De laatse kerst van de oude koning
De koning zag tegen de feestdagen op. Hij was oud en sikkeneurig en het was grijs weer en hij was dik en zijn baard was grijs en hij had geen zin in een overvloedige maaltijd met de hofhouding die hij iedere dag al zag al bedienden zij hem trouw. Hij dacht na over zijn landje dat maar klein was en arm. Hij dacht aan oude mensen in hun wrakkige huisjes hoe kon je daar nu kerst in vieren met zijn allen maar zij waren ook niet alleen en hadden eten van hun arbeidersloon en een kerstpakket van de koning gekregen.
Toen kwam er een uil langs gevlogen door het kamer raam het was volle maan en het raam stond open. De uil zei 'sire, dit wordt uw laatste kerst u gaat binnenkort dood dan gaat u naar de hemel waar u vrij mag zijn en bij de Heer. Wat wilt u de laatste kerst doen met uw koningschap in ballingschap want u bent altijd alleen gebleven en hebt het volk gediend en er is vrede in uw land en iedereen heeft te eten en er zal een centimeter sneeuw vallen want dat willen de mensen graag.''
De koning keek de uil verbijsterd aan. Dood? vroeg hij daar kan ik me niets bij voorstellen de klok staat op twaalf uur. Ik wil mijn kerst met mijn onderdanen vieren bij de herders in het dorpscafé met een glaasje bier en een oliebol en de schapen aaien en slapen in een stal dat lijkt mij ook wel eens leuk uit het paleis te zijn met al die weelde die ik heb vergaard terwijl anderen werkten en ik mijn nagels liet pedicuren”.
Ha ha zei de uil dat zal het zijn ik zal ook nog een paar midwinterhoornblazers uit groningen laten komen en een klompendanser uit friesland en een kerkjongenskoor om voor u ere zij God te zingen.
En aldus geschiedde, het werd een heerlijke kerstnacht en op tweede kerstdag werd de koning niet meer wakker uit zijn slaap. Hij had de laatste dag van zijn leven het mooist gevonden en dacht nog even aan de dagen dat hij jong was bij zijn moeder en op school zat en voetbalde en het hele koningschap van vijftig jaar trok aan zijn geest voorbij er was geen wolkje aan de lucht en de sterren flonkerden en hij ijlde een beetje en lachte en gaf de geest en zag een rivier die zich naar hem toe trok en veel bloemen in een weiland een Maria die hem wenkte kom naar de overkant en zijn rugpijn ging weg en toen wist hij niets meer en voelde vrede en rust en blijdschap dat hij een goede koning was geweest en deze kerst met de herders was het mooiste geschenk geweest van de uil dat hij zich maar kon voorstellen.
Foppe Th, Oostenbrug 68
Geplaatst in de categorie: kerstmis
en jij heb de juiste toon gezet in dit verhaal, en geen valse noot geraakt!
Knap vriend Foppe!
Mooie en fijne feestdagen, ook voor je moeder.
Take Care,
en hou je haaks!