Wie raakt niet in de war van windvaan Trump?
dagcolumn
5.0 met 2 stemmen 
24 Deze week was het weer onrustig met Trump. Hij schoot alle kanten op, iets wat op den duur mis moet lopen.
De ontvangst van de Saoedisch Arabische prins Mohammed bin Salman in het Witte Huis was deze week een goed voorbeeld van Trumps verregaande wispelturige en onethische gedrag.
Deze prins is ontegensprekelijk de opdrachtgever van de moord op de 'afvallige' journalist Jamal Khashoggi, die in de VS was gaan wonen en gaan schrijven voor de Washington Post.
Trump verkocht nu straaljagers aan…
Surprise-stress
column
2.0 met 1 stemmen 55 "Ik vond de les saai, dus ik liet een okselscheetje." Zoon zegt het terloops, terwijl hij zijn patatjes één voor één door de fritessaus haalt.
"Juf Jolanda stuurde me de klas uit."
Een grote klodder belandt op zijn shirt. Zwijgend geef ik hem een servet, wijzend op de vlek.…
De blonde schoonheid met de suïcidale binnenkant
beschouwing
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 (voor Claude France (1893 - 1928))
Jij bent geboren als Jane Joséphine Anna Françoise Wittig op 9 maart 1893 in de havenstad Emden in het Duitse Rijk. Jouw vader was een Duitse tandarts en jij had een Franse moeder. Jij bent in Zwitserland opgegroeid en jij bent op zeer jonge leeftijd met jouw ouders naar Parijs verhuisd, waar jij jouw studie vervolgde. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd jouw vader als Duits staatsburger gearresteerd en gevangengezet. Voorts werd hij naar Duitsland…
De diepgewortelde angst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 73 Volgens mij zijn er weinig mensen die niet stilstaan bij alle ellende die het nieuws ons brengt, voorschotelt zeg maar. We begonnen ooit met de oorlog, alhoewel daar begonnen we niet mee want in diverse delen van onze mooie aarde is het nooit oorlog- vrij geweest natuurlijk, maar ik doel nu op Oekraïne!
Een zinloze oorlog, die al veel te lang duurt, die al veel teveel levens kost en die maar niet schijnt te mogen stoppen! Als de laatste dagen het nieuws binnen druppelt dat ook in ons land…
autobiografie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 De herfst van 2007 was over het algemeen iets koeler dan normaal in september en oktober, maar november was juist zachter dan gemiddeld.
In de herfst van het jaar 2007 vertelde Violette in het buurthuis Amsterdam dat ze last had van een writer’s block.
Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis. Violette maakte Bjarne deelgenoot van deze persoonlijke ellende. Uiteindelijk wist ze er veel over te vertellen. Ze werd teveel afgeleid door familieleden en de persoonlijke situatie…
De schedel van Sint Jeroen
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Op het landgoed Calorama aan de Gooweg 21 in Noordwijk woont tegenwoordig graaf Diederik Hacfort, die als beeldhouwer succesvol aan de weg timmert. Hij medefinanciert in Noordwijk en omgeving de talloze beelden en sculpturen. De meeste van zijn eigen beeldhouwwerken staan op zijn landgoed te pronken en kunnen tegen een flink bedrag worden gekocht. Daar zitten heel wat vrouwelijke naakten tussen, het favoriete onderwerp van graaf Diederik. Hij maakt ze soms zo mooi, dat hij er maar nauwelijks…
Israël houdt niet op met moorden
bewering
5.0 met 5 stemmen 79 Israël doodt 20 Gazanen bij luchtaanvallen op Gaza-stad.
Waarom is genoeg doden niet genoeg, moordenaars in de Israëlische regering?
Ik weet zeker dat als een ander land 20 Nederlanders zou doodschieten, onze verontwaardiging en de verontwaardiging van bondgenoten gigantisch zou zijn.
Nu lijken we deze brute moordpartijen gelaten te aanvaarden zoals we regen, sneeuw en onweer aanvaarden: we kunnen er toch niets aan doen. We moeten ermee leren leven...
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
