‘Oh!’ is het enige wat Jaap zegt, maar het liefste zou hij haar direct hebben verteld dat hij vaak aan haar denkt, bij haar wil zijn, haar warme lijf wil voelen. Maar nee, dat kon hij niet doen, dat zou al zijn mannelijkheid aantasten. Hij zou in een watje veranderen en dat was wel het laatste wat hij wilde. Hij was een man, maar dan ook een échte!
‘Luister Monica, ik heb al van Sophie gehoord dat er morgen een voorstelling is’, liegt Jaap. ‘Ik bel haar regelmatig op haar…

Overdreven aanwezig ijsbeert Jaap door de ontvangstruimte van architectenbureau Holthuis, Haarhuis, Das. Zijn collega Kees-Jan is vandaag afwezig, een maquette presenteren bij een grote potentiële klant. Nieuwe opdrachten zijn meer dan welkom sinds de verhuizing naar het statige herenhuis aan de Keizersgracht. Jaap is ervan overtuigd, dat de investering zich snel zal terugverdienen. ‘Image en uitstraling, dat is immers waar het om draait in deze wereld’, had hij tijdens de beslissende…

Ik reis graag met de trein. Niet in de spits tussen al die vermoeide mensen die onderweg zijn naar hun werk of andere belangrijk lijkende dingen. Nee, eigenlijk voor mijn plezier, hoewel ook ik gewoon een bestemming of een plek heb waar ik graag heen wil. Ik neem wat te drinken en eten mee en zoek een rustig plekje, liefst bovenin een dubbeldekker. Maar dat neemt altijd wel wat tijd in beslag, ik loop eerst bijna de hele trein door en kijk of mensen kranten of tijdschriften hebben…

Als ik ’s morgens mijn kinderen naar het kinderdagverblijf breng, is het altijd druk. Spitsuur met hangende, jengelende, krioelende kinderen. En dat is lastig en kan vervelend zijn, maar je weet dat je binnen vijf minuten weer weg bent en een ander, die daar gek genoeg zelf voor heeft gekozen, de kinderen weer in het gareel probeert te krijgen.
Altijd rond dezelfde tijd als ik er binnen kom, stapt er een andere moeder met twee kinderen binnen. Goedemorgen kan ze blijkbaar niet uitspreken. En…

“Fuck you, agent!” Dat mag je tegenwoordig best zeggen van de rechter in Lelystad. Die uitdrukking is weliswaar niet aardig, maar hij is niet zo grof dat een veroordeling gerechtvaardigd is, vindt de magistraat. Ik ben verbaasd over deze uitspraak, maar zie toch een voordeel. Tweetaligheid houdt de hersenen jong, en gaat daarom geestelijke aftakeling tegen, zo blijkt uit een Canadees onderzoek. Daarom horen agenten voortaan wat mij betreft tijdens het uitschrijven van een bekeuring ook…

Er bestaat een verhaal waarin verklaard wordt hoe het roodborstje aan zijn rode kleur kwam. Daarin wordt verteld dat het roodborstje, bewogen door medelijden bij het zien van het lijden van Jezus aan het kruis, een doorn uit de hoofdhuid trok, waarbij een druppel bloed op zijn borst viel, die daar sindsdien bleef zitten.
Ergens in de jaren negentig van de 15de eeuw, begaf zich een magere, lange figuur met een ietwat haveloos uiterlijk en een scheve neus naar de marmergroeve van Carrara in…

In de tijd waarin we nu leven, met veel ongemakken, ergernis, stress, tegenslagen, ziekte met een soms lange lijdensweg van onze dierbaren, is de dood misschien het meest ingrijpend. Niets nieuws onder de zon, want dat laatste doet zich als natuurwet al sinds mensenheugenis voor. Zo heeft een ieder van ons vermoedelijk soms de neiging om voor zichzelf een rustpunt te creëren. De commercie gebruikt in zijn reclamespots zelfs het sinds lange tijd in onbruik geraakte woord: onthaasting. Zo’n…

Ik sta op de dijk, langs de kant van het fietspad. Daar op het hoekje van de dijk, waar het ingepolderde, het nu ogenschijnlijk uitgestorven vakantiedorp ligt. Het bankje, nat van de regen, nodigt niet uit om erop te gaan zitten. Het weer is druilerig. De miezerige regen sijpelt langs mijn regenjas naar beneden op mijn schoenen, die al iets doorweekt zijn van de lange wandeling over de dijk.
Ik kijk uit over het brede water, dat grauwer is dan anders, vooral nu de lucht zelf een toonbeeld van…

Het is zaterdagavond. Bij de deur van café Berlage staat een bodyguard. Hij glimlacht als Jaap naar binnen loopt. Kees-Jan volgt hem. Door al het gedoe met Annemarie is het alweer een tijdje geleden dat ze samen op stap zijn geweest. Binnen heerst er een ontspannen sfeer. Het is gezellig druk. Meegezogen door de harde muziek beweegt Jaap zich zelfverzekerd tussen de mensenmassa door naar achteren, richting de dansvloer.
´Wat wil je drinken?´ schreeuwt hij in het oor van Kees-Jan.
´Doe…

Ze drinken. Als ze drinkt durft ze meer. Ze weet dat ze iets moet doen om hem. Ze voelt dat ze..
Ze nemen nog een glas. Eerst praten ze over het werk, daarna over vakantie, dan vertelt ze hem over haar relatie. Hoe het fout is gegaan. Hoeveel tijd het geduurd heeft voordat ze weer een beetje is gaan leven. Dat ze daarna nog wel eens iets heeft gehad. Dat het niets is geworden. Dat ze graag kinderen wil.
De anderen die aan tafel zitten heeft ze uit het oog verloren. Ze ziet alleen hem. Ze is…

Vol verwachting stapte ik monter uit bed. Want ik was ervan overtuigd. Het televisieprogramma van Harry Mens komt vandaag vanaf de apenrots in de dierentuin van Berlijn. Maar nee, dat dacht ik maar. Want tot mijn verbijstering was het programma gewoon opgenomen in dat lelijke Hotel van Oranje in Noordwijk. En ik zag geen apen. Hoewel, al die beursmannetjes die misleidende fondsen aanboden: ik durf niet te beweren dat dat géén apen zijn. Maar hoe dan ook, de belangrijkste aap ontbrak.
Mijn…

Ze waren laf. Angst om de magere overschot die hen nog restte te verliezen. Krampachtig levend op een boom met daaraan slechts een tak. Geen bloesem om mee te pronken, geen vrucht om te proeven. Zelfs geen enkel blad nog om te beschermen. Laf van angst wachten ze er. Tot de tak zou breken.

Decibels ruzieden in de keuken. Grootste slachtoffer bij ruzies zoals altijd: de onschuldige stilte. Ze moest vluchten naar de kelder, waar ze verzoop in de zwarte kilte en schimmel. Ze zou nooit meer…

Het zweet stond in mijn handen. Daar zat ik dan, te wachten tot hij me op kwam halen. Heel de nacht had ik er van wakker gelegen, niks gegeten die ochtend. Man wat was ik zenuwachtig en wat gaat de tijd toch langzaam als je moet wachten.
Vorig jaar had ik ook al eens een afspraak met hem gemaakt, maar twee dagen van tevoren heb ik afgebeld. Ik durfde niet. Nu heb ik weer op het punt gestaan hem af te bellen, maar moest volhouden deze keer. Even doorbijten anders zou ik er hoogstwaarschijnlijk…

Mijn muurtje waar ik mee bezig was, is niet zo mooi geworden, vanwege de oorspronkelijke bouwstaat, die verstopt was onder diverse lagen behang.
Dapper heb ik alle behang verwijderd en het muurtje toch een kleurtje gegeven, maar helaas!
Er moet iets anders gebeuren.
Nu ben ik dus met laminaat bezig.…

Een rare gewoonte. Maar wel typisch voor mijn aangetrouwde familie. Voornamelijk Brabanders.
Gezellige mensen. Vooral mijn vrouw. Altijd in voor een feestje en een drankje. Niks mis mee.
Maar… als het gaat om cadeautjes bij een verjaardag, dan heeft men een òngezellige afwijking.
Zoals zo vaak, weet de jarige zelden een cadeau te bedenken. "Doe maar geld" wordt er meestal gezegd. Lekker gemakkelijk.…

De gemeentesecretaris had hem nog zo gewaarschuwd. Doe het niet, Thom. Je krijgt er spijt van. Praatjes in de stad, geruchten in de gemeenteraad, vervelende stukjes in de krant. Want Nijmegen is de eerste stad in Nederland waar het aan je te zien is als je het bed hebt gedeeld met een lekker studentje. Want na een wilde nacht vol beweging kun je de daaropvolgende dagen ook niet meer stilzitten.
Het is al een tijdje niet pluis, daar in Nijmegen. Mensen lopen daar met rode plekken langs de…

Ik word wakker. Het eerste waar mijn oogspieren heen willen is de gevulde plek naast mij. Ik kijk, ik voel iets in m'n buik. Een drukkend gevoel, onaangenaam… Mijn hersenen ontvangen te weinig zuurstof erdoor, en ik zucht diep om de ontbrekende hoeveelheid aan te vullen. Ik draai me op m'n zij. Je hebt je ogen dicht. Je glimlacht. Slaap je of niet? Kruip dichter naar je toe, maar niet te dicht met m'n hoofd bij het jouwe, om je niet wakker te maken met m'n gezucht.
Shit! Je beweegt… Doet…

Toen militaire dienstplicht nog bestond, werd ook ik opgeroepen voor de keuring.
Militaire dienst. Daar had ik zin in. Lekker toeren in zo’n grote legertruck. Dat leek mij wel wat.
Op dus naar de kazerne. Een gezellige boel. Jongens van een jaar of achttien. Allemaal met een héle grote mond. Sommigen (zoals ik) van nature. Anderen van de zenuwen.
Daar stonden we. In lange rijen. Alleen nog een onderbroek aan. Het ging tenslotte om een keuring. De keuringsarts keek ècht overal. Daarover…

Het is zover. Ik kan er niet meer onderuit. Als ik nog een beetje serieus genomen wil worden zet ik een zootje muziek op een MP3 speler en jas ik de bijbehorende oordoppen in mijn oren.
Het overkomt mij namelijk steeds vaker dat ik wezenloos word aangestaard door mijn medemens.
Telkens als ik lopend of fietsend ergens heen ga kom ik ze tegen, de MP3 zombies. Waar ze ook naar toe gaan, de oordoppen gaan mee.
Als ze mij oordoploos zien rond scharrelen zie je paniek in hun ogen. Ik zie ze denken:…

Haar ogen dwalen af. Op straat fietst een meisje voorbij. Anna zit op de bank bij het raam. Op haar schoot ligt de Volkskrant. Drie dagen oud, ongelezen. De klok aan de muur slaat zes keer. Uit gewoonte loopt Anna naar de keuken. Honger heeft ze niet. Een paar overgebleven eieren slaat ze los in de pan. In een bord legt ze wat oud brood. Het laatste. Ze is al dagen niet meer het huis uitgeweest. Niet meer sinds de voordeur dichtsloeg. Het ging ook allemaal zo snel. Altijd waren ze samen…