Hartenkreten

Het karkas, het chassis is opgehangen in de borstholte door een onbekende; het fragiele chassis dat nu begint te haperen, mankementen begint te vertonen. Het is mij niettemin dierbaar; dierbaar als mijn bloed, als mijn adem. Het tijdstip is onbekend; het finale tijdstip van het afscheid van alles wa...

De avonden en de nachten van mijn leven zijn voorbijgegaan met mateloze snelheid en in vliegende vaart en de wanhoop en de eenzaamheid hebben vaak overheerst en geregeerd, maar vandaag vond ik je onverwacht terug, althans je foto, in het herdenkingsboek, nu met baard en gedeeltelijk onherkenbaar; mi...

De Gemeente Tilburg is mij niet altijd goedgunstig geweest en vaak heeft zij de strop van de armoede verder aangetrokken dan draaglijk voor mij was en het is daarom verwonderlijk voor me dat Ilonka op een dag is verschenen: Ilonka, de jonge vrouw met de Hongaarse naam van wie ik ben gaan houden; Ilo...

Men heeft er nog iets van proberen te maken op de afdeling "Longgeneeskunde" van het E.Ziekenhuis te Tilburg, hoewel een en ander financieel gezien ook niet mee zal vallen. De kamers worden gesierd door huiselijke en feeërieke schemerlampjes; een armzalige en zielige poging en verlegenheidsoploss...

Mocht je nu denken dat het om een nobele verzetsgroep gaat, dan vergis je jezelf danig. Ik keek voor de tweede keer naar een documentaire over deze oprukkende stoottroep, die samenwerkte met de neonazistische groepering Blood & Honour. Ze zijn de radicale voorhoede van de PVV en FvD. Ze wilden in di...

Commotie verderop in de straat, politie en ambulance, blijkt mijn buurman richting boodschappen onwel van zijn fiets te zijn gevallen. Morgen ga ik naar de supermarkt want poes Layla mist de zorg van buurman. Wie denkt er nu aan brokjes, kattenbakkorrels en cupjes als de buurman van zijn fiets va...

Het Crematorium te Tilburg bestaat uit een samenstel van gebouwen, te weten het "Andante Café" waar je eventueel de dood kunt trachten te bezweren door een schrijfcursus, de imposante zaal "Aurora" met haar vele lichtjes waar ik mijn moeder ten grave droeg en niet te vergeten de strooivelden wa...

In de Bredase buitenwijk Muizenberg bevindt zich een bescheiden, maar zeer welkome zaak van de welbekende Albert Heijn. Voor wie tijdens het winkelend rond zien een beetje moe zijn, is hier smakelijk vertier bij even rustig zitten. Over een smalle kleine tafel dansen koffiedamp en bloemengeur zwie...

Ze was gearriveerd op de ziekenafdeling met een acute astma-aanval en liet ondanks alles niet na me onmiddellijk zonder reserves in haar warme hart van oudere vrouw, van goedhartige, levenservaren moeder te sluiten. Haar stakerige, hulpeloze, kwetsbare benen in de steunkousen had ze uitgestrekt op h...

Eind augustus van dit jaar woonden mijn echtgenote en ik al weer één jaar in dit lieflijke plaatsje op het eiland Goeree Overflakkee, hier in de volksmond ook “Het Zeepaardje” genoemd. Wij zijn inmiddels gewend geraakt aan de natuurlijke stilte die inherent is aan het wijduitgestrekte agrarisc...

Aangegaapt te worden vanachter een tafel met strakke, fixerende,nieuwsgierige blikken als was men een rariteit, een curiositeit: het valt niet mee . En wat wilde men in feite van mij? Ik kon moeilijk veronderstellen dat men wenste dat ik heel mijn enorme verdriet, misnoegen en onlustgevoelens de vri...

Soms verplaats ik, of doe ik althans een poging hiertoe, mijzelf in de vrucht die destijds mijn kind was, nee, ís en immer zal blijven. Visueel, dus fysiek, is het niet aanwezig, spiritueel daarentegen alleszins. De geest, het niet-stoffelijke betreffend, leeft en daarmee begeleidt mij in fases van...

.....en dan kwam ze naar hem toe, helemaal van Zeist naar Tilburg, met de trein. Haar obsessie bleef haar beheersen tot ze weer in zijn ogen zou kunnen staren en zich zou kunnen vergapen aan zijn majestueuze torso en aan de halve maan in zijn pantalon, die ze spannend, mysterieus en opwindend vond m...

Dan leef ik op, het ergeren aan de dag vol nepnieuws en engelstalige reclame eindelijk voorbij. Midden in de nacht valt bij mij het (niet meer bestaande) kwartje, slapen op de bank en morgen weer poeske de warmte van mijn kruis. Tenzij ik dood wakker word, dan houdt alles op, vrede mee.

De nacht heerste al over de stad toen de beide heren waren gearriveerd; de ene gekleed in helgroen verplegersuniform. Hij droeg een zware, metalen koffer die ongetwijfeld medische hulpmiddelen en medicamenten bevatte en hij keek medegedongen dan wel medelijdend dan wel belangstellend naar een doek a...

Dat bos vol herfstkleuren... Ha, even je fiets aan een boompje vastleggen en die lange dreef aflopen! Vol van al die najaarspracht ga je terug naar je rijwiel. Maar wat is dat?! Een Schotse Hooglander ligt vlak naast je fiets rustig te herkauwen. Verschillende soortgenoten van hem doen hetzelfde, a...

Als de hemel aarzelt tussen indigo en ijsblauw in die vroege dagen van december, weet ik dat Sinterklaas weer in het land is...... In die goede, oude tijd woonden we samen in het kapitale vooroorlogse huis: vader, moeder. oma, de twee dochters en de hond Driekus. De surprise-avond was altijd z...

Wat heb ik toch een bloedhekel aan anonieme bellers, ze verknallen je dag, wat me vanmiddag tot twee keer toe gebeurd is; de telefoon gaat, op zich niet vreemd maar in het scherm staat “anoniem”, dan druk ik het groene knopje in en zeg alleen maar: goedemiddag! Meer niet! Een stem met buitenl...

Nee, het was bepaald geen misdaad tegen de menselijkheid, maar toch had ik moeten beseffen dat ik een parelkettinkje had moeten dragen op het nette mantelpakje zoals de andere secretaressen en bovenal dat ik met mijn achterwerk had moeten wiegen; met mijn overigens allerminst fraaie achterwerk, als ...

De weledele Lady Antonia Maria (Antoinette) Hertsenberg (Den Haag, 28 december 1964) zat op 13 november 2017 aan de praattafel van Jeroen Pauw. Net als de wijnverslaafde wijnhandelaar en kasteelheer Ilja Gort met zijn jonge, voluptueuze vrouw, die een kookboek had gemaakt, met typische kasteelgerech...

Twee weken boordevol schandelijke P’s en andere schandpalen: Panama, Paradise, parasiet en profiteur. Povere pingpongpispaal misstond dus niet in deze actuele opsomming. Eindelijk kreeg ik uitgelekte Zoetermeerdocumenten in handen. Het vertegenwoordigde de nasleep van een ‘inval’ bij tafeltenn...

Op een kastje in mijn slaapkamer, het kastje dat ik van mama erfde, zit nog altijd de mokkabruine pop, genaamd "Bella" die ik eens, in mijn verre, voorbije jeugd in de etalage van een speelgoedzaak gezien had en die Sinterklaas mij toen gebracht heeft. Bella draagt een kunstig gebreide donkerbl...

De titel zegt veel, maar nog niet alles en juist dat alles, zit me op de lever en omdat ik niks op m’n lever wil hebben, zet ik het op een soort van papier. Dat dit niet klopt met de werkelijkheid is duidelijk want ik zit op mijn toetsenbordje te rammelen, dat het een lieve lust is, wat me meteen ...

Laat ik eens een open deur intrappen door te constateren, dat humor, in welke vorm dan ook, niet door een ieder op dezelfde manier wordt ervaren of beleefd. Er zijn personen, die best van een grapje houden terwijl anderen er niets aan vinden. Weer anderen doen tenminste nog alsof, om een ander te be...

Ooit was het continent Australië alleen van de Aboriginals, de oerbewoners van dat wijdse natuurschoon. Maar net als bij de Indianen kwamen de blanke kolonisten uit Europa de boel verpesten met hun schiettuig. Dat waren met name Britse soldaten, die niet lang daarna op het idee kwamen om strafkolon...

....en dan schonk mijn moeder, de nette echtgenote van mijn vader, de keurige ambtenaar, koffie voor de collega's, die op bezoek kwamen in de kapitale vooroorlogse woning: meneer Crispijn en meneer Lommers. De sfeer was warm, hartelijk, huiselijk en gezellig. En voor altijd had ik willen blijven ve...

Zo kom je nog eens achter dingen die je echt niet wist, nee natuurlijk niet, ze kreeg te horen dat ze aan de druppels moest gaan. Een goed advies maar ik zei haar er toch mee uit te kijken, immers leek de naam verdacht veel op die van verdovende middelen! Ik zei haar begin er overdag aan, na op ...

Ik zie het donker in, vrijwel alle buurwoningen zijn in slaap gedompeld. Ik zie de kou in de straat, beneveld stralen lampen op palen, temperatuur haalt zichzelf onderuit. Pluk de dag, niemand mist de nacht bij ontij, de dageraad is vlakbij. Wrijf de slaap uit je ogen, elke dag weer.

In de verte, door de grillig gevormde openingen heen, die het struikgewas en het groene gebladerte van de bomen in zomertooi creëren, zie ik een kleurige stoet zich langzaam voortbewegen en ik hoor tromgeroffel en boven alles uit de weemoedige klanken van trompetten en trombones. Het is weer de ti...

Gedurende vele jaren van de vorige eeuw was forensisch patholoog anatoom Dr. Zeldenrust een bekende Nederlander. Net hoor ik op tv een uitspraak waaruit blijkt dat hij er niet wakker van lag als door zijn toedoen mensen onschuldig in de gevangenis kwamen. Dat lijkt me een uitspraak die je eerder uit...