenstelling tot de valse slogan 'Heerlijk, helder(!) Heineken!') en ik daal weer af naar mijn ware ik. Ik word weer automatisch zeker van mijzelf en ik durf weer volop met aardige mensen te communiceren, zij het nog een beetje onwennig, het begin is er wel degelijk. De AH-jongedame Nina groet me nog steeds even vriendelijk en ze lijkt wel steeds dichterbij te komen, net als heel veel andere mensen. De nevelen trekken op en ineens kijk ik weer helder uit mijn ogen en kan ik weer van de menselijke vriendelijkheden genieten. Ik durf mijzelf eindelijk weer te laten zien en in de realistische wereld te zetten. Zeker na zoveel diepdoorleefde roeservaringen. Een nieuw, groot, smakelijk avontuur.

Alcoholafkick (4) mi misleiding Dorus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 6 stemmen 123