Als kind was ik niet moeders mooiste.
Ik droomde er vaak van dat ik een heel mooie prinses was, waar elke jongen verliefd op zou zijn. Maar met hazetanden, onverzorgd haar en slobbertruien, was ik niet het mooiste meisje van de klas, en zeker geen beeldschone prinses! Ook toen ik een paar jaar later een beugel kreeg, was ik niet erg aantrekkelijk. Maar het heeft zijn vruchten afgeworpen.
Nee, het is geen arrogantie. Als er een iemand is die geen veel te hoge dunk van zichzelf heeft dan ben ik…

Iedereen mag vragen naar mijn leeftijd of hoeveel ik weeg.
Ik ben niet het type dat zoiets probeert te verbergen. Zelfs al schatten ze me ouder dan ik ben, dan lig ik daar niet wakker van. Leuk is echter anders. Ik wil ook best nog toegeven dat ik de laatste jaren wat pondjes ben gegroeid, maar hé, ik heb dan ook twee kinderen gebaard in de tussentijd en ik hoef er niet persé meer uit te zien als een achttienjarige.
Toch, zo heel af en toe, vind ik dat ik iets moet doen om het aftakelen wat…

Hij klapte het tuinstoeltje open en plantte het in het vochtige gras van de zeedijk. Hiervandaan had je een schitterend uitzicht over het wad. Aan zijn voeten, een meter of tien lager, lag een vuilgrijs strand dat zelden door badgasten werd betreden. Lange repen halfvergaan zeewier, plastic flessen, rottende balken en felgekleurde visnetten vormden de garnering van deze strook niemandsland tussen zeewering en wad. Eigenlijk kon je niet eens van een echt strand spreken; het was meer een kwelder,…

In de ‘Goddelijke komedie’ ziet Dante vanuit de vijfde kring van de hel de stad Dis, die de benedenhel vormt (de onderste vier kringen van de hel).
ACHTSTE ZANG
65 Opeens snerpt mij een jammerkreet in de oren
en ’k tuur vooruit, mijn ogen wijdgeopend.…

Woest was ik en dat ben ik echt niet gauw.
Het leek of ik in een soapserie terecht was gekomen. En ik had helaas niet de rol van kwade genius.
Kan een mens zomaar iemand uitschelden, woorden verdraaien en vervolgens in één adem zoete broodjes bakken?
Het maakte me misselijk en ik voelde mijn benen trillen, mijn maag keerde zich bijna om. Vastbesloten maakte ik een eind aan het gesprek en stelde voor om het er nu maar bij te laten en indien er nog verder over gesproken moest worden, dan…

Aan niets kun je merken, dat het hoofdbestanddeel van mijn pruttelend kookpotje tot een paar dagen terug nog meer dan waarschijnlijk vrolijk rondhuppelde in walmende riolen en aanverwante sloten. Integendeel! Het ruikt almaar heerlijker en mijn kokhalzen neemt af en meet zich een afwachthouding aan.

Geproefd heb ik nog niet maar besluit die vrijwilligheid door te schuiven naar mijn vriendin die binnen een uurtje thuiskomt. Niet erg tactvol, ik weet het, maar in zulke zaken speel ik op zeker.…

Voordeel, de wind die er staat vind ik fijn. Dit is in ons polderlandje wel eens anders. Ik heb geen rijwind, ik rij dan ook hooguit 12, 13 kilometer per uur. Zoals je onder het wandelen ook geen wandelwind hebt. Als ik ga staan springt mijn teller op 15 kilometer per uur. Mooi, dat schiet op.
Een groententuin, zweefvliegen, musea bezoeken; dat zijn hobby’s. Hier kan ik de fun-factor niet van inzien. Het woord fun-factor blijft een minuut of twee-en-een-half in willekeurige context in mijn…

Jij zag mij, en ik zag jou. Even dat oogcontact. Toen wist ik het…met jou zou ik oud willen worden. Je keek mij aan, je blik was intens. Waarom zag je mij niet over het hoofd? Waarom moesten wij elkaar ontmoeten?
Jouw armen hadden vanmorgen nog je vriendin omarmd. En nu lagen je armen om mij heen.
Ik voelde me doodongelukkig. Ik wist dat ik je nooit meer mocht zien. Ik wist dat jij maar voor één avond voor mij zou zijn.
En toch liet ik het toe. Ik liet toe dat je mij bekeek. Ik liet toe dat…

Sommige mensen weten zich nog van alles te herinneren van vroeger, ik niet, ik ben gisteren al kwijt voordat het vandaag is. Maar soms komt er, zomaar vanuit het niets, weer iets bovendrijven. Dan zit ik achterop de fiets van mijn vader, op een zaterdag op weg naar de slager. Mijn vader was een belangrijk man, want hij kende iedereen achter de toonbank, zorgde ervoor dat ik een plakje worst kreeg. Het betekende tevens dat wij de volgende dag een bal gehakt of draadjesvlees zouden aantreffen bij…

Eerst denk ik dat ik in een nachtmerrie ben beland. Even later denk ik dat het gaat om de finale van het WK voetbal wat hetzelfde is als een nachtmerrie. Dus knijp ik in mijn arm om wakker te worden maar ik had net zo goed in coma kunnen blijven want nu zit ik ineens midden in de EO jongerendag. Weer mis. Het gaat om de EK jongerendag.
Jong oranje voetbalt namelijk in de finale van het EK-voetbal.
Even nog denk ik dat het om hockey gaat omdat er een speler Klaas-Jan genoemd wordt en dat is een…

Ojee. Opa is doodgegaan verleden week, het is even wennen mijn eerste echte sterfgeval. Niet dat hij een grote rol speelde -of speelt- in mijn korte leven. De mensen die er nu verdriet van hebben doen dat wel. Orgelmuziek en blijde liederen die mijn moeder zo graag zingt.
Kist uit de kerk -zwaar hoor- de auto in. Een beetje een afgeragde bak is het. Bij een oom in de auto naar het gat in de grond in Vught. Vlakbij een spoorlijn. De begraafplaats ziet eruit als de brownies die mijn vriendin en…

Echt mijn uiterste best heb ik gedaan om het zo te zien, te kunnen ervaren en te beleven. In het begin leefde ik met de idee dat de aanslag op mijn leven goed was bedoeld. Dat de uitvoering van die misdadige poging helaas/gelukkig schromelijk is mislukt, stelde mij voor een dilemma: als ik iets onderneem, doe ik het goed. Of ik doe het niet. Niemand heeft iets aan halfbakken maatregelen, goed bedoeld of juist niet. Gebrekkige ondersteuning is dodelijk. Géén steun is dan beter. De dubbele…

De doos was heel even leeg, de inhoud had ik in mijn wijnrek geplaatst, de verpakking werd daarna heel rap ingenomen door mijn poezenkind. En dat is zo mooi, te weten dat ik mezelf de komende tijd klem kan drinken, maar dat mijn kleine poeske altijd de plaats zal innemen die ik misschien heel even vergeten was.
Zij kijkt mij dan ook vaak verbaasd en beschuldigend aan, alsof ik haar iets heb aangedaan, maar dat is slechts schijn, zij gunt mij mijn glaasje wijn. Hoewel, 6 flessen gaat haar net…

In het schemerige licht zitten we, en discussiëren over het feit dat Jutta met maar een 6 voor Nederlands geslaagd is. Daar is haar vader, leraar Nederlands in ruste, niet echt trots op. Ik zit naast haar en zie hoe hij zogenaamd streng naar haar kijkt. Wend dan mijn blik af, want ik voel mezelf jaloers worden. Niet jaloezie van het benepen soort, maar meer van het verdrietige. Kijk maar rond, daar zitten ook de ouders van Maaike, de moeder klein en tenger, de vader groot en breed.
En ik?
Ja,…

Van beide studenten Ad en Timo had Timo het verreweg het beste getroffen met wonen. Hij bezat een door zijn ouders gekocht ruim appartement op de vierde verdieping van een flat, terwijl Ad het moest stellen met een sober huurkamertje.
‘Kerel, lul niet, niemand kan beweren dat ik de wind niet mee heb,’ placht hij te zeggen wanneer Timo langskwam en kleumend zowat in de kachel kroop.
En inderdaad, de vermolmde kozijnen van zijn beide ramen lieten uitbundig veel tocht door.
Toch had ook Timo…

Als jonge kinderen tegen hun ouders in verweer gaan, blijkt hun eigenbelang(etje) onmiddellijk. Ouders staan met hun handen in het haar, omdat ze niet willen zeggen dat ze nog niet alles begrijpen.
Als de kinderen de puberteit voorbij zijn en vol in het leven terechtkomen, gaan ze bepaalde zaken beter weten dan hun ouders (misschien gold dat ook al voor de kindertijd, want wat weten volwassenen nog van de [specifieke] perikelen die de allerkleinsten te verduren hebben op school en met vriendjes…

Zoals u weet, ben ik een groot sportliefhebber.
Met name supporters en voetbaltrainers zijn voor mij een onuitputtelijke bron van amusement. Was het vroeger zo, dat een sportman na zijn carrière een sigarenzaak kon beginnen, nu is dat geen optie meer wegens de ontroking van onze samenleving. De bedelstaf rest voor al die mensen die tijdens hun carrière niet het grote geld wisten binnen te halen. Dat geldt ook voor Fritz Korbach, zag ik op TV.
Het is natuurlijk ook vrij lullig. Je hele leven…

Mijn dochter is ziek.
Nooit geweten dat dit virus op zo’n jonge leeftijd al voor kon komen, maar het bewijs zit toch echt naast me in de kamer. Drie jaar is ze en er is officieel oranjekoorts bij haar vastgesteld.
De eerste tekenen zag ik nog over het hoofd. Op een morgen kwam ze naar me toe en schreeuwde: “IK WIL NEDERLAND!” Ik had het totaal niet door en zei: “Goed zo liefje, we wonen inderdaad in Nederland.” Ze keek me aan of ik achterlijk was, maar zweeg. Tot ze die middag het…

Binnen het Europees parlement bestaat een ingeburgerd gebruik als gevolg waarvan éénmaal per maand het volledige Europese parlement met alle medewerkers en een bijna complete kantoorinventaris voor enkele dagen verhuist van Brussel naar Straatsburg. De enige reden hierachter is dat Frankrijk dit zo graag wil. 99% van de rekening - op jaarbasis ongeveer 200 miljoen euro - wordt toch betaald door de andere aangesloten landen.
Kun je je dat voorstellen? Dat elke eerste vrijdag van de maand –…

De schoolbank is door een granaatscherf versplinterd. Ik word ingelijfd en opgelepeld in een broeihaard van twist.
Op een speerworp van de evenaar dien ik het verzet, verdien ik rijst en meel voor mijn moeder. Het leger is rijker dan een kroost en ik ben goedkoop, vrij, volgzaam.
Mijn fit lijf hurkt in een struik. In een schutkleur bespied ik de mijn die ik bedolf. Zo onverdacht als ik lijk, zo verraderlijk ben ik. Over verlof en loon zeur ik niet want de grove drilstem gijzelt me.
Gisteren…