Rookslierten
Na een tijd van een steeds flakkerende vlam bij elk nauwelijks voelbaar zuchtje wind doofde de kaars van mijn inspiratie uit zichzelf. Voor mezelf bijna met ongeloof waarneembaar en op de site hopelijk voldoende opgemerkt.
Slierten nostalgisch geurende en zich geleidelijk aan oplossende rook vullen tijdelijk de schemerachtige leemte. Op een langere termijn zullen zij daarna het gevoel van een ‘lichtpuntje’ moeten geven, iets van een wijs alternatief.
‘Komt me bekend voor’ of: ‘dat heb ik al twee keer eerder gelezen’ zal een enkeling terecht denken. Deze keer echter geen rookgordijn. “Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald”. De rookslierten trekken vanzelf weg.
“Per aspera ad astra” was een laatste poging in het laatste tijdsbestek; dit streven blijkt nu duidelijk als te hoog gegrepen. Ik begin vol goede moed weer bij: aap – noot – mies; tijdens het lezen kan ik me gelukkig geen buil vallen...
Geplaatst in de categorie: tijd
Dag Günter neem je rust en de tijd.
Ik lees dit nu pas!
Het proces van ouder worden en daar beeldend over schrijven, dat is ook op deze site tamelijk zeldzaam. Alleen daarom al is het vertrek van GÜnter, niet als lezer zoals hij zelf aangeeft, een verlies voor de afwisseling op deze site. Ik zal zijn weemoedigheid, doordachte bijdragen, en zijn eerlijke bescheidenheid gaan missen.