Hartenkreten

Bij de "Hema" zocht ik het kinderspeelgoed uit voor de kleine jongen die zijn derde verjaardag zou vieren; een houten, kleurige puzzel in de vorm van een slang waarvan hij cijfers en letters zou kunnen aflezen en een klein xylofoontje. De winkel van de "Hema" is er sinds de nog recente verbouwing...

Je vader noemde je zijn "zondagskind". Hij was je grootste liefde en je gaf later je baan op om voor hem te zorgen. Je vermeldde deze feiten zo vaak gedurende je zo getormenteerde, turbulente leven. Je dierbare zoontje, onze broer, die je onder je hart gedragen hebt, bleek zwakzinnig. Wij droegen al...

Het is de maand van de borstkanker, waarom het nou precies de maand is waar we ook nog dat extra uur hebben, geen idee, waarom het nou juist de maand is dat de blaadjes van de bomen vallen, nog minder een idee, maar dat het lijkt alsof alle meldingen over borst- en andere kankersoorten nu met enorme...

De zomer, die ons verraste met geuren en kleuren en die ons geen onvervulde beloften heeft gedaan, was langgerekt maar ze is langzaam overgegaan in de herfst. De kou zit nu in de lucht, de atmosfeer is fris en kruidig en aanzetten van gele bladeren doorweven het helle groen van de kruin van de esdoo...

Sommige mensen van een bepaalde gekleurde persuasie vinden zulks, beseffen niet dat donkere breinen niet altijd dezelfde wortels hebben. Stel je eens voor, Zwarte Piet verdwijnt, krijg je met Sinterklaas een blank festijn. Leg dat maar eens uit aan de mensen op de Antillen en Suriname. Ik zie ...

Aan het station stapte ze met me in in lijn zeven; de jonge vrouw die sinds een jaar ongeveer de portiekflat naast die van mij bewoont, maar die nooit bij me op de koffie gekomen is, in weerwil van mijn uitnodiging. "We hebben dezelfde bestemming" verklaarde ik en ze stemde daarmee in. In de late a...

Schreeuwende waterval, dronken van aandacht. Als liefhebberige echtgenoot heb je het gewoon helemaal zélf verkloot. Zit je nu op het puntje van je stoel er wat ongemakkelijk bij, borrelt het zweet in je navel? Heeft ze het over mij? Echt wel. Want je hoeft me niets te vertellen over het feit, dat h...

Ik kwam twee dames tegen bij de halte van lijn zeven, aan het station. Een van hen droeg halflang blond haar en zij hanteerde een koket en elegant damessigaartje. Ze lachten me toe. "Ik heb geen "big smile" verklaarde ik en ik voegde eraan toe: "Liever naakt dan namaak" Ze waren het er wel mee eens ...

Ik stond te duizelen op mijn benen; mijn zware hoest dreigde me omver te werpen. De arts, mijn trouwe bondgenote van lange jaren, naderde mij en wrikte en wroette met de stethoscoop in de nauwe halsopening van de hoog dichtgeknoopte bloes, bij de aanzet van de welvingen van mijn borsten. "U tobt uw ...

Een pijn manifesteerde zich tussen mijn tanden, rechtsonder in mijn mond, in de onderkaak; een aanhoudende, zeurende pijn. Kennelijk had ik toch niet voldoende tussen de rij tanden "gepookt" met die kleine houten stokjes. In de drogisterij aan de Oude Markt verkocht men twee soorten mondwater, die s...

Ik noem haar "tante Greet" en hoop dat de liefkozing in mijn stem hoorbaar is. Ze is een lady die met haar sterke geest hoog uittorent boven het leed en de rouw die haar overvallen maar nooit omver geworpen hebben en zij is mij nog als enige gebleven als de eenzame noordelijke ster die triomfant...

Ze hadden mij de "Ishihara Kleurenblindheidstest" toebedeeld. Ik zal het nooit vergeten. Het was de bedoeling dat ik voor het publiek van mijn mede-studenten in een van die indrukwekkende collegezalen dan wel amfitheaters met vele zitplaatsen uiteen zou zetten wat de test inhoudt. De dag van de pres...

( Voor de schrijver zonder naam ) Je bent vroeg of laat geboren en als baby in de boeken gelegd, daarna zette je meteen een keel van een aardappel op en tussen haakjes stond jouw naam, wat gelijk staat aan de wieg van een man met een missie. Daar was geen veiligheidsspeld tussen te krijgen. Al...

Was het hoe dan ook nodig, Jannie, jouw ongebreidelde jaloezie mateloos en zonder enige relativering op mij te richten en zonder remmingen uit te leven en bot te vieren? Je wilde de man van ons beider keuze wel degelijk bezitten en je verweet mij dat ik ditzelfde zou willen maar vergeet niet dat een...

In het warmste seizoen zijn we op weg gegaan naar Leerdam, naar de rivier de Linge, die we zouden gaan bevaren. Het is een mooie, vredige zondagmorgen; de bomen in de Nassaustraat verroeren zich niet; stil en gedwee dragen zij de hitte, die nu al weken aanhoudt. De koele auto zal ons door het moo...

De lieflijke, kwetsbare, onschuldige opgezette dieren staan opgesteld in de glazen vitrines van het Brabants Natuurmuseum aan de Spoorlaan, gevestigd in de lokalen van de oude Ambachtsschool, in onze midden-Brabantse stad, het centrum van onze provincie en representatief voor haar. De opgezette voge...

Door duizelingen overvallen haastte mijn vriend zich naar de Huisartsenpost en het was onvermijdelijk dat een ambulance hem vervoerde naar het E-Ziekenhuis. Een onbekende en mogelijk kwaadaardige indringer had zich genesteld achter zijn rechteroor, in de weke, kwetsbare massa waarin op niet nader te...

Ik had de zachte, turquoise wol met een mooi merk op de wikkel aangeschaft en het breiwerk stond al spoedig op de pennen, maar wilde toch niet vlotten. Ik betastte de lap die onder mijn handen gegroeid was en vroeg me af waarom uitgerekend dit handwerk mijn tranen deed vloeien. De mevrouw met de ...

De baby, het jongetje, het zoontje dat onze broer was, ligt op die oude zwart-witfoto uit 1962 op een bank; op de bank die onze woonkamer sierde en de jongen schijnt een boek in ogenschouw te nemen, getiteld: "De hemel is van jou". Het kind heeft de hemel nooit bereikt, maar velen bereiken nooit ...

Om het Jan van Besouwhuis in ons naburige dorp Goirle te bereiken (een cultuurtempel die ook in haar bouwwijze imposant oogt, maar die gesitueerd is te midden van een chaotisch aandoende gribus van overige bouwsels) kan men een traject afleggen met de Regiotaxi door buitenwijken c.q. villawijken van...

Ik schrijf Pee omdat ik dat streepje naar rechts maar niet kan produceren. Wil wel die prijs winnen, ik ben daar guitig en kwaadaardig genoeg voor. Ben dat gezeur over stadse vergezichten, beschouwingen van honderd jaar geleden en oude mensen die maar niet voorbij willen gaan eigenlijk helemaal z...

Nog siert de foto van de oude Karelsbrug in Praag mijn wand. Op de voorgrond een lantaarn die het beeld diepte geeft. Verder weg op de brug een levensgroot kruisbeeld en in de blauwachtige verte de kerk met mij nu onbekende naam. Het bezoek aan de koninklijke of zo men wil keizerlijke stad vormde ...

De eenentwintigste eeuw heeft zich voortgespoed en voor velen lijkt de eeuwwisseling nog heel dichtbij. De regisseur van "De vloer op" is ook inderdaad al twintig jaar schijnbaar toegewijd en kennelijk verschoond van zingevingsvragen of verveling bezig met zijn "métier": het verzinnen van telkens ...

Ze kon nauwelijks wachten tot de Dood haar in zijn Vaderarmen zou nemen. De depressie strekte haar tentakels met zuignappen begerig naar haar uit. De noodlottige sprong van zeventien hoog of het mes aan de pols leken dichtbij, gewenst en aantrekkelijk. Veertig jaar had ze aan mijn zijde gelopen maar...

Het is op zaterdagmiddag wel wat drukker in de winkelgalerij aan de Westermarkt en ook bij "Zeeman" snuffelen meerdere personen rond en zij bekijken belangstellend de collectie. Mijn vriend had gevraagd om twee boxershorts en die vis ik uit de bakken maar ik besluit maar geen zwarte T-shirts aan te ...

De mannenstemmen zijn heftig en larmoyant. Ze spreken van onbekende zaken in de voor mij vreemde taal: misschien van liefde en verdriet, van blijdschap, rouw of ziekte of van andere belevenissen..... En zo sprak eens Toergenjew tot mij met zijn verhaal "Asja" over de hartstochtelijke liefde van d...

Na een tijd van een steeds flakkerende vlam bij elk nauwelijks voelbaar zuchtje wind doofde de kaars van mijn inspiratie uit zichzelf. Voor mezelf bijna met ongeloof waarneembaar en op de site hopelijk voldoende opgemerkt. Slierten nostalgisch geurende en zich geleidelijk aan oplossende rook vull...

De lokale wekelijkse krant is in alle vroegte weer gedeponeerd in de brievenbus met haar inmiddels toch wel gebruikelijke nieuwsrubrieken en met op haar laatste pagina het armzalige lijstje van overledenen, onder wie mijn moeders vroegere vriendin Mien, de moeder van mijn jeugdvriendje Martin met wi...

In Tilburg-West bevindt zich naast de eengezinswoning van een huisarts een klein binnenplaatsje met een lokaaltje waar de psychologe zitting houdt. Daar komen de slachtoffers en gedupeerden en lijders aan de gebruikelijke kwalen, zo prominent geëtaleerd in sommige magazines en zelfhulpboeken: angst...

Tijdens mijn reis op weg naar een nieuw werkzaam avontuur kwam ik vorige week via mijn oud-directeur Frans Boelens in contact met Harold Viscaal, tot eind vorig jaar voorzitter van het MKB in Deventer en tegenwoordig succesvol als organisatie-adviseur met zijn bedrijf Grip op Succes. Na toch wat min...