Dat dacht ik toch niet!
Als de wind en de regen even meevallen trekken we er even op uit naar de winkels, ff uitwaaien en een frisse neus halen, prima plan toch?
We komen voorbij talloze zaken, maar doen eerst de dingen die echt moeten, dus Appie eerst en zo, je kent dat wel.
Op de heenweg ziet hij een - op ‘t oog lijkend - jas hangen, wel naar z’n smaak dus en tja het wordt kouder dus het moet een dikke jas zijn.
We gaan de winkel in en bevoelen de jas, prima spul hoor echt waar!
Stiekem haal ik het prijskaartje tevoorschijn en slik…wauw, €289, zou de rits van goud zijn, want die is toch ook zo omhoog gegaan?
Ik zeg heel subtiel, tikkie prijzig zeg, als hij de prijs hoort zegt ie, nou doe maar niet!
Dan komt er een verkoopster aan - of ze kan helpen? Inmiddels zijn we een vak opgeschoven, nou dat was de meest domme actie die we konden nemen want hij staat bij een rek met jassen van: €469!
De dame zegt, maar U doet er jaren mee! Ja dat zal best maar hij is al op weg naar de uitgang en zegt: wat een geluk dat ik een pacemaker heb, een mens zou zich doodschrikken!
Als ik eveneens naar de uitgang ga, zegt de dame: tot ziens, waarop ik me omdraai en zeg: dat denk ik niet hoor, maar ik wens je een fijne dag!
Het is een zogenaamde merkjas, maar weet je, hij hoeft alleen maar warm te zijn en niet zo gruwelijk duur dat je het niet grappig meer vindt! Toch?
... Niks tot ziens! ...
Schrijver: An Terlouw, 24 oktober 2025Geplaatst in de categorie: maatschappij

Geef je reactie op deze inzending: