Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit.
Ik dacht in de eerste instantie dat ik het verkeerd had gelezen. Ik vind Negativiteit Verschrikking en Duivels een betere benaming voor deze ziekelijke partij. Als deze partij zich doorzet, wat ik sterk betwijfel, ontstaan er rellen tussen goed en kwaad. Ik denk dat we even moeten bekijken hoe dit zich zou kunnen ontwikkelen:
Grote en kleine kinderen lopen naakt over straat. Een twaalfjarige jongen loopt nakend zijn vriend te zoeken. Deze vriend is een…

Er wordt tegenwoordig zoveel alternatief INGEKOCHT dat je eigenlijk zou kunnen spreken van een hype.
Met alternatief inkopen bedoel ik natuurlijk het “alternatief shoppen” van veel nieuwsgierige stervelingen. Ik weiger het woord “shoppen” te gebruiken. Onze taal gaat toch al over de kop naar de klote met ingeburgerde woorden als “kids” “whatever” “downloaden” “mailen” en God weet hoeveel nog meer.
Schaf dan de Nederlandse taal af, ja!
Hoe dan ook; ik ben…

Het was druk in de ontvangstruimte. Verschillende grijze hoofden keken me bij binnenkomst aan. "Ken ik hem?", zag ik ze zich afvragen. Sneller dan men kon denken liep ik door. Voorbij aan de receptie, waar mijn gezicht wel direct werd herkend gevolgd door een vriendelijke groet. Met mijn nog jonge benen liep ik voorbij de liften en nam de trap richting de zesde etage.
U deed open en was verrast. "Had ik mijn komst moeten aankondigen?", vroeg ik me nog af. Maar die aankondiging was u dan toch…

In de zomer van 2004 verbleven we twee weken in een bungalowpark dicht bij het Duitse plaatsje Frankenau. Volgens een plattegrond van de omgeving moest zich in een natuurgebied, dat aan het bungalowpark grensde, een kloosterruïne bevinden. Dat intrigeerde mij en twee dagen nadat we waren aangekomen kon ik 's avonds tegen een uur of negen, toen het nog licht was, mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en besloot ik er op uit te trekken om te kijken wat er nog van dat klooster over was.
Na…

Woedend waren ze, Oliver Kahn en Michael Ballack.
Maar ik lag schaterlachend op de grond, tussen bank en salontafel. Want op Teletekst las ik dat de nieuwste dildo’s van de Duitse seksketen Beate Uhse waren genoemd naar deze twee kopstukken van het Duitse nationale voetbalelftal. Het is misschien een raar idee dat er een surrogaatlul naar je genoemd wordt, maar ik zie ongekende mogelijkheden.
De seksgigant beweert dat er geen enkele wet wordt overtreden: de nieuwe dildo’s heten Olli K. en…

Ik had het willen afdoen met een citaat, misschien een stelling.
Ik had u kunnen vervelen met een kreet, kwelen met een dichterlijke scheet. Maakt niet uit, de wereld gebeurt toch. Ik laat u achter met woorden die een vijftal jaar geleden geen negatieve indruk zouden hebben achtergelaten.
Prominenten, politici, stropdas
Opcenten, zak van een pandjesjas…

Ze zaten met zijn drieën op de groene bank in het gemeentepark. Het goede weer was van de partij en de hete zon deed deugd aan de oude knoken van de 70-plussers. Hun versleten ogen gaven ze de kost. Kleurrijke tafereeltjes waaronder die van de jonge moeders die van het hoge klimwerk van hun spruiten zichtbaar genoten hoewel ze voor hen, de ouderen, eerder als gevaarlijk becommentarieerd werden. Een oude dame – moeilijk ter been, het dient gezegd – met een nog ouder hondje aan de lijn,…

Hoe verdrietig en tegelijkertijd hilarisch. Het ene moment hoor ik Marco Borsato met zijn nummer ‘rood’, en het andere moment brengt het nieuws mij bij de keiharde werkelijkheid: een aardbeving, met als gevolg rode kleuren. Gewonden en doden. Ik bedacht me geen moment en probeerde die rode kleur eens anders te omschrijven dan liefde, rozen, en rode wijn.
….Ik stond kaarsrecht en mijn schouders hadden een krampachtige houding. Mijn ogen waren wazig door alle tranen die ik had gehuild. Op…

Gejaagd door de wind – er stond een storm van windkracht tien – reden Francine, mijn zoon Hugo en ik in maart 2004 naar de Paraview-beurs die gehouden werd in de Martiniplaza in Groningen. Gewapend met twee digitale camera’s, een bloknootje en een gezonde dosis scepsis struinden we tussen drie en half zes langs de vele stands en kraampjes om ons een beeld te vormen van het paranormale gebeuren in de Martinistad.

De eerste indruk die we bij binnenkomst kregen, was dat hier een soort…

Ik fietste achter de bus aan en snoof een wat vreemde lucht op. Beetje branderig, ietsje zoetig. Onbestemd luchtje, dat me vaag deed denken aan de cafetaria waar ik als kind met pappa en mama Oplopers kwam. Hoe kon dat toch? Het toonaangevende vakblad van de patatbranche, met de welluidende naam ‘De Snackkoerier’ gaf uitsluitsel. Biodiesel en frituurvet: dat is hetzelfde spul!
In de krokettenbranche blijkt grote ongerustheid te heersen. Frituurvet en biodiesel worden gemaakt van dezelfde…

Dagblad De Dortenaar organiseert ook nu weer de jaarlijkse verkiezing "Top Honderd Grootste Drechtstedeling Aller Tijden, 100 namen". Wijlen dichter-journalist Nico Scheepmaker zou zijn vingers hebben afgelikt. Hij was een groot liefhebber, ontwerper en analyst van lijstjes.
De lijst 2005 staat hieronder. Wie mogen meestemmen: zie www.schrijvers.nl/rsbarchief/lbjrsb.html
Het is thans ongemeen spannend.
Schaakvereniging Sliedrecht voert actie voor haar lid Leo Jansen(74), 'oud-rector van…

‘Nacht is het: luider spreken nu alle fonteinen. En ook mijn ziel is een fontein.
Nacht is het: nu pas ontwaken alle liederen van hen die liefhebben. En ook mijn ziel is het lied van iemand die liefheeft.
Er is iets ongestilds, onstilbaars in mij dat zich wil laten horen. Er is een begeerte naar liefde in mij, en die spreekt zelf de taal van de liefde.
Licht ben ik: ach, was ik maar nacht! Maar dat is mijn eenzaamheid, dat ik door licht omgord ben.…

De treurige klanken van de radio weerspiegelen mijn gevoel. Even blijf ik luisteren, maar al snel besluit ik dat het tijd is voor wat vrolijkers. Maar welke zender ik ook probeer, overal klinken dezelfde droevige melodieën. Pijn en verdriet, dood en verderf. Tijdens ieder nummer blijf ik hopen dat het volgende liedje een blij karakter heeft, maar keer op keer word ik teleurgesteld. Er lijkt geen ontsnappen aan.
Ik weiger toe te geven aan al deze ellende en besluit een luchtig cd’tje te…

Karin zag de serveerster haar richting uitkijken. Geen wonder, ze zat hier nu zowat twintig minuten duimen te draaien. Echt weer iets voor Anne. Ergens afspreken en dan moest een ander maar zien of ze zou komen opdraven.
Als Anne niet binnen vijf mi…
Toen zwaaide de deur open en stortte Anne zich naar binnen. ‘Sorry dat ik wat later ben.’
‘Ben je mal meid. Ga zitten.’…

Zoeken naar wat niet bestaat, vol leegte vol haat, hoop bestaat allang niet meer en de illusie dat leeft keer op keer, maar bovenal uitgekotst door de maatschappij, want verslaafd verslaafd zijn zij.
Wat is die wereld? Meegezogen door de fictie als vrouw met de mooiste benen de lekkerste kont...perfecte maat. Cocaïne. Verleiding haat respect de honger naar vrijheid en dan die vrouw die fluistert...Het slaat om in paranoia, dus coke snuiven dealen hard gaan op je eigen leven, onderuit gaan…

Ik zie ons nog lopen. Ouder dan een jaar of drie kun je niet geweest zijn. Alles was nog "zellie" en zorgeloos blikte je omhoog.
Stap stap stap, alles "zeffule" doen, wetende dat mama's helpende hand in de buurt was. Onverwoestbaar vertrouwen.
Zes jaar was je toen er nog een broertje kwam en jij benjamin af was. De onzekerheid was op je smoeltje te lezen. En ikke dan! Gelukkig ondervond je al snel dat er voor jou niets veranderde. De liefde was en bleef er. Jouw nestje leek een vesting.…

Het prinsesje woonde in een paars paleis met zeven oranje torens. Het paleis had honderd ramen met meer dan duizend ruiten. Die waren zo vuil, niemand keek er ooit naar buiten.
De koning was een norse dikke man die deed zijn taak, dat is regeren, en hij las de hele dag belangrijke papieren en tekende ook vaak.
De koningin was de hele dag druk met commanderen en met het kiezen van de juiste kleren. 's Morgens kwam ze aan het ontbijt in hemelsblauw en voor koffietijd verkleedde zij zich gauw in…

De laatste tijd is het weer minder goed geweest dan we gewend zijn in april. Zeker zo rond Koninginnedag is er vaak een lekker oranje zonnetje. Af en toe een buitje kan, maar dat blijft dan meestal wel binnen de perken.

Dit jaar wordt april echter gekenmerkt door ongekend lage temperaturen en erg veel buien. Zo kun je dan ook niet buiten goede regenkleding of een parapluie. Maar het slechtste weer was wel op 28 april van dit jaar. Een ware stortbui brak boven ons land los.
Geen dorp of stad…

Het begon ruim een jaar geleden, ik werd er min of meer door overvallen. Een plots besef van eindigheid, knipoog naar de man met de zeis, en die man ben ik dus zelf. Onherroepelijk, er is geen weg terug, alleen de confrontatie met het weten dat, hoe verder je komt, hoe dichterbij een afscheid wenkt.
Ik heb er nu vrede mee, ben zelfs onverwacht mild gestemd, het is niet anders, uiteindelijk willen wij allemaal zacht rusten, ik geef u dit nog mee.
Doe geen moeite, troost mij niet, want niets…

Minister Remkes wil dat het aantal allochtonen bij de politie toeneemt. Lijkt me wel een leuk idee. Ik zie het al helemaal voor me: “Yo motherfucker, gimme da rijbewijs”. Nu zijn slechts weinig agenten donker van kleur, en dat moet dus beter. Maar ik was wel erg verbaasd toen ik me opeens realiseerde, welke list de leiding van de Prinsemarij heeft verzonnen…
Zo nu en dan kijk ik tijdens het zappen even naar muziekzenders. Op MTV en The Box zie ik dan negroïde mannen hoogst onbeleefde…