Het is al laat op de avond, een klamme stilte hoogzomert mij met een koude pils naar het balkon, de lucht richting Noordzee glanst nog even na, ik plof neer op mijn 5-standen stoel, wat een rust. De buren houden het, de een na de ander, voor gezien en doven hun lichten, zwichten voor de slaap, willen de nacht niet donker inzien.
Ik ben nu in mijn element, zwaai de scepter over achtertuinen en verlaten balkons, ik heb gewonnen want ik ben nog wakker maar wel alleen, een waxinelichtje verlicht…

Kleine Daisy zat voor het keukenraam en keek de straat in waarlangs haar zusje Gerdien terug moest komen van school.
Dikke vliegen zoemden tegen de ruit en zij probeerde deze met haar wijsvinger te volgen. Ze gingen dan sneller bewegen en dit vond zij grappig.
Zij drukte er een plat. Er kwam een bloedvlek op de ruit en ook haar wijsvinger was besmeurd. Vleugeltjes en pootjes kleefden er nog aan.
In haar mond sopte zij haar vinger weer schoon.…

Als kind had juffrouw M. het niet breed thuis. Zo leerde zij zuinig zijn en won met knikkeren alle knikkers van anderen en zette die te pronk in een glazen fles op de schoorsteenmantel. Haar karakter was gelardeerd met veel energie, geen angst, van vallen leert men lopen ook met x-benen, en een rijke fantasie. Het wekte dan ook verbazing dat zij na het temmen van paarden, naar een tekenschool ging om zelf juf te worden. Na het juf zijn begon de echte vrijheid en het zoeken naar een partner. Na…

De werkweek zat er bijna op, we keken elkaar aan en wisten dat de strijd kon beginnen. Quake1, deathmatch, een server werd aangemaakt, de deuren naar andere afdelingen afgesloten, een weekend lonkte, maar er diende eerst te worden afgeschoten. Area 51, voor velen van ons een favoriete arena, want het ging zo snel, elkaar afknallen beviel ons wel, net uit die hoek die je niet verwachtte.
Nu word je genaaid door iedereen die een spelletje met je wilt spelen, het virtuele is er niet meer bij, de…

De droogte eist haar tol. Het vee is uitgedund.
Ik strijk neer in een kamp, in een rood niemandsland, door regen vergeten.
Blauwhelmen rijden in een schokkende jeep door de poort.
Een stofwolk.…

Kent u hem nog, Michiel Smit?
Dat is die lamzak die van de rechter publiekelijk een neo-nazi mag worden genoemd. Ja, weet u het weer? Die dus. Behalve een gebrek aan fatsoen, heeft Michiel ook een gebrek aan humor. Desondanks lag ik bulderend van de lach naast mijn stoel, toen ik zag dat Michiel vandaag de Reclame Code Commissie heeft getipt. Want een reclamespotje met Ali B. en zijn moeder in de hoofdrol is volgens Michiel nodeloos kwetsend voor Nederlanders. Maar toen ik eindelijk was…

'Hadden wij die Huntelaar dan toch moeten meenemen, meneer Cruijff?’
‘Zeg maar eerwaarde hoor. We sijn onder ons.’
‘Oké eerwaarde, vindt u dat wij die Huntelaar..’
‘Ja kijk, ik heb steeds tegen die Van Basten gezegd dat ie hem mee moest nemen maar Marco wilde niet.’…

Knecht. Hij is de knecht van de koning. De bochten van Alpe d' Huez doemen voor hem op. Hij heeft zijn meester sinds de eerste etappe uit de wind gehouden. Heeft hem zijn etenszakje aangeboden. Gaf hem zijn drinkbus. Zijn superieur is zijn god. De god naar het geld. Nu rijdt hij midden in het peloton. De kopman peddelt naast hem. 'Gaan, demarreer, nu', zegt hij. 'Verdomme, ik kan helemaal niet klimmen', denkt hij. Toch werkt hij zich naar voren. Rijdt een kilometer of twintig aan de kop van het…

Het heeft even geduurd, maar ik ben weer op aarde beland.
Na een paar weken in een Robbie-roes te hebben geleefd, is daar abrupt een einde aan gekomen. Het moest er natuurlijk ook wel een keer van komen. Zo’n crush kan niet blijven duren, toch zeker niet als je al getrouwd bent en een relatief mooi leven leidt.
Het ging ook allemaal veel te goed. In Brussel was alles al perfect gegaan. De weg er naartoe zonder problemen, gratis kunnen parkeren op 200 meter afstand van het stadion, droog…

Hoe Aardig het was
`Jansje! daar wordt geklopt,' riep een vrouwelijke stem.
`Ik hoor het wel, juffrouw!' riep Jansje.
Het was evenwel meer dan waarschijnlijk dat Jansje er niets van gehoord had; nademaal zij allerijselijkst veel pleizier had met de tuinknecht, die haar met water gooide. Mijnheer Bruis had juist lang genoeg bij de vuilnishoop uitgerust om een lief plan van verrassing te vormen. Zodra Jansje hem dus opendeed en hem onderricht had dat dit dégelijk Veldzicht was, en dégelijk Dr…

Een sprookje
De man heeft de heuvel beklommen. Hij staat nu op de top met zijn aangezicht naar het noorden, waar hij vandaan komt. Hij wil terug naar zijn geboortegrond, maar kan niet. Hij gaat zitten en ziet het onbevlekte landschap. Ziet hoe hij gevormd werd in de streek van melk en honing. De wind brengt hem de geur van het verleden. De geur van zijn lief, die daar beneden is. De geur van zijn stad. De geur van zijn landschap. Jarenlang werkte hij, sloofde hij. Jarenlang deed hij hetzelfde.…

Ik kwam ze weer tegen, vandaag, de stadswachten. Opererend vanaf groene banken, in een rustiek Zuiderpark, verwachten ze aan het eind van de maand een frustrerend minimumloon, geen enkele kans op promotie.
Twintig man, wederzijds verdeeld in verdedigers, middenvelders en aanvallers, aan weerszijden bijgestaan door een mannetje voor een veel te groot visnet. Daar de prijzen al zijn verdeeld, doen ze het niet meer voor het geld, frustrerend spelletje voor de kat zijn viool, niet voor de…

In deze tijd van oranjegekte is werkelijk niets te dol. Voor pulpzender Veronica nemen stoephoeren in oranje ondergoed strafschoppen, Albert Heijn was in een wip door zijn voorraad van 15 miljoen wuppies heen en met zekere regelmaat kun je op straat probleemloos een kanon afschieten omdat Oranje op TV is. “Leuk, die Oranjegekte,” dacht ik, “ik zet het toestel ook eens aan.” En ja hoor, Oranje op tv.
Prinses Irene.
Ach gut, het valt ook niet mee om iedere dag, week of maand een krant,…

Wat ik ook schreef, of ik nu bewindspersonen uitschold, ‘Bekende Nederlanders’ belachelijk maakte, knorrig tekeer ging tegen allerlei klootjesvolk, zelfs als ik mijn naam wilde verbinden aan een speeltje voor in bed: van jou kreeg ik lovende kritieken. Je reageerde heel vaak op wat ik schreef. Op een gezellige en bijdehandte manier. Zo leerde ik je kennen. Ik heb je nooit ontmoet, maar regelmatig keek ik nieuwsgierig of er al post van je was.
Zoals dat gaat, werden onze berichten over en…

Mijn vroegste herinnering is de haan.
Als peuter hielp ik op mijn manier mijn moeder met van alles en nog wat.
Het leukste was kippen voeren. We hadden een koppeltje kippen met één haan, een heel grote witte. Hij was ongeveer net zo groot als ik zelf was.
Als ik er aan terug denk zie ik mijn moeder weer voor me. Ze had donker opgestoken haar, donkere kleding, niet al te netjes, want het was voor het dagelijkse werk, met een somber bontgekleurd schort. Toen was het schort nog donker, later zou…

Marte probeerde de ruimte door te kijken. Waar was ze? Er was iets duisters, iets sluipends, gluiperigs vlak bij haar… een stem smiespelde: ‘Uw operatie is geslaagd, mevrouw Peters.’
Wat, wat werd er bedoeld? Voor Marte iets kon vragen liepen de vreemd slippende voetstappen weg. Weer hoorde zij die wonderlijk zachte stem: ‘Uw operatie is geslaagd, meneer… mevrouw... meneer...' enzovoort tot in een griezelijk oneindige.
Marte werd bang, heel erg bang, zo bang als zij haar leven nog…

Had ik het kunnen doen? Jullie oppakken en verderop zetten? Vanmorgenvroeg.
Ik denk niet dat je het toegelaten had. Je beschermde hem immers, je kleine jongen. Nog wat onzeker op de pootjes. Hij had het al ver geschopt, tot een twintigtal meters van het veilige grasland.
Onverantwoord dicht bij de rotonde.
Zo hartverscheurend compleet: zwartwitte donsveertjes, ontroerend rood snaveltje. Kievitje. Pas enkele weken geleden uit het ei gekropen.…

Op de tv zie ik een hoofd in beeld verschijnen. Het is duidelijk het hoofd van een verlichte persoon, dat kun je zo zien.
Na enig heen en weer gefilosofeer tussen een verslaggever - met een blik in de ogen die je ook wel eens ziet bij een vijftienjarige liefhebster van R.Williams -en de verlichte persoon, blijkt het om de verlosser te gaan. Johan Cruijff heet hij. De zoon van God.
De liefhebbers van complot-theorieën raad ik aan eens wat dieper in het leven van Cruijff te graven want het…

Vraag mij niet hoe ik het heb volbracht.
Heb er ongelooflijk diep voor moeten gaan.
Nu sta ik met stip genoteerd als aspirant voor de wereldtop.
De Halve Marathon bij de Marathon van Leiden gelopen in 1.08.52, ongehoord.…

Hoe Warm het was en hoe Ver
Het was een brandendhete vrijdagachtermiddag in zekere Hollandse stad: zo heet en zo brandend, dat de mossen op het dak gaapten, `t welk, op gezag der Hollandse manier van spreken, de grootste hitte is, die men zich voor kan stellen.
De zon scheen vinnig in de straten en glinsterde op de van droogte poeierig geworden keien. In die straten, die tegen het Zuiden liepen en dus geen schaduwkant hadden, bracht zij de voorbijgangers letterlijk tot wanhoop. De kerels, die…