Meestal zijn het oudere mannen die mij stalken, maar nu komt er een jongere van in de twintig luidruchtig naast me zitten. Hij kwakt zijn tas op tafel, gaat zitten en grijnst naar mij. Dan begint hij te kuchen.
Ik zet mijn koptelefoon op. Kinderen, die er ook wat van kunnen omdat hun ouders het voordoen, druipen meteen af als ik dat doe. De jonge krullenbol niet. Ik ga rustig door met waar ik mee bezig ben.
Meer mensen hebben hier last van. Dat zie ik aan de veelzeggende gezichten van de…

Een taxi spoedt zich voort. De bomen staan als het ware in afwachting van een veelbelovend nieuw seizoen als zien zij uit naar een lente die nu spoedig aan zal breken
Een klein "dorp" dat gesitueerd is op een terrein buiten onze stad, te midden van bossen en landerijen biedt sinds jaar en dag met haar paviljoens onderdak aan uitzonderlijke bewoners onder wie mijn zeer zwak begaafde broer, die is overgegeven aan de zorgzaamheid en begeleiding van verplegers
Vandaag breng ik hem de mooie kalender…

Op de dag waarop het vijfenzestig jaar geleden was dat in Amsterdam en Den Haag een juichende menigte haar bevrijders begroette, was de hemel boven Tilburg afwisselend staalgrijs en hemelsblauw. Wimpels, gesierd met het logo "T" wapperden aan de Spoorlaan aan lange, verticale vla vlaggenstokken en overal aan de huizen en aan de villa's in Tilburg Zuid wapperde eveneens het rood-wit-blauw.
Mijn bus stopte nog even voor het "Huis van de Wereld" op de Spoorlaan en zette daarna koers naar de…

Men hoeft gelukkig meestal niet af te wachten dat men op de Afdeling Longfunctie van het Elisabeth Ziekenhuis gevierendeeld wordt of de duimschroeven krijgt aangelegd. Er zijn onderzoeksafdelingen van hetzelfde medisch bolwerk die bezocht worden door ongelukkigen en gedupeerden voor wie de gang daar naar toe welhaast tot een gewoonte is geworden en voor wie het minder vanzelfsprekend is dat men er ongeschonden van af komt. Zijn laatste adem hoeft men dus doorgaans op de longafdeling niet uit te…

Met de volledige en snelle efficiëntie die het moderne bedrijf en de huidige, gebruikelijke dienstverlening gelukkigerwijs zozeer kenmerkt en siert, kwam de koerier aan de deur met het pakket.
Na snelle opening kon ik mijn ogen laten dwalen over de afbeeldingen in de kalender van vele statige, trotse molens, sommige zelfs negentiende-eeuws en nog altijd in gebruik; de in feite bij zorgvuldige beschouwing zozeer wonderlijke en karakteristieke bouwwerken, sinds eeuwen zozeer kenmerkend voor…

Ook Tilburg kan een allure van grootstedelijkheid bezitten in haar buitenwijken en ook in Tilburg kan men gelukkig zijn. Het kan fijn zijn te struinen door de herfstbladeren op de Baden Powelllaan of de eerste merel van de lente die zo kwetsbaar en ontroerend zijn lied ten hemel zendt en die zich ergens achter de krakkemikkige bouwsels van het Paletplein schuilhoudt, te beluisteren.
Daar zijn ook hoge flatgebouwen met grijswitte of pastelblauwe muren en zwarte, anonieme vensters waarachter het…

GEDICHT FOPPE FRANEKER AAN ZEE
IN ZIJN HUISJE ZIT FOPPE
IN FRANEKER MET DE BEGELEIDING
PILLEN EN SIGAARTJES…

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Deze staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanachter de gouden spijlen, gezeten op de hoge stok, met één poot in de veren vanuit zijn bruinomrande, zwarte kraaloog dat zo prachtig contrasteerde met zijn grijsgroene verenkleed, met zijn…

Het waren haar lievelingsboeken; een bundel met "cocktails"; badinerende stukjes die vooral ook over het huishouden gaan en wat daarbij zoal komt kijken en een boek met Franse recepten van Heleen Halverhout. Het waren de boeken van mijn overleden moeder en ach, als ik hun bladzijden zo opsla, dringen de tranen achter mijn ogen; hoe ging ze op in het huishouden; HAAR huishouden, HAAR gezinnetje met man en kinderen dat ze als jonge vrouw zozeer gewenst had en hoe verstoorden catastrofes het beeld…

De helgele, elegante treinen suisden met zachte vaart af en aan op het station van Eindhoven. Ik was op weg naar mijn zus; de dierbaarste; de nog overgeblevene van mijn familie die in onze kindertijd naast me stond, die me verdedigde als de buurmeisjes mijn dierbare pop hadden afgepakt. In Heeze wacht zij trouw op me en haar dartele, speelse hond met zwarte vacht en snorrenbaarden kent me na drie jaar nog en begroet me en ik streel zijn lieve kop.
De tuin van mijn zus met heldere vijver ligt te…

Het adagium van een auteur - die ik niet ken, niet kan traceren - dat mij zeer kan inspireren, luidt:
"Rebus in adversis spem retine, spem unam hominem nec mortem relinquit" (Bewaar bij tegenslag de hoop, alleen de hoop verlaat de mens pas in de dood").
Tot op de valreep, tot op de drempel van het ongewisse, van het onbestemde, duistere of lichte rijk dat wij allen wel of niet eens zullen betreden, inspireert en steunt de hoop ons.

Op het terrein aan de rand van onze stad treft men een Café-Restaurant aan dat men met een wellicht ouderwetse woordkeus "Uitspanning De Zeven Geitjes" noemt: een geliefde pleisterplaats voor vele stadsbewoners.
In de directe omgeving van dit etablissement treft men romantisch aandoende bouwsels aan, die een doel dienen dat men moeilijk en bezwaarlijk kan achterhalen of vaststellen. In de sappige groene weiden, die het pand omringen, graast een enkel solitair paard.

De kaart toont op een zachtgroene ondergrond een giraffe die de lange nek als in een bocht uitstrekt en die de indruk wekt gekweld te worden, zoals een overgevoelig persoon die in zijn leven bij voortduring heeft blootgestaan aan het bombardement van kwellingen en kwetsuren die zonder onderbreking afgevuurd worden in de slangenkuil die men samenleving noemt maar tenslotte het hoofd afwendt en de strijd staakt.
Een feestelijke guirlande van vlaggetjes omgeeft op de verjaardagskaart de lange hals…

In een sfeer, in een omgeving, in een buurt waarin men bij voorkeur niet vertoeft wegens het schrijnende en uiterst pijnlijke gemis van zelfs het meest geringe genoegen dat een kennismaking met de Schoonheid ondanks alles in de meeste gevallen betekent, stond ik lange tijd te kleumen terwijl de kou van een vroeg voorjaar mij eveneens pijnigde en terwijl deze mijn lichaam doordrong.
Toch vertoonden zich in het overigens tot wanhoop, vertwijfeling en misère stemmende kleine tuintje van mijn…

Tot mijn verbazing en grote verrassing trof ik onlangs in het warrige, verwilderde gras van het plantsoen voor mijn woning enkele dieppaarse krokusjes aan. Boodschappers van een nieuwe lente!
Willen de fragiele, kwetsbare bloemetjes mij zeggen dat het onzekere pad, het wellicht glibberige en onbegaanbare pad van de toekomst voor mij ligt en zich zal ontvouwen op onvoorspelbare wijze?
De bloemen onthullen mij vanzelfsprekend niet het geheim van mijn toekomst die gehuld blijft in vage nevelen…

Als men de weg naar Biezenmortel aflegt (wellicht met auto of taxi) passeert men een groot water dat nauwelijks te vergelijken valt met een ven in het nabijgelegen Oisterwijk of met een zee of meer. Lange tijd bleef mij de herkomst van het water een mysterie tot mijn vragen opgehelderd werden.
Twee heren verplegers, verbonden aan de nabijgelegen inrichting waarin mijn broer - wiens lotsbestemming getekend is door tragiek en ongeluk - verblijft, legden mij onlangs bij mijn bezoek uit dat in het…

En zo weet ik nog goed hoe ik in de vroege jaren van mijn jeugd gefascineerd raakte door de groen-gouden fles die een heerlijke, geurige vloeistof bevatte, kennelijk afkomstig uit die verre, wonderlijke stad die de naam "Keulen΅ droeg en die ik alleen van horen zeggen kende.
Bij mijn bezoek aan haar in latere jaren kwam ik eveneens in haar ban en onder de indruk van haar beroemde, middeleeuwse kathedraal en stond ik aan de voet van haar machtig oprijzende gevel en keek daar tegenop en…

Mijn oom, de broer van mijn vader, genaamd Gérard, die wij de bijnaam "Der Grosse Vertreter" hadden toebedeeld en wel omdat hij als vertegenwoordiger in schoolartikelen met de auto de scholen in onze provincie afging (vanuit de restaurants die hij frequenteerde bezorgde hij mij trouw de suikerzakjes die ik in een album met blauwe kaft plakte) was met zijn tweede echtgenote op huwelijksreis naar Monschau geweest.

En zodoende herinner ik me ook nog terdege het kleine bootje dat hij meebracht…

In ons ziekenhuis treft men, naast de overige voorzieningen een kadoshop aan waarin tal van artikelen zijn uitgestald, onder meer diverse poppen voor de kleinsten die mijn tranen op gang brachten en deze overvloedig deden stromen.
Te midden van genoemde collectie signaleerde ik een grotere pop gekleed in een bontgekleurd zomerrokje die daar kennelijk stond te wachten tot zij zou worden toevertrouwd aan de handjes en aan de zorgen en liefkozingen van een kind, van een jong meisje.

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De boomstammen kunnen een geheim bewaren; de initialen en harten blijven voor altijd een mysterie, een herinnering aan onbekende geliefden. De majestueuze fontein richt zich ten hemel vanuit het centrum van de vijver waarin waterdieren…