123 resultaten.
Mevrouw Tuintje is dood
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen 173 Het is wrang te beseffen, maar ik heb mevrouw Tuintje vermoord, om het leven gebracht. Indertijd, ik werkte voor een andere zorginstelling dan nu, heb ik haar achtertuin van vuil en onkruid ontdaan, zodat ze 's ochtends vanuit haar slaapkamer vrolijk groen en bloemen kon zien. Ze ging toen graag...
Mislukte liefde
hartenkreet
2.7 met 11 stemmen 926 Mijn verlangen naar jou:
Ik smachtte en verlangde naar jouw warmte
Ik smachtte en verlangde naar jouw aandacht
Ik smachtte en verlangde naar jouw liefde
Steeds weer kriebels, door maar aan die tijd terug te denken.
Inmiddels heb je voor een zoveelste keer hard de deur voor m'n neus...
Missen...
hartenkreet
2.8 met 10 stemmen 621 Missen...doe ik nog al wat, wie niet?
Je vader en moeder, broer of zus die ik nooit had, wat je niet gehad hebt kun je ook niet missen, misschien niet, maar je mist wel degelijk iets als je alleen opgroeit.
De mensen van "vroeger" al dan niet in leven.
Familie...ach herinneringen.
Gescheiden,...
Moment
hartenkreet
4.1 met 9 stemmen 211 Zij vliegt op glazen vleugels, nog maar net elf geworden wenkt zij de wind en schenkt de wereld een kind dat naar de horizon verlangt. Haar is verteld, vol overgave, dat het licht ligt achter de bergen naar de zee, prinsen op paarden en een fee vliegen met haar mee.
En dan belandt zij op een...
Nederland is veranderd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 84 Een poosje geleden liep ik te wandelen door de buurt waar ik gewoond heb. Ik keek mijn ogen uit. Alle oude rijtjeshuizen waren verdwenen en vervangen door hoge flats en op de meeste veranda's hing een schotel. Het benauwde me. Vroeger hadden we de slager, de kruidenier, de melkboer en de...
Ode aan Kaninsky
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen 349 En zo moeten wij alleen doorgaan met onze dans op deze wereld. Terwijl jullie ergens in het universum rondzweven. De pijn in de stem van Donovan raakte mijn ziel toen hij mij jullie noodlot meedeelde.
Onze goede vriend en zijn zo aanbeden Lena en Gina zijn niet meer. Ben ik nog steeds een vent?...
Onder een asgrauwe hemel/het panorama van jouw ouderdom
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 58 Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen.Ik wist niet welke...
Onderdrukte passie
hartenkreet
4.1 met 9 stemmen 128 Als depressie het onderdrukken van ware emoties betekent, dan snap ik heel goed hoe Mirjam zich gevoeld heeft vlak na haar debâcle in Italië, want ze is daar vervroegd weggegaan, omdat ze niet goed communiceerde en velen waren heel boos op haar.
Ze zit in een identiteitscrisis, want ze weet...
Ongeziene tranen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 61 De zonneschermen zijn opgetrokken bij "Anvers" aan de Oude Markt en ik neem op het tarras een plaats in beslag voor een kop Earl Grey thee. Starende blikken van verschillende bezoekers en passanten. Ik vraag me af wat er in feite voor bijzonders is waar te nemen. Serveersters met een lang, zwart...
Ontmoeting in de LocHal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 66 Het is een mooie, heldere voorjaarsdag: de negenentwintigste april 2019 en vóór het Natuurmuseum aan de Spoorlaan pronken sinds kort de roombleke kaarsjes van de kastanje in het groen van haar kruin. De fonteintjes op het Burgemeester Stekelenburgplein spatten vrolijk op.
In de LocHal, het...
Ontmoetingen in de stad (vervolg)/Troost bij overstelpend leed?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 35 Vaak kwam ik haar tegen tijdens mijn eveneens doelloze, zinloze escapades; ze verwende zich zichzelf vaak met steeds nieuwe cadeautjes, al dan niet aangeschaft in Kringloopwinkels om het overweldigende psychische leed te stelpen.....
Zo liet ze me bij onze laatste ontmoeting een glazen brander...
Onvergankelijke liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 9 Op een van mijn talrijke maar nutteloze wanhoopsexpedities naar het stadscentrum had ik mevrouw al eerder ontmoet, maar ik herkende haar verouderde gezicht, getekend door diepe lijnen, aanvankelijk slechts met enige moeite...
Het alomtegenwoordige leed, in ieder geval weer verschillend en...
Open kaart
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 117 Die speel ik dus nooit weer, nooit meer. Ik opende mijn door jou gestolen hart, er kon nog net een dank je wel van af.
Gesloten dek ik mezelf en laat me niet meer in de kaarten kijken, een joker lacht meesmuilend.
Ik kom uit met een kleintje om jouw nel te vangen. Moet mijn maat wel de aas...
Opgelegd
hartenkreet
1.4 met 16 stemmen 3.196 Het is kerstnacht, voor de tweeduizendenzesde keer hult men een krijsende netgeborene in lappen, legt men het neer in ouderwets stro. Een rechtgeaarde katholiek komt nu thuis van de nachtmis, eet in gezinsverband een beboterde plak van de stol, "spijs doet laven".
Dit alles in het kader van...
Opnieuw naar de velden des doods/Het Crematorium revisited
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 51 Opnieuw ben ik naar de gebouwen en naar de weiden gegaan, waar ik eens de liefsten heb moeten afgeven, heb moeten overgeven aan vuur en aan aarde.....
De zalen zijn mij nu bekend; ze zijn opgesierd met parafernalia die bezwaarlijk kunnen dienen om het leed te verzachten....
Er zijn velen komen...
Ouddorpse passie
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 888 Ik heb wat met Ouddorp in Zeeland, ik heb er het een en ander beleefd toen ik volop wakker was. Allereerst zijn we er ooit als gezin op vakantie geweest, dat gebeurde heel slim, mijn vader preekte er dan in ruil voor overnachting in het huis van de koster. Hij preekte dan niet alleen in Ouddorp,...
Over een brief die nooit verzonden zal worden.......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 39 In mijn mooie nieuwe agenda die mij optimistisch een mooi nieuw jaar voorspiegelt zonder mijn ellendige ongelukkige liefde voor jou; een agenda gelardeerd met onwerkelijke vrouwenportretten van fotomodellen en Barbiepoppen, heb ik het adres genoteerd van je verre woonoord en bestemming dat ik van...
Overlijden van onze trouwe Cavalier (metafoor)
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 145 Aan de oever van een roerloze poel, met zijn wortelvoeten tussen het riet, stond een van ouderdom kromgegroeide treurwilg, die kraakte van lentevreugde in de speelse wind.
Hij was peinzend over zijn spiegelbeeld gebogen, terwijl een warme lichte bries ritselde door zijn jonge, nieuwe,...
Persona non grata voor altijd en eeuwig?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 340 De straat en het huis, zo vlak bij de desolate kerk van de Hoefstraat (die paradoxaal genoeg het alfa en omega op haar deur draagt) munten uit door een verstikkende somberheid en leiden tot een welhaast adembenemende droefenis. Ik zal nooit vergeten dat ik er afgewezen ben.
We waren vaak naar de...
Pijn en Ongeloof
hartenkreet
3.8 met 8 stemmen 221 Wat een gemeen iets is pijn, vooral als er niets meer aan te doen is.
Pijn van de vroege morgen tot in de late avond. Zo bewegelijk als wat, was ik. Nu zijn dat alleen mijn armen nog maar.
Pijn, een hele doos met pillen en nog steeds wint de pijn. Bij artsen kom ik niet meer: "ik kan U niet...
Reminiscentie en melancholie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 8.566 ....en daar trok die stoet, die tot melancholie stemmende optocht die de tranen naar de ogen doet wellen, nog door de straten, een kennelijk laatste reminiscentie, een armzalig restant van het enorme, gigantische drama dat zeventig jaar geleden de wereld bijna vernietigde en verscheurde. In de...
Reminiscenties
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 In een merkwaardig gewelfd doosje uit tropisch hout dat rondingen vertoont als van een voluptueuze dame, bewaar ik nog altijd enkele curieuze en nietige en zo schamele voorwerpjes, enkele herinneringen of souvenirs, zoals daar zijn: een lok van het grijze, stugge haar van mijn oude moeder,...
SLECHTE DAGEN...........
hartenkreet
4.5 met 48 stemmen 336 Zo áf en toe heb ik er één. Zo'n dag waarop ik bijna stík in mijn verdriet. Zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak sta ik 's morgens op met zo'n onbestemd gevoel. Ik ben té vroeg wakker, de koffie blijkt op te zijn (dat gebeurt toch nóóit!), mijn rug doet pijn, en niemand on-line om even...
Spiegelbeeld
hartenkreet
3.8 met 22 stemmen 2.387 Ik kijk in de spiegel.
Voor het eerst staat het mij aan wat ik zie:
het beeld is helder.
De tijd is aan mij voorbij gegaan en nu pas word ik wakker.
6 jaar later zie en voel ik alles.
Herinneringen van vroeger komen naar boven. Wil ik dit wel weten? wil ik wel voelen? Ja dit is mijn grond waar...
Spiegelkast
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 256 Dat de wereld waarschijnlijk rond was, kon je vroeger al bemerken wanneer je in de spiegelkast van mijn atheïstische tante keek. Er bevonden zich kledingstukken en andere spullen die de onbeholpen tijd hadden doorstaan, een elastisch yogapak met doorgeborduurde Japanse pauwen, een klein ondeugend...
Strijd
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen 549 Mooi woord, geeft aan dat je ergens voor staat. Vol overgave dien je van repliek, tegelijkertijd maakt het zwak, want je laat het achterste van je tong zien.
En dat proeft bitter.....
Tom
hartenkreet
4.2 met 9 stemmen 768 Ik ken hem een jaar of acht, kwam hem tegen toen ik mijn baan verloor. Hij is imker, verzorgt met zijn gevleugelde vriendinnetjes de botanische tuinen in het park. En dat doet hij goed, ze noemen hem niet voor niets de bijenkoning, bevruchtend gaat hij zijns weegs.
Onlangs kwam ik hem tegen,...
Tranen van geluk
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 443 Depressief lig ik in bed. God, kon ik mijn tranen maar inruilen voor krokodillentranen schiet er door mij heen. Zou dat niet geweldig zijn?
Mijn ogen vallen dicht en een krokrodil verschijnt in mijn droom.
Hij kijkt me met koude, natte ogen aan en ik moet er even om rillen.
“Hier heb je...
Vensters
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 326 Iedereen kijkt wel eens naar buiten, door mijn huidige werk kan ik vaak naar binnen kijken. En daar kom ik trieste zaken tegen, dementie op tien-hoog, Alzheimer met a-4'tjes herinnerend aan een handicap, oorlogsdochter die vanaf het balkon de thuiszorg monstert.
De lieve dame die drie uur...
Verdriet en Onbehagen.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 167 Onverwachts was het daar: al mijn verdriet, verdriet dat ik maar niet in een hokje weet te plaatsen. Het is nog niet ten einde.
Dit verdriet is van de hedendaagse tijd. Waar ik elke dag mee uit te staan heb en vermoedelijk met mij nog vele anderen. Het verdriet van eenzaamheid en een doelloos...