In de herhaling op maandag: totdat een nieuw proces zal plaats vinden.
---------------------------------------------------------------------------------------
De juridisch zeer geschoolde dames en/of heren van de Hoge Raad laten het vonnis in zake de Arnhemse Villamoord voor wat het is. Mensonterend. Motivatie: Het Arnhemse hof had zich ooit gebogen over de politieverhoren en had die als betrouwbaar (!) bestempeld...
Je hoeft geen jurist noch psycholoog te zijn om na het zien van de verhoren -…

Tussen de oorverdovende herrie door keek ik op mijn laptop naar ‘Heel Holland Bakt’. Onze badkamer werd verbouwd vanwege lekkage.
“Kijk mevrouw, hier, ziet u? Hier is de leiding geraakt. Er is een plug tussen geschoven, maar uiteindelijk is het beton van deze muur verzadigd geraakt. En daar”, wees de loodgieter, “bij de wastafel hebben ze per ongeluk…”
Ik knikte stom.
Op zoek naar geruststelling kwam ik uit bij de bakkende, onbekende Nederlanders. Ik verdween in het scherm.…

(voor Milica Stojadinovic-Srpkinja (1828 - 1878))
Jij bent geboren op 6 juli 1828 in Bukovac, Petrovaradin, Oostenrijks Keizerrijk. Jouw vader Vasilije Stojadinovic was de priester van de Servisch-orthodoxe kerk in Vrdnik. Jij volgde een lagere gymnasiumopleiding en verder was jij grotendeels autodidact. Op jouw 13-de verscheen jouw eerste gedicht 'De Jonge Serviër' in het 'Servisch Nationaal Tijdschrift'. In 1850 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Gedichten', die in 1855 en 1869 een…

Mijn dierbare oom, de jongste broer van mijn vader, die aan mijn zijde stond in mijn vroege en latere jaren, verwierf tijdens zijn leven twee echtgenotes, malverseerde met financiën, hetgeen opliep tot hoge, dramatische schulden en hij reisde de provincie af en bezocht vele scholen als vertegenwoordiger in schoolartikelen.
En zo staat mij tot op de huidige dag bij hoe hij vlinderkastjes aan de man bracht. Ik stelde me voor hoe de kwetsbare, dode, weerloze insecten tegen de achterwand van de…

De schade aan het boek van Gerrit Achterberg viel gelukkig mee. Het was een mooie gelegenheid geweest om weer eens een aantal van deze gedichten te lezen. Bjarne las in het begin van het boek dat het de tiende druk betrof uitgegeven in 1988. Op bladzijde 203 vond Bjarne het volgende gedicht.
Retrospectie
Het is misschien niet meer te zeggen,
waarom ik langzaamaan binnen uw ogen…

De planeet was ontegenzeglijk veranderd in vier milennia. Een witte bol van ijs was
hij geworden.
Toen de zon een stand had bereikt die een nieuwe ijstijd in gang zette, was dat rampzalig en leek dat te gaan winnen van de technologie.
De mensheid had de omslag naar het digitale tijdperk doorstaan en die aanvaard totdat dit op zjjn pad kwam. De aarde werd onbewoonbaar. Had ooit de uitvinding van de boekdrukkunst wereldwijde gevolgen gehad, die van technologie had dat evenzeer.…

..............................................................................
We dragen het zaad van onze toekomst mee in onze jaszakken, totdat het door de gaten gevallen is, en er nog wat uitgedroogde restjes overblijven in de naden.
..............................................................................
Ik verheug me er nu al op dat ik straks miljoenen, miljarden jaren niet ga bestaan.…