Dagcolumn over algemeen

Wanneer we eindelijk een regering zouden krijgen. Willem kwam het vragen, een nieuwe collega uit Nederland. Dat ik het niet wist, antwoordde ik, en dat het nu op een paar dagen ook niet meer zou komen. Nou, zei Willem van Oranje, volgens mij bakt die Elio er niet veel van en zitten jullie nog...

Laat ik eens iets nieuws proberen, dacht ik toen ik voor het rek stond in de supermarkt. Wat doet er nu even niet toe, iets voor op het brood. Kom op, nieuw jaar, doe eens gek, zo iets. Niks geen aanbieding, kortingsactie of restant van een reclameactie, nee gewoon een spontane aankoop van...

Wie goed ontmoet! Dit is toch een oude volkswijsheid/gezegde/spreuk. Mijn levenlang wil en heb ik erin willen geloven. Ja echt ik ben een optimist en het glas is altijd half vol. Toch enige aanvulling of verandering lijkt mij in deze wereld op z'n plaats. Nee niet alleen mijn persoonlijke...

Argentinië is de afgelopen decennia politiek en economisch gezien kapot gemaakt, waardoor de levensstandaard van de Argentijnen dramatisch is geworden. Je kunt dat op veel manieren merken, zoals simpelweg de geschiedenis te leren. Maar de meest aantrekkelijke wijze is waarschijnlijk daar heen te...

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik mezelf beschouw als een moderne vrouw. Een vrouw die weet wat ze wil, op de hoogte is van de actualiteit, blij is met alle hedendaagse gemakken en druk hyvet en sms-t. Een vrouw die het verschil weet tussen realiteit en fictie. Maar af en toe zou ik haar...

Een nieuwe vorm van reclame is opgedoken. Hoewel nieuw, het is in feite de meest extreme variant van een bestaand verschijnsel. Eentje waarbij je je meteen groen en geel ergert. Dat geldt in ieder geval voor mij. Er schijnen mensen te zijn die reclame leuk vinden. Die bladeren vrolijk in een...

“Meneer, heeft uw bedrijf een slogan?” vraagt een vriendelijke meneer aan de andere kant van de telefoonlijn. Ik zit meteen rechtop. Er is een verschil tussen vriendelijke meneren thuis en op het werk. Thuis hoeven ze mij niet veel te vragen, ik heb er toch geen belangstelling voor. Op het...

Stadspoort, tegenwoordig Noorderpoort, wilde een gebouw neerzetten aan de Kraneweg. Hoewel Stadspoort een verzameling MBO opleidingen was, kunnen we toch niet zeggen, dat het hier om domme jongens gaat. Ze dachten dus in staat te zijn zelf een architect uit te zoeken voor het gebouw. Daarbij...

Ik moest in Almelo zijn. Ik kon me niet herinneren er ooit geweest te zijn. Het beeld dat ik van deze oostelijke stad had, was sterk beïnvloed door Herman Finkers. “Het stoplicht springt op rood, het stoplicht springt op groen, in Almelo is altijd wat te doen.” Deze zin, die behoort tot het...

Buurjongen Monc komt naar buiten en baant zich een weg door de vuilniszakken in zijn tuin. Rustig wandelt hij het hek uit. Ik wijs op de vuilniszakken: ‘heb je ze gedresseerd, Monc?’ ‘Huh?’ ‘Die vuilniszakken. Denk je dat ze uit zichzelf naar de kant van de weg trippelen? Kun je mij...

De bel ging. Wat nou weer, was mijn eerste gedachte. Ik verwachtte niemand in het bijzonder. Op het vuur stonden twee pannen voor een werkende man die een drukke dag achter de rug had en nu rammelde van de honger, maar daar had de ongenode gast natuurlijk geen boodschap aan. Met een gezicht dat op...

Tijdens het Songfestival loop ik kruinenkammend mijn kantoor in. Afgeleid door rondvliegende projectielen op het tv-scherm (jazeker, het moet om het liedje gaan, maar wat is dat vuurwerk gaaf! Meer vlammen, grotere schermen! Alleen niet nóg meer avonden of landen alstublieft) schiet mijn kam uit...

Het moest er toch eens van komen. Ik zit bij de kapper. Traumatisch! Ik hou niet van kappers en dat komt omdat ik niet van weermannen houdt. Kappers zijn net weermannen. De godganse dag over het weer leuteren en als ze alle depressies, hoge, lage en middelmatige drukgebieden hebben doorgenomen...

In wiskunde ben ik nooit een ster geweest. Ik ben zelfs na twee jaar Mulo gestopt met die school omdat ik geregeld zat te huilen boven het Algebraboek. Ik ben toen naar de LTS gegaan om elektricien te worden, want dat was ‘het vak van de toekomst.’ Evengoed is er van mijn toekomst niet veel...

U leest dit stukje tekst, dat ik met veel genoegen heb geschreven. Daarmee behoren wij samen tot een apart slag volk, want wij kunnen lezen en schrijven. Overigens wil dat nog niet zeggen dat wij ook samen kunnen lezen en schrijven, want dat zou betekenen dat wij eigenlijk dikke vriendjes zijn, op...

Onze (inter)nationale grootgrutter, die allang niet meer op de kleintjes let, geeft een maandblad uit, dat in alle filialen gratis klaar ligt om te worden meegenomen, Allerhande genaamd. Nu heeft die naam voor mij een bijzondere betekenis, die ik even moet uitleggen. Ik ben opgegroeid in een...

De Nederlandse radio is een ramp! Het begint al 's ochtends vroeg, als de wekker afloopt. Dan word ik gewekt door het nieuws. Dat wordt eerst aangekondigd door een quasi sonore stem. Vervolgens verklapt de omroeper van dienst de voornaamste gebeurtenissen en daarna mag de nieuwslezer proberen er...

Het is rustig in de bar van het hotel. Twee mannen die moeite doen om niet van hun kruk te vallen en drie mannen die één vrouw trachten te versieren. De gelukkige winnaar zal maar kort van zijn triomf genieten omdat de prooi duidelijk een travestiet is. Zelfs ik kan dat nog zien. Maar toegegeven;...

In de 70er jaren had iemand iets nieuws bedacht: een ‘bedboek’. De eerste helft van het boek was gedrukt op de rechterpagina en als je dan halverwege was (aan het einde van het boek dus) dan draaide je het om en dan las je de tweede helft van het boek op de linkerpagina. Zo kon je gemakkelijker...