Hartenkreten

In de woning die in Engelse sfeer is ingericht, waarin zij mij nooit eerder uitnodigde, ontving zij mij nu. Ze was in de steek gelaten door anderen, die haar valse beloften hadden gedaan en vroeg mij nu samen boodschappen te gaan doen. Ook de leden van haar "Christelijke" kerk hadden het blijkbaar...

....en zo herinner ik me nog goed hoe in die jaren (de zestiger jaren) vaders vriend van kantoor, genaamd Wim, bij ons aan huis kwam en Shakespeare voor hem reciteerde ("To be or not to be") om vader te troosten met zijn ongelukkige zoon; mijn broer Matthias.... Wim, of "meneer Lem" zoals we ...

Een heel natte, naargeestige, donkere, sombere, trieste en regenachtige dag, jawel dat was het vandaag! Oktober startte op precies deze wijze. Het licht in huis is amper uit geweest, zo donker was het binnen, maar we hebben spaarlampen dus het positieve deel is dan: dat we vandaag extra gespaard heb...

.....en zo staat het beeld van het huis mij vaak helder voor de geest; het beeld van mijn dierbare geboortehuis. Het droeg de namen van mijn voorouders in zwarte letters op wit email: "Broeckx-Schmitz". Haar drie verdiepingen waren met elkaar verbonden door bochtige trappen met wit gelakte leuning...

Het was een rommelige bedoening in ons Tilburgs ziekenhuis dat sinds 1983 haar muren verheft aan de Hilvarenbeekseweg en een plaatsje in het restaurant was niet gemakkelijk te vinden. De schermen die ons voor erger leed moeten behoeden zijn nu opgesteld tussen ons. De longarts lachte charismatisc...

Het virus amper te temmen zo lijkt het althans want het nieuws van gisteren liet ons weten dat: de kracht van het monster af lijkt te nemen? Mensen zijn, in tegenstelling tot het begin van de narigheid niet zo vreselijk ziek meer, dat op zich zou al mooi zijn, pure winst natuurlijk, vooropgesteld da...

Opnieuw rinkelt de telefoon in huize T, ditmaal de apotheek die met een anoniem nummer belt. Ik zat al schrap vanwege het Eneco verhaal natuurlijk maar dat waren ze dus niet en de dame vraagt of meneer ook thuis is? Jazeker is die thuis maar of mevrouw het ook met mijn persoontje af kan? Dat kan en ...

In mijn zwarte vitrinekast met de glazen deuren staat het beeldje, misschien aangeschaft op een rommelmarkt, voorstellende twee volumineuze vissen. ZIJ schonk het mij, ZIJ die nu de "verkorte" weg naar de dood in versneld tempo wenst te bewandelen en zij heeft er ongetwijfeld onze Rubensiaanse vro...

Zo togen we vanmorgen richting ziekenhuis, ik had een date, eega niet dus die mocht niet mee, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ie dat ook veel beter niet kan doen, dus hij wachtte braaf een soort van buiten, niet helemaal juist want buiten was het heel guur en binnen stond ie verdekt opge...

September is begonnen en er zit kou in de lucht maar een stralend blauwe hemel overkoepelt ons. Op de "Social Sofa" kun je altijd iemand ontmoeten (daar schijnen ze ook voor bedoeld te zijn). Mevrouw is drieënzeventig en ziet er nog goed uit. Dat heeft men haar ook gezegd. Maar de burenru...

Weer was ik welkom op de Afdeling Dagbehandeling van het Twee Steden Ziekenhuis. Op de derde verdieping was een bed voor me gereserveerd waarop ik me uitstrekte. Tegenover mij een in het zwart geklede, bevallige jongeman; het lichaam als opgerold op het bed, in diepe slaap; de lieflijke oogleden ...

Mijn broer ontving mij hartelijk. Hij pakte me bij de hand en liep enthousiast op zijn "speelgoedkast" toe, een kleine muurkast waarin hij zijn schamele spulletjes bewaart en noodde mij met hem een spelletje "Memory" te spelen. Hij legde de kaartjes met de kleurige afbeeldingen omgekeerd op tafe...

Ik beken: de troonrede niet te hebben gezien, er is toch geen bal aan, je hoort wat er moet- en wat je moet laten gaan! Geen scene op balkon, geen handjes geven of hoedenparade, ach, we besloten voor de Tour, daar is ondanks alles geen sprake van positief besmette fietsers! Pluspuntje toch?

Er komt een tijd, dat bepaalde dingen gewoon aan vervanging toe zijn en zo is onze slaapkamer het eerst aan de beurt, dat mag ook wel het is tenslotte vijftien jaar geleden dat er iets mee gebeurde maar ja, je slaapt er alleen maar, toch? We zijn op een wankele leeftijd dat die acties gewoon niet me...

De McAllisterstraat, ongetwijfeld vernoemd naar een verzetsheld, naar een van die stoere Amerikanen die vijfenzeventig jaar geleden onze stad bevrijdden, bevindt zich in een uithoek en we bereiken deze met de snelle en comfortabele auto van mijn collega. De nacht is gevallen over Tilburg maar ik nee...

Een prachtige nazomer manifesteerde zich dit jaar, een onverwachte "Indian Summer" en in het sfeervolle restaurant, genoemd naar Tilburgs beroemde missionaris was het goed toeven. Fraaie, wandvullende zwart-wit-foto's van Tilburgs Heuvelstraat en van De Heuvel met negentiende-eeuwse taferelen van...

Ik zie mijn benedenbuurman niet zo vaak maar soms daal ik af naar zijn appartement, bijvoorbeeld wegens een telefoonstoring en eens bracht ik hem enkele pakken koffie die ik over had en "in de aanbieding" en bij die gelegenheid wierp ik een blik op de voluptueuze dames die hij afgebeeld had op kle...

De grote nieuwe "trend" genaamd "eenzaamheid" "floreert" of woekert meer dan ooit, naast het plotseling alomtegenwoordige autisme, de "kwetsbaarheid" en de variaties op het thema van de mondkap, namelijk de zelfgemaakte mondkap die nu allerwegen gangbaar is en horribile dictu zelfs de steekp...

Wonderlijk genoeg is in deze maatschappij, in weerwil van de loodzware "hoofdpijndossiers" en de tot wanhoop stemmende wereldvraagstukken, de Corona Crisis, de klimaatkwestie en het vluchtelingenprobleem nog ruimte voor spel..... Het woord "ludiek", mogelijk gemunt in de goede, oude Provo-tijd,...

Zij die mij de handen kust, omdat ik eens bij haar was in haar uiterste nood, toen zij, uitgestrekt en voor Pampus liggend, was opgehaald uit de dood na haar wanhoopspoging, buigt iedere opmerking van mij, als deze ook maar in de verste verte zou kunnen duiden op een - zij het futiele - onthulling o...

Ik beken, niet foutloos te zijn, maak blunders bij het leven, nou is dat laatste maar goed ook want als hier zou staan: dat ik blunders maak terwijl ik dood ben, dan verschijnt er natuurlijk niks want er is geen wifi in de hemel, ga ik ervan uit daar te komen als het mijn tijd is natuurlijk! Maar de...

"Ik ben boos" verklaart men bij vele gelegenheden, ook in de media, alsof men als een vuurvliegje, opgeladen met sentimenten, niettemin machtige vleugels bezit die men uit zou kunnen slaan om de oneindige, ontzagwekkende kosmos te bedwingen; het heelal dat echter geen boodschap heeft aan een nietig ...

In die tijd (ik was dertien jaar) lag ik eens ziek in mijn kamertje (een pijpenla met een Tomado-rekje tegen de wand waaraan ik dagelijks mijn huiswerk maakte). Uit het kleine radiootje op mijn nachtkastje weerklonk muziek: "Hey come'on babe, follow me, I'm the Pied Piper, can't you see, I'm th...

Zo loop ik gisteren even bij de Wibra binnen, op zoek naar een lijstje dat ze niet hebben maar toch even kijken! De gulden regel is: pak een mandje en er bungelt er dus eentje aan mijn arm. In de winkel staan twee dames te kletsen met wat artikelen in de hand en even denk ik: hou je mond, laat gaa...

Vorige week zag ik een beetje een onnozel item in het journaal. De branchevereniging van de webwinkels had een onderzoek laten uitvoeren. Het bleek dat als de thuisbezorgers de pakketjes bij een afhaalpunt af leveren en de mensen het daar zelf ophalen, dit 17% minder co2 uitstoot oplevert. De grote...

We hadden tenslotte de ingang van het park bereikt dat gesitueerd is in een volkswijk met een desolate atmosfeer, waar de trieste huizen huiveringwekkend aandoen en we strompelden voort door de lange, met bomen omzoomde en overschaduwde laan. Het park omringt het oude schoolgebouw, eens toneel van m...

Heerlijk die muziek van toen, toen geluk nog gewoon was of zo? Toen je alle plaatjes nog meezingen kon net zoals ik dat nu doe omdat: de zender de muziek ten gehore brengt van jaren ‘60, ‘70, ‘80 en begin ‘90, vooral de beginjaren van hits uit zee, radio Veronica, dat soort zenders daar werd...

Tanka: Zomeravondbos: zacht, lieflijk geurend strelen zuchten het lover, waar verborgen leven wacht op een strijdperk bij nacht. Tekst in proza: Wat is het heerlijk om op een mooie zomeravond door het bos te lopen, terwijl er een koele of zoele zucht door bomen en struiken gaat. Wat ...

De lege zondagmiddag strekte zich voor me uit als een onbegaanbaar pad, als een onherbergzame woestijn.... Café-Restaurant "De Postelse Hoeve" bevindt zich op loopafstand van mijn woning en ik besloot aldaar mijn toevlucht te zoeken. Op een klein plakkaat, een soort schoolbordje bij de ingang, s...

En zo herinner ik me tevens hoe af en toe in de grauwe straten van onze arbeiderswijk de voddenman verscheen met zijn wagen en hoe onze moeder dan de vodden afgaf en wij, kinderen nog, in ruil daarvoor een speelgoedje kregen. Zo werd zijn verschijning tot een feestelijke gebeurtenis en verwelkomde...