Alle inzendingen, jaar 2007, week 28

De verpakking van mijn ziel, met zorg door de Allerhoogste uitgekozen. Naar Zijn beeld geschapen, bedoeld voor de roeping die me is gegeven. De presentatie van mijn zijn. Een afdruk van een indruk, door iemand gemaakt. Positief of negatief, het is maar net hoe je iemand raakt. Hetgeen wat me d...

Gisteren nog uren gebeld met Lisa. Ik denk dat we 10 minuten over dat feest gepraat hebben en dan weken we alweer af naar vrouwenzaken, typisch. Ik kon de slaap erna niet vatten en heb dan maar een sudoku-marathon afgelegd. Straks naar de winkel achter een nieuw boekje want m’n oud is helemaal opg...

“Wake up in New York, put a comb trough your hair. Don’t you ever want to lie down; when there’s no one else around?…I wanna say this to you…” Op weg naar mijn werk staat mijn iPod loeihard bij dit nummer van Craig Armstrong. Hans was nooit zo het romantische type en we hadden dus ook g...

Ik had hem al eens eerder gezien, leunend op een dikke bolide, Hobbemaplein, wijzend en gesticulerend waar de Schilderswijk moest wijken voor nieuwbouw, havanna in de linker mondhoek. Opdrachtgever versus aannemers, hij speelde ze tegen elkaar uit. En dan kom ik hem weer tegen, kinderboerderij, Z...

Vreemd genoeg surf ik vaak door naar het tabblad ziekte, onderbewust erkennend dat het zo dicht bij me staat? Ik kan me een eerdere monoloog herinneren waarin ik mezelf vroeg hoe ziek je was, als je dacht gezond te zijn. En hoe gezond, als je denkt altijd wat te mankeren? De ziekte maakt zwakte, m...

Het terras voor de kroeg is leeg. Dat is altijd zo. Echte kroegtijgers zitten in de kroeg. Niet buiten op een terras. De kroegbaas komt naar buiten met een glas bier dat hij voor mij neerzet. ‘Ik wilde eigenlijk lunchen,’ zeg ik verontschuldigend. ‘Tuurlijk,’ knipoogt hij. ’Wist ik toch...

Jouw dood was niet vergeefs, want jij gaf mij mijn leven.

In Frankrijk heb je ze ook, malloten die dagelijks een stuk lopen van de Grande Randonnée, die lange afstands wandelingen van niks naar nergens. Deze week lopen ruim 42.000 gekken de Nijmeegse Vierdaagse, vorig jaar nog prominent in het nieuws omdat het toen een beetje warm was. Ieder jaar vraag ik...

Als mijn broertje en ik vroeger roekeloos met het meubliar omgingen riepen mijn ouders altijd dat ze, zodra wij op onszelf woonden, bij ons ook op de bank zouden komen springen. Als ik het voor me probeerde te zien verloor ik mezelf telkens weer in een lachsalvo. Tegen die tijd waren ze grijs en bej...

Het meest lastige is toch altijd weer om in beweging te komen. Om te beginnen met opruimen, met bewegen of met wat dan ook, eigenlijk. Ik heb zelf ook de neiging om dingen uit te stellen en om eerst een beetje te gaan rommelen met mail of de krant te gaan lezen. Dat zijn dingen waar ik me niet voor ...

We staan tegen de muur aangeleund, jij inhaleert krachtig de rook van je sigaret, blaast grote wolken blauwe rook. De avond is warm, sereen, haast zoet te noemen. In de chaos ben jij de stilte, die ik probeer te verstaan. Het begin is geweest, ligt achter ons. Er is gebouwd aan een wij, een funda...

Ik reis op gevleugelde wolken, gevuld met heel veel liefde. En gedachten, die mij volgen naar waar geen tijd is. Ik was anders, toch was ik speciaal! Nu rust ik op dit bed van liefde. En zie omlaag, naar waar deze liefde groeit. Blauwe luchtbalonnen brengen het naar mij. Ik zweef naar ee...

Daar ligt ie dan, gekoeld als z'n favoriete drankje, ik heb hem nog een dag. Gewassen, netjes geschoren, gemakkelijke kleding en ouwe schoenen want, "dat zit zo lekker". Morgen geef ik hem terug aan de zandgronden van zijn geboortestad, zullen wormen en ander ongedierte tot op zijn bot gaan, maar...

De meeste godsvrezende mensen die ik ken, lopen niet over van naasteliefde en tolerantie. Maar wie zoekt, vindt gelovigen die geïnsprireerd door Het woord, grootse daden van medemenselijkheid verrichten. Onbaatzuchtig en met een grenzeloos optimisme. Ook mensen-zonder-god verrichten goede werken. Z...

Weet u waarom het de laatste tijd zo vaak en hevig onweert in Nederland? God is kwaad. Nou ja, kwaad… God is woest. Omdat zijn naam opnieuw volkomen belachelijk wordt gemaakt. Dit keer door een Bijbelse schooldirecteur die zelfs onder een rok of jurk het dragen van een legging heeft verboden. We s...

Ik zie zijn lippen bewegen. Zijn grote ogen spreken kwaad, zijn houding dreigend, op scherp. Ik zie hem praten maar hoor hem niet. Hoe vaker ik moet vragen wat hij zegt, hoe banger ik word voor de gestalte, mij onbekend. Mijn doofheid slaat een grens die niet te passeren is. Irritatie tekent mijn l...

Ik ga niet graag naar de kapper. Als kind werd ik geknipt door Hanneke, de buurvrouw. Die kwam gewoon bij ons thuis. Wel zo makkelijk, wel zo vertrouwd en wel zo goedkoop. Ze verdween langzaam uit beeld toen ik op kamers ging wonen. Ik moest op zoek naar een andere kapper, maar heb tot op de dag van...

Maandag: Vrijdag was heerlijk! Toffe groepen en een fijne sfeer. Als ik thuiskwam, stonden er 5 berichten op mijn antwoordapparaat. Ik heb ze niet beluisterd, gewoon in mijn zetel geploft en naar een romantische komedie gekeken. Ik wou gewoon dat heerlijke gevoel behouden van populair zijn. Ook al ...

Op de redactie. Julie is 23, redactrice en heeft een job met regelmatige uren. Net gedumpt, vol wraak, is ze van plan zich te wreken op haar baas, die duidelijk laat merken dat ze niets waard is, en haar ex, die haar op afschuwelijke wijze heeft laten zitten door domweg te laten weten dat hij een an...

Zo maar, zit naast mij op de bank, zakt onderuit, glaasje Beerenburg glipt onnavolgbaar uit zijn ongenaakbare rechterhand, hij trekt een scheef gezicht. "Godverdomme", zeg ik, "doe mij dit niet aan", hersendood glimlacht hij alleen nog maar, alsof hij wil zeggen dat hij toch gelijk had. Fre...

Zeven maart 2007. Een doordeweekse dag. De regen stopt even met neer te plenzen. Het scherpe zonlicht zoekt zich twijfelend een baan door de grillige wolkenvormen. Aan het busstation zitten en staan veel wachtenden onder de beschuttende luifel. Onder hen valt de fel gekleurde tuniek van een jong mei...

Jaar nul, Jozef schaaft, timmert en zaagt. Jezus vindt iets meer dan drie decennia later zijn kruis, Maria schreit bittere tranen, Magdalena heeft als enige oprecht verdriet. Zo'n dikke zevenhonderd jaar later, Bonifatius laat het leven voor wat het is, onderbuikgevoelens vermoorden een idealis...

Duurlopers hebben een zigeunerachtig bestaan. Je komt nog eens ergens waar je anders nooit komt. Je ziet en ontdekt onvermoede zaken. Zoals tulpen aan de Braasem, het keerpunt van Bakkum, de hoeren van Haarlem, de pijpenmaker van Gouda, het bloedpad van Egmond. Ook krijgt men oog voor ongelijke spre...

Hoeveel jaren sta ik al brompottend in de stromende regen voor het rode stoplicht? Zelfverzekerde zakenmannen rijden kurkdroog door in hun BMW, calculerende huisvrouwen met mascara op hun oogleden en kinderen op de achterbank nemen keurig de bocht in hun Volvo, succesvolle drugs- en seksbaronnen ...