Kansloze missie van Sint Antoinette
De weledele Lady Antonia Maria (Antoinette) Hertsenberg (Den Haag, 28 december 1964) zat op 13 november 2017 aan de praattafel van Jeroen Pauw. Net als de wijnverslaafde wijnhandelaar en kasteelheer Ilja Gort met zijn jonge, voluptueuze vrouw, die een kookboek had gemaakt, met typische kasteelgerechten. En natuurlijk wijntips van Ilja erbij. Zij gaven de indruk, dat zij iedere dag niets anders doen dan uitgebreid smullen van lekkere gerechten en dure wijnen en kletsverhalen. Heel mooi allemaal, maar deze overdreven decadentie is niet weggelegd voor de doorsnee mens. Ilja is niet van adel, maar zijn markante hoofd, inclusief typische snor- en baardgroei, maken hem zeer zeker een exclusief lid van de nieuwe adel, waar de huisschilders ook toe behoren, want die zijn de nieuwe miljonairs.
Maar ter zake. De beeldschone, charmante, hoogstintelligente, supergeniale Antoinette kennen we allemaal van het consumentenprogramma 'Radar', waarin ze financiële misstanden onderzoekt en wil oplossen, wat haar dan ook geregeld lukt. Ze is een door het kijkpubliek zeer geliefde presentatrice/programmamaakster. Dat komt met name door haar betrouwbare, goudeerlijke uitstraling en kennis van zaken. Ze is vegetariër en zevendedagadventiste. Haar man is de dierenrechtenactivist Niko Koffeman, die tevens Eerste Kamerlid voor de Partij voor de Dieren is. Niko en Antoinette kregen samen drie kinderen en ze wonen in het bosrijke Vierhouten. Marianne Thieme komt geregeld bij hen op de koffie om daarna tijdens een flinke boswandeling de partijstrategie te bespreken.
Nu wil het geval dat Antoinette voor het eerst in haar boeiende carrière een petitiecampagne is gestart. Ze pleit voor een vast basisinkomen voor 55-plussers, zo rond de 1000 euro per maand en het afschaffen van de sollicitatieplicht, die velen als zeer vernederend ervaren, mede omdat ze continu worden afgewezen. Ze zijn te oud en te star en bovendien te duur voor de werkgevers. Overigens een logisch gegeven. Bovendien is jeugdwerkeloosheid vele malen erger. Zo'n drie procent van de 55-plussers krijgt weer werk en dat is bar weinig. Dit is een groot probleem, maar tevens een voldongen feit. Volgens Antoinette is de menselijke maat voor 55-plussers door alle zinloze wetjes en regels ondergesneeuwd geraakt.
Maar toch, hoe kunnen de Haagse politici nou positief op haar plan gaan reageren, als ze de AOW-leeftijd naar 67 hebben opgeschroefd. Dan zouden ze tegenstrijdige belangen gaan dienen en dat gaan ze echt niet doen. Door de kans op werk voor 55-plussers officieel tot nul te reduceren, belast je ook die schamele 3% daarmee en die hebben ook hun rechten. Misschien begrijp ik het verkeerd, maar stel dat er een basisinkomen voor 55-plussers zou komen, mogen die mensen dan nog steeds wel een baan zoeken en hopelijk krijgen? Of zijn ze dan voorgoed uitgerangeerd? Dat lijkt me toch niet, wanneer een baan hen meer salaris oplevert! (-) Welnu, ruim 100.000 mensen hebben de petitie van Antoinette getekend, inclusief ik, omdat de strenge regelgeving voor deze oudere werkelozen natuurlijk sterk versoepeld moet worden, gezien de statistische feiten van eventueel kans op werk.
Daarentegen schrijft Michiel Dijkstra vlijmscherp ontmoedigend en ontnuchterend in het 'Elsevier weekblad': 'Het is de kostenpost van 30 miljard euro niet waard!'. Op 14 november 2017 is de handtekeningenlijst bij de Tweede Kamer aangeboden en wieweet zullen de politici er serieus naar kijken, maar ik vrees dat het financieel debâcle bij dit voorstel inderdaad de overhand zal hebben. Wat overigens niet weg neemt, dat er een heiligverklaring van Antoinette op stapel ligt. Ze was wat naïef, maar ze heeft het hart absoluut op de juiste plaats zitten.
Geplaatst in de categorie: maatschappij
Op zich is het idee van een basisinkomen zo gek nog niet. Annemarie van Gaal, die ook aan tafel zat, legde het heel goed uit, en ook dat het kostendekkend kan. Zij pleit voor een basisinkomen vanaf 60 jaar, in plaats van andere uitkeringen, zoals bijstand en WW, in plaats van de AOW ook, en met wat je daarmee uitspaart, plus de winst op de gezondheidszorg door minder stress, betaalt het hele plan zich terug. En wie wil werken, mag dat, want dat komt bovenop je basisinkomen, zonder dat je iets hoeft in te leveren. En ook je pensioen houd je gewoon. Dat lijkt mij althans wel zo logisch, anders is het hele plan sowieso kansloos. Maar voordat je aan dat pensioen toe bent, kun je dus minder werken, want je hebt je basisinkomen al vanaf 55 of 60 jaar. Dat is dus veel gezonder. En ook geen solliciatiestress, enz. Dus minder zorgkosten. En je bespaart op alle beroepscontroleerders van dubbele tandenborstels en dat soort vernederende zaken.
Het verhaal van Annemarie klonk heel logisch. En de voorbeelden van Antoinette ondersteunden dat ook. Maar je hebt zoiets niet zomaar ingevoerd in ons calvinistisch landje met zijn zware arbeidsetos. Het zal nog wel een generatie of wat duren. Maar het kan een eerste duw in de goede richting zijn. Voor een minder werkverslaafde, minder loonslaafafhankelijke, gezondere, meer vrije en meer blije generatie, ooit een keer in de toekomst. Als het basisinkomen normaal is, voor alle leeftijden. Want daar gaan we volgens mij wel heen, over twee of drie generaties. Eventjes geduld nog.