Mijn beste vriendin Carry was enig kind, had een oom en tante in Amerika en kreeg als eerste een echte Barbiepop. Zo één met een metalen standaard waar de pop elegant in kon hangen en zelfstandig kon staan. De Barbiepop had een groene baljurk aan met een satijnen lijfje en de rok was overtrokken met tule. Wat was die pop mooi en wat was ik stinkend jaloers!
De één na de ander in mijn klas kreeg voor haar verjaardag of Sinterklaas een Barbiepop en er werd zelfs een Barpiepopclub opgericht,…

Over wie mijn beste vriend is kan ik, Lydia, kort zijn: dat is de Inspecteur der Directe Belastingen!
Steeds als ik uitgeput ben van bijvoorbeeld het schrijven van verhaaltjes voor jullie en een heerlijk rustig weekeinde tegemoet wil gaan, schrijft hij mij een liefdesbrief, gestoken in een paarse envelop.
Zodat ik die vooral niet over het hoofd zal zien.
Altijd vóór een nieuw weekeinde, zodat mijn weekeinde al niet meer genoeglijk is, verpest als het is door mijn liefste.…

Dit is het verhaal van de koe, het olifantje en de muis. Alledrie bijnamen voor vrouwen die ik liefhad. Zij brachten mij in beroering maar nu ik vandaag terugkijk en die namen, een voor een troetelnaampjes van de ergste soort, opnoem, klinkt het vooral als een slechte mop waarvan de clou nog moet komen.
Een koe, een olifantje en een muis lopen door een woestijn. Een woestijn die de regen best kan missen. Een woestijn die met regen zijn eigenheid kwijt zou zijn. Die koe, dat olifantje en die…

Ik ben verdrietig want om mij heen verwatert de taal, men klatert en schatert mijn moerstaal naar z'n (haar?) mallenmoer.
Als en/of dan, het ziet er naar uit, dat niemand meer onderscheiden kan wat goed is, een slecht voorteken. Ik beticht de redactie van dit tabblad dan ook van onkunde, men zou alleen tot plaatsing overgaan als een inzending inhoudelijk en taaltechnisch goed in elkaar stak, een tikfout daargelaten. Leest u maar eens kritisch de afgelopen stukjes van de dames "om mij heen",…

Eindelijk was het dan zover, ik mocht weer eens rijden voor korfbal.
Ik was redelijk op tijd gevraagd, dus dat was geen probleem. Het probleem was dat er meer chauffeurs nodig waren en die bleken er niet te zijn. Dat wil zeggen dat dachten enkele bezorgde leden en met moderne technieken gingen zij op eigen houtje een en ander regelen. Er werd wat af 'gesmst' en 'msnd' en ik kon daar van mee genieten omdat er twee bij mij thuis op de bank zaten. Ook de opstelling vroeg nog om discussie en…

Mijn gedachten waren niet bij de film maar bij het moment dat hij mijn vingers streelde, ik wist dat hij er anders over dacht als ik, hij zag het als een vriendschappelijke aanraking, toch?
Alles was zo vertrouwd in zijn armen, na urenlang tegen hem aan gelegen te hebben vielen we in slaap, en toen ik wakker werd voelde alles zo fijn.
Hij zei dat ik mooi was, dat ik lief was, maar kom op, ik wist het, we waren beste vrienden, dat kon je toch makkelijk tegen elkaar zeggen.
Als ik niet bij hem…

Er is een tijd geweest dat ik uitging van het goede in de mensen.
Dat de onderlinge verhoudingen zo waren omdat dat de mensheid diende, iedereen min of meer tevreden met wat men had.
Ik ben voor de gek gehouden, eerst met de inzameling van capsules van melkflessen en/of het maandelijkse dubbeltje voor Heeroom, die niet eens familie was, en later door de illegale uitzendbureaus in de landen van herkomst die aspirant-vluchtelingen de raad gaven identiteitspapieren in zee te werpen dan wel, iets…

Op deze zonnige julidag ben ik uitgepraat.
De inspiratie is zoek en een flinke natuurwandeling zal daar niets aan kunnen verhelpen.
Toch zijn er onderwerpen in overvloed.
Waar ik ook kijk, de tuin en de natuur bieden me een eindeloos lijstje aan van ‘supertoppers van dit moment’.…

Ze was 17 en volgede een leuke opleiding.
Alles ging goed tot aan kerst.
Er knapte iets in haar waardoor ze zichzelf ging krassen.
Alleen het bleef niet bij krassen, door al die pijn die ze had…

Op een mooie zonnige morgen werd ik mij bewust van een uit de hand gelopen conflict. Nu hoefde ik me er niet noodzakelijkerwijs mee te bemoeien, maar enige bemoeizucht kan mij niet ontzegd worden en dus stapte ik kordaat erop af met een houding van: laat mij dat varkentje even wassen!
Waar ik de euvele moed vandaan haalde en wat mij verder nog bezielde om zo te handelen, begrijp ik achteraf zelf niet helemaal.
Mijn tactiek was als volgt: ik stapte met wijd uitgespreide armen tussen twee…

Zo’n betoverende jongen had Elske nog nooit gezien, meende ze.
Lang, smal, iets gebogen schouders, een spits toelopend wasbleek gezicht waarin intens blauwe, scherp observerende ogen sterk contrasteerden.
Ze zag hem voor het eerst op een feestje van haar vriendin Laura. Een lieve, spontane meid, maar ze had de akelige gewoonte altijd de meest heterogene, slecht bij elkaar passende elementen uit te nodigen. Ook nu weer struinden de feestgenoten ordeloos door Laura’s ruimte, over elkaars…

Op 12-jarige leeftijd moest ik eens heel vroeg naar school, ik had geen idee waarom. Op school aangekomen stond het hoofd der school al op mij te wachten en wenkte dat ik snel moest komen. Verwonderd zag ik dat er verder geen kinderen op het plein waren en de meester liet mij binnen in het kamertje. Dat kamertje was het heilige der heilige, dat alleen door onderwijzers werd gebruikt en waar leerlingen niet mochten komen, behalve als de schoolarts of schooltandarts langs kwam.
Mijn verbazing…

Is god een man,Trijntje zijn boodschapster, katholieken de enige ware gelovigen ? Is de koran het boek van de waarheid, mannen in jurken die hun vrouwen vijf meter achter zich laten lopen als een soort wandelend tentenkamp, ik vraag het u slechts, zijn deze vrouwen lam geslagen? Lam gods, opofferend lichaam, ik vloek, vervloek uw overtuiging naar het einde van deze wereld.
Want als de apocalyps plaats vindt, dan is dat niet omdat u gelooft dat het zo moet zijn, maar omdat de wereld moe is, moe…

Net zoals het nu overduidelijk komkommertijd is, is het ook hooikoortstijd, ijsjestijd en vooral mierentijd. Bij het openen van de deur word ik panisch. Het ziet werkelijk zwart van die kleine irritante beestjes. Ze lopen in een tien meter lang snoer vanaf de voordeur tot de achterdeur. Ze wandelen parmantig door de hal, de keuken door om vervolgens langs de bijkeuken en de serre het huis weer te verlaten.
In de keuken blijken ze het toch het meeste naar hun zin te hebben, want hier lijkt het…

Kijk, er waren eens twee beren, van wie niemand vermoedde dat ze hem wel eens smeren konden. Dat rijmt niet, hoewel het aloude kinderversje zulks deed vermoeden, waar hebben we het dan over. We staan erbij, kijken ernaar, hebben niet in de gaten dat deze dieren over meer gaven beschikken dan we hen toestaan. Zijn wij soms bang dat ze hem werkelijk zullen smeren, dat ons een referentiekader ontnomen wordt ? Ik denk het wel, want zonder deze twee beren hebben wij helemaal niets meer te…

In mijn droom sta ik op een tuinpad. Een tuinpad met duizend kleine steentjes, allemaal met eigen kleur en vorm. Deze tuinpad kon rechtstreeks uit zo’n huis- en tuinprogramma komen. Aan de zijkanten van het pad staat een haag van riet met daarachter kleine vijvers met grote oranje vissen. Dit is mijn route. Dit is de weg die ik moet gaan. Maar ik loop niet. Ik probeer te zien waarheen deze pad me brengt. Het is een lange pad en ik moet knijpen met mijn ogen om het huis te zien aan de andere…

Hoe Voortreffelijk Zij was
Mevrouw Deluw was niet ver af, bezig met Jansje beknorren over het leven dat zij maakte; `zij wist ook niet,' zei ze met een oog op de tuinknecht, `waarom er altijd wat aan die tuin gedaan moest worden, als de familie er in was.'
Deluw droeg zijn vriend aan zijn vrouw op, en wilde vertrekken.
`Nog een woordje!' zei mevrouw Deluw.…

Zij kwam het laantje naar het oude huisje op fietsen dat verscholen lag tussen de oude knotwilgen, eiken – en lindebomen die hier al eeuwen stonden. Het leek alsof de tijd hier had stil gestaan, het geheel ademde een sfeer van geheimzinnigheid uit.
Het leek wel een surrealistisch landschap, er doemden vreemde schaduwen op te voorschijn getoverd door de bomen in het licht van de ondergaande zon.
Ergens krijste een vogel, ze schrok.
Ze werd zich bewust van het feit dat ze van haar fiets…

De regen had iets bijzonders gekregen sinds mijn jarenlange verblijf in Griekenland. Zo vaak regende het daar niet maar als het regende moest ik altijd aan Nederland denken. Vaak zonderde ik me dan af. Dan ging ik op het balkon zitten om naar de hemel te kijken. De eenzaamheid die ik dan voelde, was alleen te omschrijven als heimwee. Heimwee naar de zekerheden in dat kleine landje dat zo ver weg was. Iedereen kende het daar van de pakken melk (het kleine Hollandse meisje) en de kaas. Ik leerde…

De uil ontmoette zijn vogel in het park, een park waarin zij samen genoten van hun nieuwe vrijheid. De vrijheid om lief te hebben zonder angst, een liefde waarin de grote uil het kleine vogeltje wilde beschermen.
Beschermen tegen alles wat mensen haar reeds aangedaan hadden en nog aan zouden kunnen doen. Hij sloeg zijn grote beschermende vleugels om het kleine vogeltje heen alsof hij wilde zeggen: kom, blijf maar bij mij dan ben je veilig.
Het vogeltje vond het wel fijn bij de grote en sterke…