Verhalen

Een grote, ronde bloembak vol lelies staat in de lege, nachtelijke schoolgang. Over de gele bloemkronen strijkt een zacht, nietig zuchtje, waaraan stille, maar vlammende verteldrang ontspruit. De stemmen en voetstappen, die hier overdag te horen waren, zijn vergaan in het bezadigde duister. De luid...

Ik zat met de opengeslagen ochtendkrant op mijn schoot naar buiten te staren. Verschillende scenario’s in mijn gedachte beangstigden mij. Van een afstand klonk het geluid van een deurbel steeds harder. Ik ging recht op zitten in de stoel en keek verdwaasd om mij heen. Weer klonk de deurbel nu me...

Op Facebook raakte ik de laatste tijd steeds meer bevriend met hoogopgeleide, Amerikaanse dames. Bij één van hen, Amanda Zuckerberg, een therapeute met een eigen verlichtingscentrum, zag ik zeer intelligente anti-Trump informatie op haar tijdlijn. Ik zette er in gebrekkig Engels mijn goedkeuring o...

Het zal zo ongeveer 35 jaar geleden op mijn werk (bij een groot krantenconcern) zijn gebeurd. Een komisch incident, dat ik u niet wil onthouden. Mijn collega’s en ik hadden nachtdienst, en als de drukste periode achter de rug was, dan deed zich nog wel eens de gelegenheid voor om zich met verh...

Voetstappen die de honderdmeter in negen seconden liepen hoorde ik dichterbij komen. Een kind kwam hijgend langs de schappen van de pasta en slaolie en riep: ik heb het! Ik heb het mama”. Als een turnster sprong zij omhoog in de armen van haar moeder. Tiffany ademde stevig uit en zei: “Oei, je ...

Een klap klonk als een echo tussen drie flats wat zorgde dat een zwerm vogels uit een treurwilg vloog. Vanaf de galerij zag ik de V vorm als een silhouet de rode gloed van de ochtend in gaan. Ik boog me over de reling van de galerij en zag een oceaan blauwe Fiat 500. Noa had één hand aan het stuu...

Onderaan de heuvel bouwde de tovenaar een houten hutje voor zichzelf. Daarna ging de man maandenlang onverdroten aan de arbeid. Het harde werken werd alleen onderbroken om te slapen en om te eten en drinken. Waar de tovenaar zijn levensmiddelen vandaan haalde is niet bekend. Eerst werden al die ve...

Het eenzame landschap bestond uit grote heuvels met allemaal bossen en velden. Boven de dalen vol eiken en beuken wuifden lange graspluimen op de heuveltoppen. Ergens was een eigenaardige heuvel, die heel rond van vorm was. Maar vreemd genoeg, daar groeide haast niets. Die hoge bult van droog zand ...

Het was een koude wintermorgen. Door een warme zon die aan een helder blauwe hemel scheen, was de koude beter te dragen, doch deze verhinderde niet dat men de eigen adem als een zichtbaar klein wolkje waarnemen kon. De vrouw pakte een grote reistas met kleren en cadeaus. Het was tijd om de terugkeer...

Lopend naar de metro kom ik langs een verpleeghuis. Ik moet er al tig keer langsgelopen zijn, maar deze keer nam ik de tijd om omhoog te kijken en hetgeen wat ik zag ook echt in me op te nemen. Ik zag in de - voor de vroege ochtend - iets te fel verlichte kamer, in de verte een familieportret hange...

De koning zag tegen de feestdagen op. Hij was oud en sikkeneurig en het was grijs weer en hij was dik en zijn baard was grijs en hij had geen zin in een overvloedige maaltijd met de hofhouding die hij iedere dag al zag al bedienden zij hem trouw. Hij dacht na over zijn landje dat maar klein was en a...

Oorspronkelijke titel: “Was macht der Weihnachtsmann, wenn Weihnachten vorbei ist?” Eine Nach-Weihnachts-Satire von Wolfgang Bittner Bron: http://www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=18632 Vertaling: Günter Schulz _ _ _ ‘Wanneer de dagen weer korter en de nachten langer worden, ...

"Ach,ach," mompelde de man. "Wat heb ik vandaag de studenten verteld? O ja, over de Griekse wijsbegeerte. Daarna iets over de eerste sterrenkijkers, die ruim vierhonderd jaar geleden werden gemaakt. Vol vuur was ik aan het woord. Maar een meisje herinnerde me er opeens aan dat ik het vandaag over...

Ergens, boven de golven van de oceaan, verhief zich een heel grote, hoge rots. Misschien kon je het beter een eilandje van stenen en keien noemen. Tussen die rotsblokken groeide geen enkele plant, zelfs geen grassprietje. Op zekere nacht stormde het erg hard. Daarbij klonken de donderslagen van ee...

Met gebogen hoofd sjokte Ironie het zandpad af. Verderop was de grensovergang, een oude smokkelroute tussen de weilanden en de bosrand. In dit land van taal was geen plaats meer voor haar. Eigendunk en platvloersheid hadden haar het leven onmogelijk gemaakt. De fijnzinnigste understatements had ze h...

'IK HOORDE EEN KNIP EN ZAG INEENS EEN MAN MET EEN SCHAAR' De politie in Termunterzijl is op zoek naar een dagknipper. Een man knipt stiekem de dag van vrouwen af. Hij deed dat ook bij Sanne van der Scharensleep (28). "Ik dacht eerst: is dit een grap? Het was zo'n bizarre situatie." In aug...

Sinterklaas voor de ggz friesland medewerkers Sinterklaas was al oud en had geen zin maar hij nam een pil van de ggz en toen begon hij aan zijn jaarlijkse tocht naar friesland waar het altijd waait en regent en de mensen nog vriendelijk sterk eenvoudig en behulpzaam zijn niet zoals in de randstad...

Vrijdagmiddag drie uur. Het weekend staat voor de deur. Aan de koffietafel is het feest. Een artikel in de krant over het CBR wordt luidruchtig becommentarieerd. Een collega vertelt een sappig verhaal over een merkwaardige ingreep. Iemand stoot het melkkannetje om. Mijn laatste kandidaat van de ...

Sinterklaas voor aly moeder en oma en huisvrouw en dame op leeftijd Sinterklaas was al oud, al jaren reed hij op vijf december eenmaal over de daken van friesland uit spanje weg met de boot met pieten om cadeaus te brengen en een leuk gedicht voor mensen die van elkaar hielden en ook van hem. Hij...

Als ik ergens een hekel aan heb is het aan winkelen. Dat kun je bijna niet uitleggen. Dat je dan een broek moet kopen. Een broek Godbetert! Dat je tijd moet vrijmaken om jezelf in zo’n ongekend irritante winkel, in een pashokje, in een stuk of twaalf broeken te hijsen die geen van alle passen...

“Is dat niet eentonig, iedere dag rijexamens afnemen?” De opmerking kwam van een spontane, jonge vrouw, die in de eerste minuten van de rit geen sterke indruk maakte. “Ach, dat valt wel mee. Je komt met veel mensen in aanraking en in het verkeer gebeuren altijd onverwachte dingen. Het is best ...

Het was een late wintermiddag. Erik, het zesjarige zoontje van de boswachter, dwaalde alleen in het bos rond. Telkens schoot hij met zijn vingers een breed, rood elastiek weg. "Oh, daarnet trof ik een paaltje. Maar nu schiet ik nog verder... Klets! Tegen een boomstronk aan. Tjonge, eens mikken op...

Ik sta net bij de drogist een doos condooms te bestellen voor de gepensioneerde pastoor die tegenover mij woont, als onze grootste klant van ons accountantskantoor, Hankie lam belt. Naast mij staat een scootmobiel terroriste met krulspelden, in een troosteloos gebied dat sommige mensen haren noemen...

Na alle ellende van verkiezingen en Zwarte Piet-gedoe mag ik wel even iets nuttigen in het café naast mijn huis. Van de cafébaas krijg ik een glaasje rode wijn aangereikt. Hij kijkt belangstellend toe hoe ik mijn eerste slokje neem. Zelf zet hij zijn tanden in een gehaktbal en een klant vraagt hoe...

FOPPE ZOEKT EEN BOEK Foppe ging altijd naar de bieb om leesvoer te halen zo had zijn moeder hem dat geleerd en daarom ging hij ook naar de bibliotheekacademie maar werd helaas werkeloos. Zijn moeder zei ga mij maar helpen en wat goeds doen en hij stopte met lezen. Op een dag bekeek hij de boeke...

DE BIJZONDER GEWONE KIKKER DIE EVEN NADACHT de kikker zat op zaterdagochtend om vier uur al wakker op het lelieblad in de sloot waar hij woonde. Het was herfst het regende een beetje. Nog meer water dacht de kikker en dronk thee en kwaakte luid om zich kenbaar te maken en ging toen de was doen va...

Collega Fröhlich en ik besluiten onze zakelijke beslommeringen even van ons af te zetten en ons te gaan vermaken in een zaak waar een bluesavond op het programma staat. Als je depressief bent kun je beter thuis blijven. Tenminste, zo werkt het bij mij. Bij bluesmuziek moet ik er zeker van zijn ...

Tja, ik ben mobiel genoeg, qua lichaamsbeweging, daar gaat het niet om. Eigenlijk wil ik iets vertellen over de bereikbaarheid via mijn mobiele telefoon. Af en toe zit ik achter de computer met een soort van koptelefoon om te luisteren naar muziek. En daarbij heb ik een bril op met van die koordje...

Mijn telefoon gaat en ik neem op. En zwijg. 'Hallo?' Het klinkt aarzelend. Alsof degene die belt bang is per ongeluk de belastingdienst aan de lijn te hebben die met terugwerkende kracht een aanslag op hem wil plegen. 'Ook hallo,' zeg ik dus maar. 'Ja, met wie spreek ik?' Nu een beetje...

Buurjongen Mink, de 14-jarige zoon van mijn buren, Wiebe en Gré Witje, kan goed voetballen. Zo goed dat er een delegatie van de Engelse voetbalclub Arsenal hem een bezoek bracht. Vette contracten, dikke handgelden, exclusieve appartementen, nog vettere bolide, het kon niet op. Alles kon Mink kr...