Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Toen.....even niks ...en NU

De titel zegt veel, maar nog niet alles en juist dat alles, zit me op de lever en omdat ik niks op m’n lever wil hebben, zet ik het op een soort van papier. Dat dit niet klopt met de werkelijkheid is duidelijk want ik zit op mijn toetsenbordje te rammelen, dat het een lieve lust is, wat me meteen brengt naar de kern van de zaak!

In het (veel te lange) verleden, schreven we brieven, schreven we op blocnotes, kortom we schreven overal op. Zelf maakte ik voor de lagere school waar mijn kroost opzat, de schoolkrant en omdat de leerkrachten niet altijd tijd hadden hun kopij op tijd in te leveren, er ook wel eens lege bladzijden waren, vulde ik die zelf maar op met eigen ideetjes, verhaaltjes en “wist U datjes” ; niemand had commentaar, want wat men natuurlijk wel wist was dat als er commentaar zou komen, ik meteen zou zeggen: kom er ook even een poosje aanzitten!

Maar niemand had tijd! En zo tikte ik de boel over, op een hele ouderwetse typemachine, waarvan je de toetsen onderhand onder het bureau moest zien te krijgen, ook was er een brand- en stencilmachine, geen mens kon ermee omgaan, tja als je lang genoeg knoeit lukt het vanzelf.

Natuurlijk gaat alles nu beter, ehhh, op dat gebied dan, natuurlijk van alle gemakken voorzien kun je zelfs een briefje (mailtje dus) versturen naar wie dan ook, natuurlijk kun je via de messenger, of wattsapp iedereen een berichtje sturen, maar toch mis ik die briefjes...die kleine notities die je vroeger toegestopt kreeg, door een paar leerlingen en die vroegen, mag dit ook in de krant?

Jazeker mocht dat en weet je, op alle fronten kunnen kinderen hun ei al kwijt, maar een zelfbedacht verhaal, een mooi verzonnen gedichtje, een ode aan een moeder, een briefje aan een vriendje, dat soort dingen, tja dat gaat niet meer, domweg omdat schrijven er bijna niet meer inzit!

Het toeval wil wel dat ik vind dat het handschrift van de jeugd er niet echt op vooruitgaat, want daar, waar je vroeger nog een cijfer kreeg voor schrijven, is het met de leesbaarheid van het kroost soms triest gesteld en dat is dan weer jammer, alhoewel: hoelang zullen de balpen en het potlood nog dienst doen?

Je hoeft geen heimwee te hebben naar vroeger, maar terugdenken daar is niks mis mee!

Schrijver: An Terlouw, 12 november 2017


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 3 stemmen 150



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)