Chris van der Heijden is vernoemd naar een man die hij in zijn laatste boek meteen aan het begin ontmoet. Bijzonder is, dat Chris de man niet kent, ene Christofoor. Die man weet heel veel over zijn vader en vooral over een tijd dat Chris zijn vader niet kende: het leven van zijn vader in de Tweede Wereldoorlog. Chris moet naar een klooster dat bovenop de grens van Nederland en België is gebouwd en daar treft hij een stokoude man aan, die zegt, ah, ben je daar eindelijk.
Dit is meteen het meest…

"Goedemiddag dames, lekker aan het tippelen?" Vet Brabants accent, elleboog uit het autoraampje. De vrouwen, duidelijk overvallen, lopen enkele meters voor me uit. "Tippelen" — het woord draagt de leeftijd van de gebruiker al in zich. Het blijft stil, dan lachen ze. De man rijdt stapvoets naast hen en grijnst zelfgenoegzaam.
Korte, geruite mouw, net als de vrouwen van middelbare leeftijd. Langzaam maakt hij vaart, tuurt in zijn achteruitkijkspiegel voor het effect. Als een kind dat iets…

We hebben allemaal wel eens gehoord of gelezen over middelen die ons naar een andere tijd kunnen verplaatsen. Het beroemdste is wel de teletijdmachine van professor Barabas, die Suske, Wiske, Lambik, tante Sidonia en Jerom op laat duiken in de tijd van de musketiers, een Wagneriaanse setting van draken en drakendoders of als schone slaper in de riddertijd.
Goede tweede zijn, minder letterlijk, scènes uit `Op zoek naar de verloren tijd' van Marcel Proust  - (her)lees die boeken! -  waarvan de…

Het is een grijze dag in Biezenmortel. Onder een dichtgetrokken, grauwe hemel staan berkenbomen zij aan zij op het terrein van de inrichting en even verderop zie je de weelderige kruinen van kastanjebomen, verlevendigd door vele witte kaarsjes.
Binnen in de paviljoens, die fantasierijke namen dragen, vindt het vierentwiniguursbedrijf van de zwakzinnigenverpleging plaats. Het is de een-op-een-verpleging en als de cliënten met hun ogen knipperen, worden zij bediend.
In een lederen zitzak ligt…

De subtiele geur van de bloeiende lindebomen oversteeg de geur van de bloeiende kruiden op het kleine balkon van Bjarne, die als stadsmens volop van de stedelijke natuur genoot. Door alle indrukken van de vorige dag was de nacht onrustig geweest, maar tegen de ochtend was er toch een diepe slaap geweest. De vers gezette koffie smaakte goed om mee wakker te worden met de balkondeuren geopend..
Er kwam een bericht van Amnesty via de webmail. Of Bjarne een petitie wilde tekenen. Een protest tegen…

Olaf had zijn jack gepakt en was weggelopen, zonder dat iemand hem tegenhield. Het gebeurde nadat zijn vader had gezegd “Doe nou gewoon een keer even normaal”. Daarbij had hij met zijn hand tegen het aanrecht geslagen, niet hard, meer om te benadrukken dat hij het meende.
Doelloos loopt hij door de stad. Hij loopt een boekhandel in. Vanuit de kelder komt het geluid van een akoestische gitaar. Hij kijkt de verkoper met opgetrokken wenkbrauwen aan.
‘Dat is Bas,’ zegt de jongen…

Door de beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof - zeer conservatief geworden onder Trump I - dat federale rechters beslissingen van de regering niet langer mogen beoordelen, is de macht van de president dermate toegenomen, dat steeds meer gevreesd moet worden dat de democratie (toch al wankel) in een vorm van autocratie gaat vervallen.