M'n kammetje is zoek
Tijdens het Songfestival loop ik kruinenkammend mijn kantoor in. Afgeleid door rondvliegende projectielen op het tv-scherm (jazeker, het moet om het liedje gaan, maar wat is dat vuurwerk gaaf! Meer vlammen, grotere schermen! Alleen niet nóg meer avonden of landen alstublieft) schiet mijn kam uit mijn hand en belandt tussen de paperassen. Onvindbaar. Echt, gewoon weg.
Nu kost een kam niet veel, dus 's anderendaags spoed ik me naar de Etos voor een nieuw exemplaar. Daar vind ik voor gebruik op het hoofd alleen: een dameskam. En het is heus een gewone kam. Niks seksegebondens mee. Gewoon een kam die ik als man ook gebruik. En als er nu nog een ruige mannenkam naast hing, met blikjes bier erop afgebeeld of een gevaarlijke vechthond! (niet dat ik daar iets mee heb, maar bij wijze van).
Toch maar de dameskam gekocht, die op het kassaschermpje overigens gewoon werd aangeduid als 'haarkam' (fijn zijn die schermpjes trouwens, mooi fel, fijne grote letters, dan heb je ook achteraan de rij goed zicht op de kwaaltjes van de afrekenende), hij voldoet prima en er zit ook nog een honingkleurig verloopje in de uitvoering. En als ik naar de Sex and the city-film ga, zal-ie voor een mooie slag in mijn met Andrélon mannenshampoo behandelde coiffure zorgen.
Geplaatst in de categorie: algemeen