Autobiografieen

Er zijn soms van die dagen dat je o zo verlangt naar de zon. Maar ik had in mijn depressie, dat ik de zon niet eens wilde zien. Van binnen voelde ik me koud en had nergens behoefte aan. Ik kroop vaak in bed, moe of niet moe, maar meer uit een gevoel van veiligheid. Ik praat over de jaren '90, t...

Mijn antwoord op de titel is: 'JA'! Waarom? Omdat het een gewoonte is om huislijke ruzies aan te horen. Bek dicht, werd er dan gezegd. Ik had als kind ADHD en dan praat ik over de jaren '60. ADHD werd toen gezien als hyperactief en zéér onuitstaanbaar. Mijn moeder kon mij niet aan en sloeg ...

Een paar jaar later hadden mijn ouders het druk met van alles. Mijn moeder ging 's avonds naar de vrouwenbeweging en mijn vader had cursussen om hogerop te komen. Omdat mijn moeder eerder wegging dan mijn vader, stopte hij mij in bed. Ik zie hem nog op de rand van mijn bed zitten en dat hij vroeg o...

Jaren later gingen mijn ouders en mijn broer op vakantie, wat we al vaker deden. Naar het vakantieoord te Putten, een saai christelijk vakantieoord. Ik heb er nog een foto van, tjonge, wat zag ik eruit, zonder make-up en mijn broer nog een jonkie, ha! Ik moest bij mijn ouders slapen, bah, en mijn b...

Jaren erna mocht ik corresponderen met 'hem'. Af en toe kwam hij op bezoek en dan gingen we meestal wandelen om even van huis te zijn. Ik denk dat ik wel meer dan 100 brieven van hem ontving en andersom. Hij heeft mijn brieven nog, dat weet ik. Enfin, mijn leven ging door en vooral de jeugdver...

Binnenkort ga ik voor de 41ste keer verhuizen. Na ca. 14 jaar in hetzelfde huis gewoond te hebben (lustrum?). Samen met een huisgenoot, met wie ik lief en leed gedeeld heb. Na lange overweging neem ik een stapje terug en heb besloten om in een beschermde woonvorm te gaan wonen. Met (gelukkig) hee...

Tja, na een maand of elf heb ik de behoefte om weer eens te schrijven. Inmiddels ben ik verhuisd, wél in dezelfde woonplaats, en daar ging veel aan vooraf. Ik stond 14 jaar ingeschreven bij de woningbouw en had flink wat punten, met als gevolg dat ik drie huizen aangeboden kreeg, nou nou... Ma...

Stel dat je het gevoel hebt dat niemand je begrijpt. Het komt voor in allerlei soorten van gevoelens of soms werkelijkheid. Als ik vrolijk over kom, dan ben ik vrolijk in de ogen van een ander, ja toch? Men lacht met mij mee en ik lach met hen mee. Maar als ik mij van binnen me ontzettend rot voel...

Wat een oeverloos verhaal, in huize T komt het voor dat we zeggen: we zetten geen wekker, dat is zo relaxed, echt waar, je hoeft niks, moet nog minder en alles verloopt op zo’n dag van een leien dakje. Geen punt, geen gehaast en nog beter: alle tijd aan jezelf hebben. Dan: als we het over de tijd ...

Wist ik veel, Johnny zei: ik kan niet fietsen hoor, een buurjongen van het volkstuinencomplex waar mijn ouders indertijd een tuintje hadden. Het was warm, we zeurden om een ijsje, dat je natuurlijk niet kreeg, je kon een rabarber stengel nemen en dat deden we nog ook. Johnny zei, ik ga even fietsen ...

Als de dag van gisteren staat me nog voor de geest één van mijn eerste schooldagen, en dat is toch best wel eventjes geleden. Niet door mijn ouders weggebracht, maar door een oudere zus werd ik gedumpt bij de schooldeur: een immense deur die aan twee kanten openging, een soort van kerkdeur lijkt n...

9 jaar en op een middag buitenspelend met de buur kinderen, "bordje tik" al dan niet met een bal, want dat spelletje kon je net zo goed met een stukje hout doen, maar dit maal met een balletje. Er hangen bordjes naast de voordeur die voor ons flatbewoners aangaven welke nummers er in dat portiek...

9 jaar was ik en vakantie betekende in elk geval niet vroeg opstaan, de zomers van de jaren '60 waren warm, heel warm en zo mochten we naar het zwembad. Jawel! Maar denk nou niet dat het een zwembad was wat je tegenwoordig ziet met enorme bogen die een soort van glijbaan voorstellen, denk ook niet ...

14 jaar was hij en pa en ma moesten op een rapportenavond komen, niet alleen voor het bespreken van het document maar ook voor het in ontvangst nemen van....op weg erheen, waarschuwde moeder hem al: denk erom, wanneer je meer dan drie onvoldoendes hebt, lever je de computer in. Toen nog een Comm...

Ik ben makkelijk te manipuleren, zo makkelijk te manoeuvreren, zo heel makkelijk te imponeren en echt, heel goedgelovig. Oké, niet altijd maar heel, heel vaak wel. Goedgelovig als ik ben (of ik wil het graag horen natuurlijk) geloofde in echt in wat ze zei: ze zei, ik hou van je Ma, echt en ik ...

Ineens bij het kijken naar de Tour denk ik terug aan de campingvakantie van ruim 25 jaar geleden. Wanneer we voor drie weken naar de sta caravan gingen namen we zoveel mogelijk dingen mee voor de kinderen, logisch want wat je al hebt hoef je niet meer te huren of aan te schaffen, nietwaar? Onze ...

Zestien was ie zo'n dertig jaar geleden. De gulden regel was in ons gezin: wanneer je later bent, waarschuwen d.m.v. bijvoorbeeld een simpel telefoontje en om dat te kunnen doen, hadden de kinderen een kwartje in hun schoen, want mobieltjes, iPods, iPads en dat soort gerei, dat was er simpelweg nie...

Vijftig jaar geleden, zo vertelde ze mij was ze geen moment alleen maar zelden vrij van werkjes en klusjes. In die tijd normaal misschien maar ik hoorde tot mijn verbijstering dat zelfs de pauze " tussen de middag" moest worden benut om bijvoorbeeld het aanrecht toen nog een granieten geschrobd moes...

1964 was het, zo zei ze me, haar ouders gingen uit elkaar en de kinderen zagen hun vader niet meer, die was met de noorderzon (zuiderzon mag ook) vertrokken. In die tijd was het normaal dat de vrouw terug viel op de bijstand. Een duur woord voor een uitkering van de sociale dienst. Er waren noga...

1969, en ik werkte in een bejaardentehuis, voor het grootste deel op de afdeling "valide heren". Tot ik daar kwam, had ik nog nooit van het woord valide gehoord, ja, van INvalide wel, maar valide nee, dat leerde ik snel genoeg. Op die afdeling waar ik gestationeerd was, waren veertig heren op ...

1969, Valide heren 2, als alle mannen beneden waren en er dus ontbeten kon worden, was het de bedoeling dat op de plaats waar eens grote schuifdeuren hadden gezeten, een "zuster" ging staan om te bidden want het grootste deel van de Valide Heren was Katholiek en dus werd er voor elke maaltijd gebe...

1995, Altijd stond je voor me klaar, dat was wederzijds, altijd was je daar waar ik je nodig had, maar dat was samen. Altijd luisterde je, maar ook dat deed ik, altijd gaf je raad, net als ik, gaf je advies, net als ik. Altijd en weet je, we zeiden altijd, als IK kan, KOM ik, BEN ik er. En ik mo...

1969, een jaar duurt lang als je eraan het begin van staat, maar in feite vliegt het zo om, zoefffffffffff en het is december, ook in het bejaardentehuis vanzelf. Ook daar werd natuurlijk Sinterklaas en zwarte piet verwacht vanzelf, het was niet alleen een kinderfeest, het was en is een feest v...

Wie droomde er niet van in de jaren '60 en daarvoor? Een onbezorgde jeugd was voor heel veel kinderen niet weggelegd. Al helemaal niet wanneer er sprake was van een 1 ouder gezin, of wanneer een van de ouders ziek of werkeloos waren. Wie droomde er niet van onbezorgde dagen, weken, maanden en jaren...

Hij was van de trap gevallen, heel erg dom, wilde eerst geen arts maar ziekenauto kwam weerom. Aldaar werden wat kneuzingen geconstateerd en mocht hij weer naar huis. Echter eenmaal thuis, kon hij de trap niet op, vanwege de pijn en zo besloot men, dat de bank zijn slaapplaats maar moest zijn. E...

Warempel zonder een rouwkaart gezien te hebben, ben ik in de rouw, zonder een overlijdensbericht ben ik bijna in het zwart gekleed, zonder een condoleanceregister getekend te hebben, ben ik bedroefd. Ik las op www.nederlands.nl dat Johan ermee wil stoppen, te weinig bezoekers, t.o.v.een aantal ja...

Een fors aantal jaren geleden begon ik te sukkelen met mijn gezondheid, kon het huishouden niet meer aan, zoals ik dat normaal wel deed, en zo deed de eerste van een complete colonne helpsters zijn intrede in ons huis. Voordat we een echte goeie hadden, moesten we door dat diepe dal, dat elke...

Ik hoor jullie denken, leuke titel heb je verzonnen An, ben je een dag oud? Nee, we zijn drie dagen verwijderd van de 17 e en ik wilde deze pagina gebruiken om: mijn grote waardering uit te spreken voor de site, ik wil mijn grote waardering uitspreken net als mijn immense dank dat WIJ allen de geleg...

Kijk naar buiten en je ziet, grijs grijs en nog eens jawel grijs. Niet het verleden wat die kleur heeft maar het heden alleen: het grijs verdwijnt zodra het avond wordt, de kaarsjes aangaan, de lampjes en de koffie geurend op tafel geparkeerd. Buiten grijs, net als soms die massa in m'n hoofd, ...

Zittend aan de zijkant omdat de bus met kinderen wel vertrok zonder mij, er was geen geld voor het schoolreisje en dus bleef ik op school alwaar een leerkracht die eveneens achterbleef zich die dag over me ontfermde. Zittend op de stoep, omdat er niemand thuis was en er buiten gewacht moest wor...