Alle inzendingen, jaar 2007, week 42

‘Waarom ik niet kwam' wilde Bart weten. Eerst had ik nog interesse geveinsd. Niet dat het mijn ding is die reünies. Maar goed, het zou voor mij de manier zijn om haar nog een keer te zien. Liselore. Bart stuurde me de lijst. Veel oud-klasgenoten hadden de moeite genomen om een verhaaltje erbij t...

Appels en peren, ik schik ze op de fruitschaal naar goeddunken, voor later als ik iets te schillen wil hebben. Rins stropend, rood kokend, ik lust ze ook rauw. Bananen, aardbeien of tomaten, een koninkrijk voor een republiek, steek af die kroon, de eikels vallen dit jaar bij duizenden, kastanjes ...

Als grote dingen gebeuren, zijn ze meteen gewoon. De hemel scheurt niet open omdat Rob is ingestort. De zon blijft schijnen, het regent toevallig, maar oké, hij gaat sterven en houdt droge voeten in zijn kist. Rob is in zijn laatste stadium, zeggen kenners. We doen gewoon tijdens het bezoek. Ik z...

Trots, een merkwaardig begrip. Als je dat woord intikt op Google, dan krijg je 2.360.000 ‘hits’. U zult het mij vast niet euvel duiden dat ik weinig behoefte heb gehad om die allemaal aan te klikken. De eerste paar duizend zullen ongetwijfeld verwijzen naar Trots op Nederland, en daar is tegenwo...

Het asfalt ligt opgeweld bij de bushalte, ik rijd er omheen met mijn fiets, herken de de aanrijdroute van het openbaar vervoer, de chauffeur kan niet anders. Elke keer weer die zelfde koppen, stempelen of knikken naar de jaarkaart, soms verbaasd grijpen naar wisselgeld, iemand vraagt om 2 of 3 zones...

Wij hebben een grote tafel, maar het lijkt wel alsof hij toch altijd vol ligt met van alles en nog wat. Hetzelfde geldt voor mijn bureau, altijd te klein. In feite lijkt elk horizontaal oppervlak wel stapels aan te trekken. Rommelmagneten zijn het. Als je er niet actief op let, dan liggen ze zo weer...

Schrijver Verhalen vrijdag 5 oktober 2007 Sprookje van heel lang geleden....... SPROOKJE VAN HEEL LANG GELEDEN. Heel lang geleden leefden er eens honderd kleine mensen, die met spijkers en schrift hun eigen verhaal vertelden. Zo klein als ze waren, zo groot was hun verteldrift. Lukte het hu...

Ik zie de lege spreuken op de volle blaadjes van mijn kalender. Spreuken in de stijl van dat ik de wereld wel kan verbeteren en zo, maar toch vooral maar bij mezelf moet beginnen. En de rest van de ruimte hebben we zelf volgeschreven, wanneer ik naar de dokter ben geweest en zo. Voor wat zou dat da...

Voor de lezers die denken politiek niet te begrijpen kunnen gewoon doorlezen dat doet namelijk niemand! Mark(je) Rutte wat een brave man! Zie hem staan daar vol trots, hij heeft Rita een schop onder haar reet gegeven. Dat denkt iedereen maar ik zal hier de waarheid onthullen. Mark(je) zou er...

III Edwin denkt dat zelfontwikkeling betrekking heeft op innerlijke eigenschappen. Hij probeert een beter mens te worden en heeft eigen ideeën over wat een beter mens zou moeten zijn. Dat is niet iemand die zich voorstaat op hoe hij denkt, wat hij gelooft, hoeveel hij weet of wat hij presteert. ...

Ik zal niet in de top eindigen, zelfkennis genoeg. Literatuur zegt mij niets, dat is iets van oude mannen achter een typemachine, of zelfs een kroontjespen, schoonschrijvend blijven zij tussen de lijnen hangen. Krullen, haken en ogen, ouderwets perpetua of bodoni, schreefjes die recht doen aan lette...

De resultaten van de allereerste Nationale Bitterballentest geven te denken. Hier en daar kan deze typisch Nederlandse specialiteit de toets der kritiek nog enigszins doorstaan, maar het serveren van een smakelijke portie bitterballen is voor verreweg de meeste horecagelegenheden te hoog gegrepen. S...

Wolkers is dood. Ze tellen hem niet bij de Grote Drie. Misschien terecht, ik weet het niet. Van die drie heb ik te weinig gelezen. Maar Wolkers heb ik verslonden. En ik niet alleen. Daarom siert z’n markante kop alle voorpagina’s, toch mooi. Zijn schrijven was misschien te eerlijk, te weinig ge...

II Edwin vraagt zich af: ‘Hoe komt het dat mijn vrienden op een halve hand te tellen zijn?’ Hij denkt: ‘Ze hebben een fantastische carrière, geen tijd en interesse voor mij.’ En andere vragen: ‘Heeft het geloof mij nog iets te bieden, heeft het me gestimuleerd of dwarsgelegen?’ V...

Geduldig en een beetje apathisch wachtte Tine op haar beurt. Ze bevond zich in een plaatselijke bloemenwinkel. De adrenalinekraan die de afgelopen dagen wijd open had gestaan, druppelde nog een beetje na. Ze liet haar gewicht beurtelings door beide benen dragen en zocht met haar arm steun tegen de...

wat een ongelooflijke kutweek, bij p&w propageerde men het ultieme lapje vlees, een bekende nederlandse zat daarvoor in een kooi met een dierenvoorvechtster, advocaat en schrijver bleven niet achter, presentatoren smuikten, jeroen geilde duidelijk op georgina..... biologisch gezien is datzelfde l...

Medio oktober staan 2 opmerkelijke veroordelingen in de krant wegens verduistering. De rechtbank van Assen veroordeelt Margriet H. tot 3 jaar gevangenisstraf (waarvan 1 jaar voorwaardelijk). De rechtbank van Roermond veroordeelt Jos H. tot tot een werkstraf van 240 uur (en een gevangenisstraf ...