Verhalen over overig

Dichtbij het dorpje lag een groot bos, waarin een oud kasteel stond. Er woonde niemand in dat sombere, vervallen gebouw. Wat zag dat er naargeestig uit! De muren waren grauw, overal beschimmeld. En op sommige plaatsen gebarsten. Een van de vier torens was helemaal in elkaar gezakt. Je kon dat...

Ach, in ons kasteel is het goed wonen," bromde het spook. "Maar om hier altijd en eeuwig gevangen te zijn en er nooit eens uit kunnen... O, mochten wij geesten maar eens naar buiten zweven!" kwamen deze laatste woorden er luid klagend uit. Er kwamen veel meer spoken bij de ramen staan. Die keken...

Altijd heb ik graag door de straten van mijn geboortestad gewandeld. Op de tweeëntwintigste augustus j.l. was ik op weg om via de Beneluxlaan het grote Zorgcentrum te bereiken dat bij aankomst hoog boven me oprees met haar sequenties van eendere ramen, waarachter de appartementen van de bejaarden...

De veertiende november 2011 is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal, na weken van een "Indian Summer"; een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar...

Lange tijd was er een mengelmoes van verkrotte panden, een merkwaardig samenraapsel, een aaneenschakeling van bouwsels die daar "hun tijd stonden uit te dienen" tot het tijdstip van hun sloop onherroepelijk aan zou breken te bewonderen dan wel te verafschuwen aan de Spoorlaan in Tilburg,...

Op de Spoorlaan in Tilburg leunt de oude Villa Constance haast tegen het moderne gebouw van TBV Wonen aan, zoals aan de andere kant een zwakkere boom als het ware steun zoekt bij een sterkere in een welhaast perfect samenleven dat door niets verstoord wordt. Broederlijk staan de gevels zij aan zij...

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen-geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een...

Tegen de felle, vinnige kou waarop de maanden december en januari ons dit jaar vergastten, had ik een rode wollen muts gekocht met bonte, ingeweven motieven en met aan weerszijden een lint om vast te strikken onder de kin en een parmantige pompoen die mijn kruin moest gaan sieren. Ik vreesde dat...

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn...

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende...

Het jonge kapstertje, dat zelf getooid was met aandoenlijke, kinderlijke staartjes, die boven oo haar hoofd parmantig waren samengebonden door kleurige frutsels, deed haar best om mijn onwilllige haardos te fatsoeneren en te disciplineren en een fantastisch, nieuw kapsel te creëren..... Mijn...

De trein naar de stad waar ze ooit gelukkig was, staat klaar. In die stad was ze jaren geleden opgenomen in een pleeggezin, omdat haar moeder het niet meer aankon. Ze was toen twaalf jaar. Het was een gezellig gezin, met vier kinderen. Ze moest wel erg wennen aan de drukte. Thuis moest ze altijd...

In de supermarkt ligt naast de broccoli, andijvie, spinazie en sperziebonen een bos oranje wortelen. De groenten kijken een beetje lacherig naar de wortels.  Ze zijn met elkaar aan het smoezen over wie wat zal zeggen over de kleur van die wortels. Ze stoten elkaar aan, kijken steeds stiekem naar...

Ze heeft een cursus gevolgd over kleuren en wat ze betekenen. En vooral wat kleuren kunnen uitstralen. Ze weet nu precies welke kleur ze moet dragen voor een bepaalde gelegenheid. Vandaag heeft ze een sollicitatiegesprek bij een makelaarskantoor. Ze kiest voor een blauwe outfit. Op de cursus...

Het is de avond van 31 december. Het oude jaar en het nieuwe jaar zitten te wachten tot de klok 12 uur zal slaan. Het oude jaar is moe. ‘Ik ben blij dat mijn jaar voorbij is,’ zegt hij, ‘want het was een moeilijk jaar voor heel veel mensen.’ Het nieuwe jaar popelt om te beginnen....

Er waren eens drie kleurpotloden, Rood, Blauw en Groen. ‘Ik ben de allermooiste,’ zei Rood verwaand, ‘want ik ben de kleur van de liefde. Denk maar eens aan rode rozen, of een rood hart, allemaal symbolen van de liefde.’ ‘Moet je hem horen,’ zei Blauw tegen Groen, ‘wat een...

De theezakjes in de doos zijn met elkaar aan het praten. Ze zijn wat verdrietig. Eentje zegt droevig: ‘Wat heb ik nu aan mijn leven? Eerst zit ik in een donkere doos. Dan word ik eruit gehaald. En ga ik in een glazen pot of in een glas met gloeiend heet water. En daarna verdwijn ik in de...

Ik ben mooi. Ik ben een prachtige toilettas. Met rode bloemen op een zwarte ondergrond. En een ritssluiting, die heel soepel open en dicht gaat. Ik hoor bij een leuke vrouw, Elske. Zij en ik zijn al heel lang samen. Als zij ergens heengaat, ga ik vaak mee. Soms gaan we een paar weken weg, soms...

Een eekhoorntje woont heel tevreden in zijn nestje in een eikenboom. Tot er op een dag mannen komen, die de grote eik moeten omhakken. Het eekhoorntje kijkt verbijsterd toe hoe ze zijn boom en zijn nestje weghalen. Hj moet dus op zoek naar een nieuwe boom. Hij zal naar een ander bos moeten, want...

Hij rent door de lege straten, waar de huizen hem spookachtig aanstaren. Geen mens te zien, geen geluid te horen. Op de daken zitten grijnzende vogels doodstil te wachten tot hij valt. Opeens een oorverdovend lawaai. Hij schrikt, valt, ziet de vogels snel op hem afkomen… Verdwaasd kijkt hij...

Er waren eens twee kinderen, Robin en Ella. Robin is acht jaar en Ella is zes. Ze wonen in een mooi huis. Samen met een wit hondje en een zwart katje. Robin en Ella mochten de namen bedenken, ze noemden het hondje Witje en het katje Zwartje. Witje en Zwartje zijn dikke vriendjes. Ze spelen vaak met...

‘Ik ben het zat!’ zegt de eikenhouten bank kwaad, ‘Die moderne stoel staat nu al weken vlak naast me.’ Hij heeft er meer dan genoeg van. Die stoel past niet in het deftige interieur, vindt hij. De andere meubels zijn het roerend met hem eens. Ze staan hier al jaren, ze zijn...

Ze had een vriend, maar eigenlijk vond ze hem niet meer zo aardig. Hij was nogal bezitterig en als hij zijn zin niet kreeg dan had hij wel eens losse handjes. Ze was een beetje bang voor hem. Ze wist nooit precies wat ze aan hem had. Hij was heel bijgelovig. Klopte regelmatig iets af, liep nooit...

(Hekel is een fantasie figuurtje van ongeveer 25 centimeter groot, dat vaak in de buurtkroeg woont. Hij helpt, als een ongevaarlijke alter-ego, de chaos in mijn hoofd in balans te houden.) HEKEL, DE DODE HOND EN DE BABY ‘De avond valt steeds vroeger naarmate we naar december kruipen’,...

(Hekel is een fantasie figuurtje van zo'n 25 centimeter groot die mij helpt het overzicht en de relativiteit te behouden.) HEKEL EN EINSTEIN ‘Kom eens hier, Isis...kom eens rustig bij me zitten,' zegt Hekel zwaar en serieus. Met zijn handje maakt hij een kloppend gebaar op het kussen...

(Hekel is een fantasie figuurtje van 25 centimeter groot, die mij bij het overzicht en de relativiteit houdt) HEKEL IN BED Hekel kruipt bij de verdrietige Mooie Vrouw in bed. Nadat hij zich uitgebreid genesteld heeft fluistert het wezentje: "Het is hier net zo warm als in een...

(Hekel is een fantasie wezentje van zo'n 25 centimeter groot, die me helpt de boel wat in balans te houden als ik het overzicht kwijt ben.) HEKEL IN BED Hekel kruipt bij de verdrietige Mooie Vrouw in bed. Nadat hij zich uitgebreid genesteld heeft fluistert het wezentje: "Het is hier net...

(Hekel is een fantasie figuurtje die me mee helpt de boel in balans te houden.....de eerste drie verhaaltjes van Hekel zijn een introduktie van het geheel....Me and Hekel. In de volgende afleveringen zijn we een geheel.) HEKEL IN HET PARK Hekel zit met uitgestrekte beentjes op een verveloze...

(Hekel is een fantasie wezentje die me in tijden van stress in balans houd en is ze van oorsprong geinspireerd door 'De dikke man' van Ischa Meijer.) HEKEL EN HET CONFLICT "Geef mij er nog maar één!" , pleegt de Wildogende Vrouw door het gekakel van de buurtkroeg in oost heen te...

"Ik heb echt geen zin in kerst, hoor!' , kraakt Hekel helder van achter een kop erwtensoep. "Nou, nou... , rustig an! ", schraapt een Amsterdamse aan het zelfde tafeltje in de nu wat stille buurtkroeg in Oost. "Dat eeuwige gevreet en dat goed houden van sferen", schokt Hekel verder. "Enne...