De Paas Haas
Hoe zit t met de Paas Haas?
Wat zou een land zijn zonder folklore?
Wat zou een geloof zijn zonder rituelen?
Wat zou deze Aarde zijn zonder de Maan?
Wat zou Pasen zijn zonder de Paashaas?
Wat zou Kerstmis zijn zonder het stalletje van Bethlehem?
Wat zou een mens zijn zonder verhalen?
Wat zou een eend zijn zonder water?
Wat zou een brein zijn zonder raadsels?
Wat zou Feijenoord zijn zonder Ajax?
Wat zou een schilder zijn zonder kleuren?
Wie zou hebben bedacht dat het feest van Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan in de Lente?
Welke commissie van kardinalen heeft besloten dat dit belangrijke kerkelijke feest gekoppeld werd aan de cyclus van de Maan? De seizoenen? De Natuur?
En kunnen we bedenken waar die Haas vandaan is getoverd?
En hoe het kleuren van de eieren, het verstoppen en het zoeken ervan deel zijn gaan uitmaken van de folklore van Pasen?
Welke mythes ten grondslag liggen aan onze onzekere en eindige aanwezigheid op deze planeet, die temidden van een schier oneindig lege en volle ruimte drijft op de mysterieuze krachten die spelen in het gigantische Universum?
Hoewel ik tientallen boeken, encyclopedieën, websites en Youtube filmpjes heb geraadpleegd, ben ik daarvan geen jota wijzer geworden.
Dus besluit ik hierbij om precies uit de doeken te doen hoe het zit.
Er gaat tenslotte niets, maar dan ook werkelijk helemaal niets, boven het onbevangen en soevereine gebruik van de eigen wil die een autonoom beroep doet op het in beweging zetten van de raderen van het klokwerk van de eigen geest.
Ja, beste lezer, ook ik, zelfs ik, word af en toe in de verleiding gebracht om te rade te gaan bij wat anderen hebben gezegd, geschreven, bedacht, gefantaseerd, berekend, of zelfs (in de meeste gevallen) overgeschreven van anderen. In dit geval over de Paashaas.
Maar ik weiger consequent om de uitleg van anderen of de interpretatie van welke illustere geest het ook maar mag zijn, klakkeloos of überhaupt te absorberen en weer uit te braken.
De enige leidraad in mijn leven, de enige mogelijkheid om authentiek te zijn en volledig de verantwoordelijkheid op te eisen; om op geen enkele manier anderen de schuld te kunnen toeschuiven van het slagen of (vooral natuurlijk) het mislukken, is door absoluut vertrouwen te hebben in de innerlijke vermogens van onszelf.
En onszelf niet de kans te geven steeds als een angsthaas van deze vermogens weg te lopen.
Het geduld op te brengen om alle energie samen te ballen in het luisteren naar de signalen van de overdonderend aanwezige werkelijke wereld, en die onbevangen te (leren) interpreteren.
Om de timings van de steeds veranderende stand van het complexe, samengestelde uurwerk dat wordt gevormd door de kosmische rondgang in en van ons zonnestelsel –een raderwerk in een groter raderwerk in een groter raderwerk- te leren lezen, voelen, en ermee te synchroniseren:
nu eens een hazenslaapje; dan weer als een pijl uit de boog te versnellen en zigzaggend ontsnappen aan de hypnose van alles wat ons probeert te verleiden, te vangen of terug te drijven in de schaapskooi van collectivisme.
En als dat lukt, dan zijn we zelf de Paashaas..
Geef je reactie op deze inzending: