De yoga die ik ken, ontdekte ik in de jaren zestig. Desclee de Brouwer was de uitgever van een boekje over yoga.De twee truken die ik nog altijd bewust gebruik en die ik de lezer van dit verhaal wil meegeven, hebben mijn leven een heel stuk fleuriger gemaakt, en zullen dat ongetwijfeld ook met uw leven kunnen doen. Die twee truken gaan over: kakken en concentratie.
Kakken
Wel, iemand die niet kan kakken heeft de neiging om een zeer stevige druk te gaan uitoefenen. De darm die moet worden…

Ik mag van mevrouw Oplopers niet steeds schrijven dat ik bulderend van de lach van mijn stoel was gelazerd. Want dat gaat zo vervelen, sprak ze streng. Weet u wat ook zo gaat vervelen? Ivo Niehe op TV. Heeft een jaartje voor Talpa gewerkt. Prima, kon geen kwaad want niemand keek.
Maar helaas is hij de komende jaren weer te zien bij de TROS. Mag ik onze Nationale Paniekscheiding even citeren? “John heeft met Talpa echt een probleem, dat durf ik wel te zeggen.” Wat een lul, die Ivo…
Die…

Een kerstverhaal over oorlog en vrede, liefde en haat, macht, armoede en rijkdom. Voor gezellig bij het houtvuur of in een verwarmde legertent in Afghanistan. Ter bevordering van het genot en welzijn van alle mensen.
Jeruzalem, 2016
"Zie jij iets?" vroeg Usbek aan Rica.
"Nee, niets, ik dacht alleen dat ik een geluid hoorde."…

Lang geleden leefde er in Sluis een man, die ongeveer net zo dapper was als Jantje van Sluis.
Zijn vader was echter geen klokkensteller, maar schoolmeester. Ook hij koos, zoals het in die tijd gebruikelijk was, het beroep van zijn vader. Hij werd dus ook schoolmeester. Hij gaf op zijn zestiende al thuis les aan kinderen en volwassenen uit Sluis.
Later werd hij hoofdonderwijzer aan de plaatselijke basisschool en stadsarchivaris van de gemeente Sluis. Daarvoor moest hij heel veel leren en heel…

Op zekere dag - meer dan vierhonderd jaar geleden - werd in de Zeeuwse stad Sluis een jongen geboren, die later de beroemdste klokkenist van de hele wereld zou worden! Zijn ouders noemden hem Jantje en nu willen jullie zeker weten waadoor hij zo beroemd werd hé?
Wel luister maar. Dat ging zo:
Jantje leefde in een tijd dat er nog piraten kwamen aanmeren in Sluis!De Spaanse
kaperkapitein Spinola, die later de Zeeslag om Sluis zou beginnen, bouwde toen zelfs zijn vloot in Sluis! Dat gebeurde…

Een mens moet soms heel wat doen om zich staande te houden.
Je dient structuur in je leven aan te brengen en denk alleen maar eens aan vriendschapsbanden onderhouden.
Denken aan verjaardagen, aan ziektes in een bepaalde familie, de zielsroerselen van je vrienden.
Het is een heel gedoe om dat allemaal te onthouden..…

"Waarom schrijft ge altijd over den bruin," vroeg iemand mij onlangs. "Omdat den bruin in de verdomhoek zit," zei ik. "De allochtoon bedoelt u," zei hij. Ik zuchtte eens bij zoveel onbegrip. "Ik bedoel wel degelijk den bruin. Neem nu de witte allochtoon, de Oost-Europese allochtoon. Buiten een laag loontje - dat ernstig onze sociale zekerheid belast, want dat lage loontje is meestal zwart - wordt die man niet bespot, niet dagelijks vernederd. In tegenstelling tot mijn bruine vrienden, die…

‘Waarom moet Jennifer ook altijd alles bederven? Waarom moest ze zonodig Monica vertellen over het smsje van Annemarie?’, denkt Jaap terwijl hij zijn Audi A6 de oprit op draait. De sfeer in huis was na het telefoontje drastisch veranderd. Van zijn eens zo ruimdenkende, begripvolle vrouw was weinig meer over. Al die tijd had Monica hem bewust genegeerd. Ze was zelfs op de logeerkamer gaan slapen. Sophie begon soms zomaar te huilen als hij een smsje kreeg en Bjorn trok zich steeds vaker terug…

Het was erg laat en donker, maar ook lekker warm in het bed.
Ik was onderweg om heerlijk onder zeil te gaan.
Toch besefte ik vaag dat ik wel zeer aparte geluiden hoorde.
Het leek eerst op het tikken van naaldhakken op stenen, maar even later bleek het een zacht ronkend geluid te zijn.…

Potloodsdrecht – Wie denkt dat poëzie iets is voor kleine roze met poesiealbum bewapende kabouterplopprinsesjes, komt bedrogen uit. Ook het beeld van de elitaire hoogwaanzinnige die zich vanuit hoekige kanteeltorens ver verheven boven de samenleving waant, is niet meer representatief voor het fenomeen. De poëzie revolteert sinds het Internet er een vrijplaats voor is geworden. Wie zich een beetje in deze schijnwereld verdiept verbleekt van de buitensporige ernst waarmee de rijmamateurs hun…

Haar zin om een hit te zijn was hartsgrondig naar de knoppen. Ze zou alles achter zich laten.
De hoer had een hard leven. Het succes was instant en betekende niets. Altijd weer het onderste uit de ranzige kan halen om haar rol als hoer te kunnen blijven spelen, want de opvolgers stonden eeuwig klaar om de koningin van haar troon te stoten. Altijd zat er wel ééntje tussen die net iets strakkere dijen had of gewoon tot net dat ietsje meer bereid was. De hoer was een kort leven beschoren, een…

De oude man zat voor het raam, zoals hij altijd deed. Dag in, dag uit zat hij daar te staren naar voorbijgangers, of naar niets. De man zat daar maar oud te worden. Zijn familie had hem al lang verlaten, of was al dood. Vrouw, kind en hond waren dood of vertrokken naar de grote stad. Voor de dorpelingen was hij onmisbaar, al hoewel ze nooit bij hem langs gingen. Maar wie had ook zo'n gruwelijk ongeluk kunnen voorstellen? Hij was als een rots, een grote kei die al eeuwen op dezelfde plek lag.…

Ik schrijf dit hier, midden in de nacht, twijfelde tussen hartenkreet en column dan wel beschouwing, maar eigenlijk wil ik gewoon mijn verhaal kwijt. Dat gaat over beknelling van het lijf, kledingstukken die niets toevoegen aan uw en mijn ondermaans bestaan. De stropdas, waarschijnlijk uitgevonden door de mens die aan de wieg stond van wurgsex, had ik al afgeworpen voordat Claus dat deed. Hoofddoekje (af) leggen, niemand zeggen, anders breekt de pleuris uit in huize Firini, het zou namelijk een…

''<Jantje zag eens pruimen hangen…>'' - Dat kan vandaag weer leuk worden, dacht ik geamuseerd. Ik wist uit ervaring dat, als er na het opstaan een bepaalde melodie of tekst in je hoofd zat, dit gedurende een aantal uren niet meer uit je gedachten was te bannen. ''Zal ik alvast het sop voor je klaarmaken?'' vroeg mijn vrouw, want ik had beloofd, dat ik vanochtend de ramen zou doen. ''Prima'', zei ik opgewekt - ''<…o, als eieren zoo groot''> …
We bewonen een praktische, aangepaste…

De smaak van zijn afgebeten tong in haar mond benadert die van biefstuk. Rauw weliswaar en een tikkeltje pezig, maar door het vele bloed kan zij er gerust een tijdje op sabberen en prikkelt dit als voorgerecht haar smaakpupillen ten volle.
Bijkomend voordeel is dat de achtergrondgeluiden van de nakende hoofdschotel meteen wegvallen en zij nu verder in complete stilte het menu kan afwerken.
Zij heeft haar naam dan ook niet gestolen. Als mannenverslindster is zij een meesteres in…

De eerste keer dat ik het woord advocaat heb meegekregen, was toen ik een jaar of acht was en ik mijn oma er één hoorde bestellen. Vervolgens zag ik haar aan een glaasje met geel spul lurken. Ze kon onwijs genieten van haar advocaatje. Moet in dezelfde tijd geweest zijn, dat ik op school een liedje leerde: “Advocaatje leef je nog, i-a dee-a”. Heel vreemd dat ik nooit heb begrepen wat ze met deze tekst bedoelden.
Later hoorde ik mijn vader steeds met andere mannen praten over “die Dick…

Vlak voor hij tevoorschijn floepte, was de zon over de daken van de huizen aan de overkant gekropen om de spot op het spektakel te zetten.
‘Je hoeft niet te wachten op de volgende wee,’ zei Tanja, de verloskundige, tegen mijn vrouw, ‘je perst hem er nu gewoon op je adem uit.’
Selma perste en een paar tellen later lag Pelle volmaakt op haar buik en keek mij aan, terwijl alles in de slaapkamer in een gouden licht baadde. Ik huilde de ogen uit mijn hoofd.
Negen maanden voordien. We zijn…

Zachtjes, zonder je te storen, heb ik me uit bed laten glijden.
Mijn slippers weet ik blindelings te vinden en het schroefje aan de muur waar mijn ochtendjas hangt bereik ik met een grote stap naar rechts.
Ik kon de verleiding bijna niet weerstaan om je heel zachtjes een kus in je hals te geven, maar dat zou je juist gewekt hebben, dus daar zie ik vanaf.
Wel heb ik voorzichtig met twee vingers een lok van je lange haar losgemaakt die om je nek was gedraaid en aan je gezicht geplakt zat.…

Week 7, dag 51.
Mijn teennagels hebben een redelijke lengte bereikt, anderhalve centimeter nu. Ik ben nog steeds undercover voor mijn boek. Research aan den lijve of zoiets. Ik stel me voor dat ik een heel dikke man ben, minstens 160 kg. Als ik zo dik ben kan ik niet aan mijn teennagels om die te knippen. Heel vervelend, die beginnen pijn te doen, ik ben al van schoenmaatje 43 naar 45 gegaan, maar echt comfortabel is dat niet, ik loop alsof ik op eieren loop, om maar niet te schuiven in mijn…

Het is stil in huis. Mischa is er niet. Dat weet ik. Ik zou niet thuisgekomen zijn als ik wist dat zij er was. Ze is bij haar ouders. Het is lang geleden dat ik daar was. Meer dan een jaar, zeker. De winterdagen daar, bij haar zo goed als invalide vader en haar eeuwig mopperende en klagende moeder konden lang zijn.
Maar de zomers. We pakten fietsen en sjeesden het hele eiland over. Zon, wind, strand, polders, leeg en vrij, zoals polders zijn moeten. En die vogels, al die vogels. Uren kon ik me…