Media als roeptoeters van politieke trucs
‘Dreigende taal’ van de leider van de grootste partij in Nederland in de ochtendmedia van gisteren en vandaag. Wonderlijk dat een partij zonder leden of werkelijk intern geregelde tegenspraak aldus de koppenmakers opwinden tot pittige onderstrepingen. Een vingerknip, een oogwenk of bozig wegbenen bij een kluitje journalisten rond het Binnenhof, en rap volgen daarna de kleurrijke koppen, waarschuwingen en signalen van de leider die Nederland nog eens waarschuwt. Op zich niks mis met het volgen van de democratie en dus ook van de partijpolitiek van de partij waar een flink deel van de Nederlandse kiezers eerder op stemde.
En ook treurig dat de leider van de grote rechtse partij al zo lang bescherming nodig heeft. Al met al lijkt zowel in de politiek, het verkeer op straat en wegen, als in de omgang met elkaar de samenleving op drift te zijn. Maar dan letterlijk. Door het treurige nieuws van Suzan en Freek valt nog positief gevoel en meelevendheid waar te nemen. Zo ook bij dramatische familiegebeurtenissen die veel media halen. Maar via de kranten en de beelden en radio krijgen wij toch dagelijks een akelig menu opgediend.
Daarbij is de manipulatie van de media in dit kikkerland uiteraard klein bier vergeleken met forse ellende elders in de wereld. Toch intrigeert het mij, dat ook in onze zogeheten open democratie de media zo meegaand lijken in het weergeven van de overduidelijke strategische oprispingen van de leider van de partij van het strenge beleid voor asiel en migratie. Vaak van die kant zware teksten en harde aanvallen, in een paar minuten tijd uitgesproken en dan weer door, weg van lastige doorvragers in het journalistieke journaille.
Met het risico dat wij als amateur kijkers, lezers en luisteraars een verwrongen beeld krijgen van de werkelijkheid. Op dit moment is weer het wachten tot de partijleider zich vertoont aan de wachtende meute parlementaire verslaggevers en duiders om de schuldvraag van de huidige situatie kort en naar verwachting enigszins bits toe te lichten. Het overleg van de coalitie over de dreigende taal van de een-menspartij was aan de korte kant. De professionele duiders leren ons bij herhaling dat ‘wij het dan gaan zien wat er verder gebeurt’. Je weet maar nooit.
3 juni 2025
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Zojuist het bericht dat het kabinet is gevallen. De partijleider eiste handtekeningen. Naar verluidt een kwestie van 'slikken of stikken'. Tamelijk autoritair, hetgeen tegen de achtergrond van matig presteren van vakminister Faber wellicht niet zo handig was.