Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse vriendin de kapster sinds jaar en dag met regelmatige tussenpozen…

Het assortiment bij Kringloopwinkel "Portagora" is ruim. In de langgerekte winkel, waar vroeger een supermarkt gevestigd was (decor van mijn eerdere omzwervingen) liggen tal van artikelen, parafernalia en rariteiten uitgestald, waaruit men naar believen een keuze kan maken..... En zo viel mijn oog eens op een lieflijk, kwetsbaar en onschuldig popje…

Een bleek of sepia-kleurig, onaangenaam aandoend licht overviel en overspoelde de wereld als het ware op die zondagmorgen en ik had koers gezet naar een nabijgelegen restaurant om in een zaaltje dat eveneens behoort tot die uitgebreide accommodatie iets te bestellen... Glurend door een haag van planten, die daar om de een of andere reden is aangebracht…

U heeft het vast wel meegekregen dat de kleine Lewis wiens dramatische beelden de hele wereld zijn overgegaan het toch niet heeft overleefd. Ach wat jammer, dat dappere onschuldige diertje wat z’n leven heeft gegeven of eerlijker gezegd er door de mensheid toe gedwongen werd. Maar hij heeft wel de hele wereld wakker geschud, bij de strot gegrepen en…

In de grauwe straten, in de arbeiderswijk waarin ik opgroeide, was ook het huis van de familie T., het ouderlijk huis van mijn jeugdvriendin Lucia, met wie ik televisie keek, door de straten fietste en speelde met onze Barbie- en Midge-poppen, waarvoor we soms mooie nieuwe kleertjes konden aanschaffen. Mevrouw T. bracht haar dagen door achter de naaimachine…

Dat de zorg nu onze grootste zorg is, dat hebben vast de oudjes gedaan. Zo werd obesitas, naar goed voorbeeld, al eerder door Amerika gedaan. Als de wereld stikt van de mensen, dan wordt de grote boze uitstoot door de veestapel gedaan. Poep op de stoep? Dat ligt aan de eigenaar en de hond heeft het gedaan. Vastgeroest in het verkeer en maar kanker…

Eens zag ik het dorp Bavel terug toen in een laat jaar een vroege winter inzette. Het dorp had zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op bezoek komen. Onze leraar was vrolijk en charismatisch en…

We waren deze keer gearriveerd in een soort chocolaterie, een pijpenla of een soort langwerpig lokaal met teksten op de wanden, kennelijk bedoeld om het gebruik of het genoegen van chocolade te propageren, ergens verstopt achter de kolos van het stadhuis dat al maandenlang verbouwd wordt. Maar de bijeenkomst beviel de dames en heren niet goed; de…

Op de zwartwitfoto uit 1953 draagt hij mij als fragiele baby in zijn armen; de dochter die hem geschonken was en die hij zozeer zou vereren en op een voetstuk zou plaatsen en die hij liefkozend "ma fille Cathérine" zou noemen; zijn favoriete kind. In zijn nadagen sprak hij, ijlend in zijn koortsdromen, nog altijd haar naam uit, de liefste die aan…

Men kent elkaar in Oisterwijk en men is die middag bijeengekomen in cultuurtempel "De Tiliander" voor een concert, gegeven door een orkest van senioren. De heren dragen geklede colberts en de dames lijken zo weggelopen uit een modezaak. Het gezelschap waarmee wij gearriveerd zijn bestaat onder anderen uit een meneer met een mallotige ruiten pet…

De rillingen liepen me van ontsteltenis over m’n rug en daar waar ze verder mogelijk maar kunnen lopen. Dat ontwapenende knuffeldiertje dat probeert te ontsnappen aan de vlammen. Een laatste poging. Half verschroeit klimt het beestje ten einde raad in een boompje – geen weg terug, het einde tegemoet. En dan die vrouw die haar t shirt uitrekt…

Een paar dagen geleden kwam ik iemand tegen die nogal liep te somberen over de toestand van onze huidige maatschappij. De afstandelijkheid, het politieke landschap, discussies over van alles en nog wat, de gejaagdheid van zijn eigen omgeving, hoe hij soms kwaad wordt om helemaal niets, dat vroeger alles beter was. Het was een tirade van een half uur…

De eerste jaren op het lyceum waren niet onaangenaam. In de klas zat ik op de voorste bank naast dikke Taetske uit Goirle die zich niet waste en die vioollessen kreeg. Tijdens de Engelse les reciteerden we: "John Robinson is a boy. He is twelve years old". We mochten kalligraferen met een redispen met reservoirtje voor de "Fount India" inkt op…

De onzichtbare scheidslijnen zijn getrokken die augustus van september, de zomer van de herfst en mijn jeugd van mijn oude dag scheiden. Nu wordt de stad overstroomd en overspoeld door horden studenten en jongeren. Hele generaties overvleugelen mij en streven mij moeiteloos voorbij. De onzichtbare scheidslijn is getrokken; het estafettestokje van het…

De Le Sage ten Broekstraat bevindt zich centraal in de wijk Theresia. In de avond passeren we met de auto de oude kerk, bekroond door de driehoek van haar leistenen dak en vinden we onze weg door de kronkelige doolhof van de straten. Ik ben genodigd voor notuleerwerk dat ik al dan niet naar tevredenheid zal verrichten en met mijn pen zal ik razendsnel…

Ach wij Nederlanders sparen graag, zegeltjes die gratis worden gegeven en waar je een ander dan weer blij mee maakt, want niet alles blijft in huize T natuurlijk, maar vanmorgen na het lezen van de appie- folder, kwam ik erachter dat “onze” koffie een half pond €0.99 was en dat is natuurlijk best een hele leuke aanbieding, al was het een half…

We waren tenslotte gearriveerd in een grote, mooie feestzaal, met zijdelings langs een der wanden een tapkast of buffet waarop pontificaal vele flessen drank waren uitgestald, ook rondbuikige, glanzende flessen..... (De tocht door het herfstachtige landschap had ons doen uitzien op een panorama van de natuur; in de verte aan de horizon de galerijen…

VERLEDEN Als de eerste sombere klanken klinken van Mozart’s Requiem in mijn geluidsoortjes op de fiets gezeten onderweg van mijn huis in Capelle-Schollevaar naar de begraafplaats Oud Kralingen om de sterfdag van mijn vader te gedenken, vangt de wind mijn eerste emotietranen op om ze te vermengen met de luchtvochtigheid welke altijd hoog…

In Tilburg Noord bevindt zich onze mooie zwemzaal van "De Drieburcht", gevestigd in het gebouw met het embleem van onze stad op de gevel, gekenmerkt door drie torens, die ongetwijfeld een symbolische, maar mij onbekende betekenis dragen. Die avond vertrouwden we onze lichamen toe aan het koude, klotsende water en we lieten het dobberen, deinen en…

Ze stapte met me in in lijn zeven, de lippen en de ogen zwaar aangezet; het futiele grijze haar verward op de schedel. De leegte van de eindeloos durende dagen in haar flat was zwaar te dragen, daarom was nu de ouderenzorg in beeld gekomen, maar het verzorgen van de oude, hulpbehoevende dame was na een jaar ondanks alles toch wel tot een sleur geworden…