Ik was echt als zoals anders opgestaan, had nog niets gegeten en niets gedaan.
Naar de computer was mijn eerste gang en ik zag dat er mail was.
Mail van hem en ik was zo blij.
Eigenlijk had ik dit niet meer verwacht, omdat ik voor mijzelf al uitgemaakt had, dat hij niets meer met me te maken wilde hebben.…

'Ja Saartje het is goed zo', riep ik onze hond tot orde. Bij het zien van de postbode blaft zij altijd de post naar binnen. Deze keer zag ik een plechtige kaart tussen de reclame en belastingpost. De adressering in prachtig schoonschrift, uitgevoerd door iemand met aanleg voor kalligrafie. Het was een uitnodiging.
De Vrijmetselarij bestond honderdvijftig jaar. Ter gelegenheid hiervan werden we gevraagd voor het bijwonen van een lezing gevolgd door een borrel en diner danssant. Gaarne in forma,…

Wat is dat toch met ex-vriendinnen?
Hoe verder je uit elkaar groeit, hoe vreemder het wordt om aan ze terug te denken. Ik was vier jaar samen met mijn eerste vriendin. We gingen naar York, Edinburgh, Parijs. We gingen de wereld rond. We woonden twee jaar samen. Er ging geen nacht voorbij dat ik mijn handen niet langs haar heupen liet glijden. In twee jaar tijd was er geen nacht dat we niet samen sliepen. Tot het over ging.
Ik mis haar niet. Soms spreek ‘r nog kort op msn, maar het blijft…

Het is allemaal begonnen in de Hof van Eden, god had een leuk tuintje aangelegd maar miste nog wat speelsheid. Zelf was god een behoorlijk ouwe lul die graag wat jonger had willen zijn; hij bedacht toen Adam en noemde het zijn jong, later verbasterd tot jongen.
En die jongen, Adam dus, huppelde heerlijk rond in de heerlijkheid en at gulzig van de radijzen die zijn pa, naar Adam veronderstelde, speciaal voor hem ontworpen had. Knollentuin, speeltuin, Adam was gelukkig. Maar toen, op een…

Zo vlak voor mijn vakantie maak ik mij zorgen.
Want het schijnt dat je het vliegtuig niet in mag als je in de war bent. En iedere vijf minuten overkomt het me weer. Ik barst telkens opnieuw uit in een hysterische schaterlach. Want ik las zonet het laatste nieuws over mijn grote inspiratiebron Joost Ravoo, communicatiechef der Nederlandse Stoorwegen. Hij verdoet de baas zijn tijd en gebruikt zijn baas zijn geld met het uitvechten van een persoonlijke vete met shockblog GeenStijl. En hij heeft…

Stomladderzat lazerde Suzy van haar barkruk in een pub in Suffolk. Het was geen prettig gezicht. In een buitengewoon onelegante pose lag ze op de grond, temidden van een verzameling sigarettenpeuken en zompige bierviltjes. Het ergste was nog, dat Suzy’s privacy nogal in het geding was. Haar benen lagen alle kanten op, en haar ordinair korte rokje was danig omhoog gekropen. Had ze maar geluisterd naar de wijze raad van hoofdinspecteur David Mc Donnell…
De baas van de Suffolkse bromsnorren…

Een pracht van een gezegde, maar zie er maar eens achter te komen of dit op jezelf van toepassing is.
Ik ben actief op 50plusnet en heb daar al 2 lieve vriendinnen aan over gehouden.
Soms reageert er wel eens iemand, waar ik zo mijn twijfels over heb en dan maak ik op mijn manier korte metten met die persoon.
Soms ga ik ook wel eens inhoudelijk in op hun geklaag, of als ik denk dat ze gepest worden, vind ik dat echt erg..…

Een reiziger op de weg, kwam op een dag aan in de vallei der dwazen.
Hij wandelde met gezwinde tred voort, want hij wilde zich niet al te lang in dat oord ophouden. Toen hoorde hij een schrapend geluid. Nieuwsgierig ging hij op onderzoek uit.
Hij vond een asceet, leunend tegen een boom, die twee stenen tegen elkaar wreef.
“Wat ben je aan het doen?” vroeg de reiziger.…

Ik las het deze week toch echt in de krant: de aarde brengt genoeg voort om iedereen te voeden.
En ook gelezen deze week: zoveel procent van het voedsel in Nederland wordt weggegooid.
Tja, ik kreeg het met de paplepel ingegoten, voedsel mag je niet weggooien. Nu hadden ze thuis makkelijk praten, want we hadden kippen, koeien, varkens, katten en een hond en een restje was aan één van hen altijd wel besteed en dan kun je dat geen weggooien noemen, maar dat heet de kippen of varkens voeren.
Nu…

Bep en Bert woonden nu al zo’n jaar of tien aan een pleintje met rondom gebouwde woninkjes. Een dorpje middenin de stad. De bewoners waren allen oudere echtparen waarvan de kinderen allang uit huis waren, evenals die van Bep en Bert.
Het had een onwrikbaar levenspatroon, het pleintje.
’s Ochtends na het boodschappen doen ging Bep steevast met de andere vrouwen koffiedrinken, de prestaties van hun kleinkinderen met elkaar vergelijkend.
Bert ging dan met de andere mannen naar koffiehuis De…

Ik heb het gevonden.
Eindelijk en dat na al die moeizame dagen.
Heel gewoon, een beker water met een theelepeltje zout en drie lepeltjes suiker.
Waarom was ik hier niet eerder opgekomen?…

Door Nederland zwerft een aantal journalisten met €5 op zak, misschien wel met meer, maar ze mogen per dag niet meer besteden dan genoemd bedrag. Ze testen de gastvrijheid van de Nederlanders en schijnen van deze en gene boterhammen, drank, chocoladerepen en fruit te ontvangen en ritselen hier en daar een slaapplaats. Onder het artikel dat ze elke dag schrijven, staan uitnodigingen van gastvrije mensen, als je nog eens in de buurt bent: de koffie staat voor je klaar, of wij hebben nog wel een…

Samen met twee andere dames vrijwilligers hielden wij ons maandelijkse lotgenotencontact voor schildklierpatienten.
De opkomst was zoals altijd goed. In kleine onderonsjes waren de luitjes gezellig met elkaar aan de praat. Ik liep wat rond in de gespreksruimte om eventuele vragen te beantwoorden.
Een gebrilde man met een slobberig licht kostuum verscheen in de deuropening.
'Ik denk niet dat U me kunt helpen, want ik wil alternatief', zei hij terwijl hij alle aandacht van de aanwezigen opeiste.…

‘Nederland is trots op onze jongens in Afghanistan’ kopt de krant. Heb ik iets gemist? Alweer een WK voetbal?
Ik lees verder: ‘Hollandse elite-eenheid doodt achttien Talibanners.’
Wat hebben wij trouwens te zoeken in Afghanistan? Hebben die Talibanners ons iets gedaan? Vallen ze ons land aan?
Ik dacht het niet.…

Ik houd het kort vandaag, heb niets te melden.
Eerlijk gezegd heb ik er gewoon geen zin in om u tussen de oren te raken. Wat mij betreft gelooft u maar raak, bent u ergens van overtuigd en/of bent u baas in eigen onderbuik, u doet maar. Het kriebelt niet bij mij deze dag, ik heb mij overgegeven aan de loomheid die zindert in het park. Als u slim was geweest, had ik u daar tegengekomen, maar ja, u moest weer zonodig barricaden beklimmen, stellingen verdedigen, emotioneel afscheid nemen en/of uw…

Soms kunnen mensen zaken zo goed onder woorden brengen.
Ik heb daar bewondering voor.
Vooral als men iets schrijft waar ik mezelf helemaal in kan vinden.
Wat ik zo mooi vind van mensen is hun duidelijke verhaal en dat je daardoor soms heel anders tegen zaken aan kunt kijken.…

‘Heb jij mijn creditcard ergens gezien, schat? Ik weet toch bijna zeker dat ik hem in mijn portemonnee teruggestopt heb, toen ik gisteren die broek van Armani afrekende’.
Ze opende nog maar een keer haar krokodillen lederen handtas en zocht tussen de eyeliner, lippenstift en verzorgingscrème. Allemaal van een gerenommeerd merk, want goedkopere varianten zouden wel eens haar tere babyhuidje aan kunnen tasten. En dat zou verschikkelijk zijn! Toen er na enkele minuten nog geen antwoord…

Na onze reis door Zuid-Engeland aanvaardden wij de terugreis. We werden om tien uur aan de Ferry verwacht, waren dan ook ruimschoots op tijd. We konden om negen uur inschepen. Dat viel mee en ik haalde opgelucht adem. De overtocht verliep vlot, er was weinig wind en weinig deining. Iedereen hing op de banken te lounchen, hoewel dat woord toen nog niet erg in gebruik was.
Op de heenreis hadden we overnacht in een huisje dichtbij Calais, maar voor de terugreis besloten we rechtstreeks naar huis…

Het kon natuurlijk niet uitblijven: dit erg warme weer moest vroeg of laat wel tot ongelukken leiden. En ja hoor, ook in Gristelijke gelederen blijken allerlei kopstukken inmiddels te zijn getroffen door een zonnesteek. Na een mislukte poging in Staphorst proberen de Christenunie en de SGP in Rijssen nu een popfestival te laten verbieden. De uitgangspunten van het evenement zouden niet stroken met de fijne Bijbelse waarden.
Onze Gristenvrienden zijn van mening, dat het uiterlijk van de popbands…

Ik ben van beroep dienstbode.
Natuurlijk zeg ik dat niet zo hardop, het is zo dienstbaar hè.
Er moet altijd veel gebeuren, zoals de vloer, die moet heel erg schoon zijn.
Dit ter voorkoming van klein springend ongedierte.…