Ik heb een tik, eigenlijk is het een enorme afwijking, als ik ergens een getal zie staan moet ik altijd de cijfers, die dat getal vormen, bij elkaar optellen. Is de uitkomst 4, dan is het een goed getal, mijn gelukscijfer is namelijk 4. Dit in tegenstelling tot wat men op astrologisch vlak van dit cijfer vindt, daar zaait de 4 hel en verdoemenis. Op deze site heeft de 4 vaak een bijgelovige uitstraling, alsof men wil onderstrepen dat ratio en emotie niet samen kunnen gaan. Ik zeg u, er wordt…

Al de schoolbanken van de studiezaal van het Vrij Instituut Stella Maris waren op de “Dag der Poëzie” bezet. De scholieren en hun ouders - met moeite - hadden erin plaats genomen. De responsabele lerares riep met regelmaat een leerling of een ouder op om hun gekozen stukje voor te lezen. Ja, ook de ouders werden uitgenodigd om aan poëzie- of prozaverkrachting te doen, zoals een verwaande kikker het placht te noemen. “Poëzie bedrijven is wat anders dan poëzie onteren” meende een…

“Hoe ouder, hoe gekker”, wordt wel eens gezegd. Ik geef toe: voor sommige mensen gaat dat op. Niet voor iedereen. Er is ook nog een spreekwoord dat zegt: “het verstand komt met de jaren”. En daar zit ook wat in, al geldt het ook weer niet voor iedereen. Geldt het voor mijzelf? Ik put in elk geval enige hoop uit het feit dat ik nu weet dat ik maar zo weinig weet. En dat is wel eens anders geweest.
Toen ik nog piepjong was en nog vrijwel niets wist, dacht ik bijna alles te weten. Ik was…

De aardrijkskundesectie van mijn middelbare school was op het lumineuze idee gekomen om een bezoek te brengen aan het Veenmuseum.
De bewuste excursiedag kwamen wij ’s ochtends vroeg aanrijden in een plaatsje zonder naam. Na enige uren zoeken bereikten we ook het Veenmuseum, want niemand had zich ooit geroepen gevoeld om het museum op welke plattegrond dan ook te vermelden.
Eén van mijn klasgenoten ontwaarde het museum (een huisje met rieten dak) tussen de slootjes, bomen en met koeienvlaaien…

Aan de leider van Campagneteam “Rita for president”
t.a.v Kay van de Linde
Hello Kay,
Zie je wel dat het een goed idee was van mij om dat kapsel van Rita te laten reanimeren?…

Gelooft u ook zo graag in een betere toekomst? Voor uzelf, voor uw kinderen?
Mensen nemen graag aan dat ze actief moeten zijn om iets te bereiken. Kinderen houden ze voor dat leren belangrijk is. Zelf werken ze keihard om die fraaie toekomst veilig te stellen.
Garanties bestaan niet. Voordat u uw toekomst bereikt hebt, kan het hart door een aanval kapot gaan. Maar ook, vandaag is de toekomst van het verleden. Is wat u vandaag bent, wat u tien, twintig of dertig jaar geleden droomde of waar u…

Er zijn van die mensen die altijd ontevreden zijn, zich altijd door het leven tekort gedaan voelen. Onzin, zeg ik altijd maar. Je krijgt wat je verdient. Als je maar eerlijk in het leven staat. Al is de leugen nog zo snel… enfin, de rest weet u. Ik zal er u een sterk staaltje van vertellen. Pas gebeurd. Het is een vriend van me overkomen. Hij heeft het me zelf verteld, dus ik heb het uit de eerste hand.
Wat is het geval? Mijn vriend heeft een zoontje van een jaar of tien, elf. Daarmee maakte…

De Belg is een kalkoen die in de waan leeft pauw te zijn. Zo gebeurt het dat de Belg beproeft zijn staart tot het half-ronde siersel te maken dat hij bij de pauw heeft opgemerkt. Natuurlik gelukt dit de kalkoen niet: immers hij heeft geen pauwestaart. Alleen heeft dit voor gevolg dat de kalkoen zijn staart in de hoogte houdt, aldus zijn achterzijde ontblotend. Dit meent de Belg pauwestaart maken in de zon. Dat de luidjes van het neerhof zozeer daarom lachen kan de Belg niet begrijpen en om het…

‘Goede morgen, zou ik meneer Plasma even kunnen spreken?
De meneer, die over wegen en de verkeersveiligheid gaat,
weet u wel?’
‘Meneer Plasma is in bespreking, wilt u om een uur of één…

Er loopt een erg rare gevangene door het cellencomplex. Een zonderlinge, kalende zestiger. Aan iedere cipier vraagt ie: “Spaart u zegeltjes? Hebt u een bonuskaart?”. Met een verdwaasde blik mompelt hij “Volgende keer wel een mandje pakken, hoor...” tegen zijn medegevangenen. Ach ja, die zijn eraan gewend. Het is meneer Van der Hoeven.
Van der Hoeven is de klap nooit meer te boven gekomen. Een slepend requisitoir van de Officier van Justitie. Meer dan 8 uur, en uiteindelijk werd een…

We worden geboren, we leven, we sterven. Sommigen van ons hebben een rijk en gelukkig leven. Anderen hebben een leven vol zorgen, moeite en verdriet. Wat is de zin van ons bestaan? Waar leven we voor? Dat is moeilijke vraag. Zelfs hooggestemde antwoorden zoals “voor mijn kinderen” of “voor mijn medemensen” verschuiven het probleem alleen maar naar de toekomst en ontwijken daarmee de klem van de vraag. Want de volgende vraag is dan natuurlijk: maar waar leven uw kinderen dan voor of uw…

Wat zou ik die twee toch graag eens de waarheid vertellen. Zeggen dat ik hun smoesjes niet meer pik. Dat ik niet meer inga op uitnodigingen van hun kant en dat ik ze zeker ook zelf nergens meer voor uitnodig. Wat zou ik de zusjes graag vertellen dat ze de klere kunnen krijgen en dat ze wat mij betreft in de stront mogen zakken. Nee, van je familie moet je het hebben.
Ik bel ze nog speciaal op als er verjaardagen zijn, anders weet ik zeker dat ze het ‘vergeten’. “Komen jullie ook?”…

Zijn vriendin Hetty heeft hem een duikershorloge gegeven voor zijn verjaardag. Ze keek er veelbetekenend bij.
Hetty komt uit een gezin van duikliefhebbers. Haar broer is duiker bij de Marine en haar vader had een duikersschool. Zelf duikt Hetty ook regelmatig.
Hij niet. Hij was al blij dat hij na veel moeite zijn “B” diploma haalde. “Zwemvaardigheidsdiploma B” stond er in oranje letters op. Hij herinnert zich zelfs nog de eisen van dat diploma. Niet omdat het zo’n hoogtepunt in zijn…

Klein en zelfstandig waren ze, de wijk kende ze in grote verscheidenheid. Bakkers, slagers te kust en te keur, kruideniers in overvloed, maar vooral de boeren. Op elke straathoek of in groepjes op pleintjes.
Melkboer, sigarenboer, groenteboer, kolenboer, patatboer, puntzak (klein) 15 cent en vierkante zak (groot) 25 cent, mayo 5 cent extra.
Als kind werd ik vaak uitgezonden om de middenstand in de wijk te confronteren met de boodschappen die mijn moeder me mee gaf. "Anders nog iets gewenst"?,…

De Amerikanen kenden in de jaren-50 al de drive-inbioscoop. En kiloknallers als Mc Donald’s maakten het drive-inrestaurant tot een wereldwijd begrip. Maar een kwaaie meneer die in Hardenberg met z’n auto de gevel van het plaatselijke hospitaal heeft geramd, heeft me op een sensationeel nieuw idee gebracht: het drive-inziekenhuis.
Geweldig toch? Je bouwt een ziekenhuis langs de snelweg en je zet in de tuin een enorme paal met daarop geen grote letter M, maar een grote Z. Dagbehandelingen…

Nadat we wat geld hadden losgepeuterd van de personeelsvereniging, besloten mijn vrouwelijke collega’s en ik een dagje te gaan ontspannen in een sauna- en beautycenter. Dit alles onder het mom van ‘teambuilding’. Tjonge jonge, wat hadden we er allemaal zin in, totdat er iemand achter kwam, dat het wel de bedoeling was de hele dag in je blote kont door te brengen. Was dat even schrikken.
Alhoewel we er stuk voor stuk tegenop zagen, bleek er al snel van schaamte niks meer over te zijn.…

Er glipt een slangachtige draak door een kier. Hij sluipt naar de haard, sist naar het aanrecht. Zijn pluizige klauw krast in de eiken tafel.
De vork van zijn tong prikt een kruimel weg. Ik weet nog van niets,
sta in de keuken, kluts een ei in een kom, giet de gele pap in de pan.
De gasvlam likt aan de randen. Dan tikt hij, schijnbaar gemoedelijk, op mijn schouder. Ik kijk op tegen een grommende hals vol schubben.…

Er was eens een lief klein hondje, zijn naam doet er niet toe, maar ik noem hem Vlekkie. Guitig snoetje, diende baasje en vrouwtje naar behoren, kreeg op tijd natjes en droogjes, blikte vervolgens omhoog in dankbare oogjes. En toen ging het helemaal fout, Vlekkie kreeg alleen maar eten als er ergens in de verte een klingeling klonk. Waarom weet niemand, misschien was baasje, of vrouwtje, een machtswellusteling, maar dit hondje werd onderworpen aan zijn eigen behoeften. Verwerpelijke actie…

Als je iemand vraagt: heb je wel eens van putjesscheppers gehoord? zegt iedereen, ja natuurlijk hebben we wel eens van putjesscheppers gehoord.
Wie heeft er nu nog nooit van putjesscheppers gehoord. Zeg nou zelf. Dat heeft toch iedereen. Putjesscheppers, nou ja!
Maar zeg nou eerlijk, wie van ons heeft ooit een putjesschepper gezien? Eerlijk zeggen. Wie? Nou daar staat u natuurlijk van te kijken, zeg nou zelf. Niemand van ons heeft ooit een putjesschepper gezien. Putjes, ja. Natuurlijk, putjes…

Er zijn van die mensen, die precies weten wat ze willen.
Nog in de kinderschoenen weten ze al wat ze willen worden. Ze weten precies wat ze willen hebben. Nu meteen of, als dat niet anders kan, later.
Ze hebben voor ogen hoe hun man of vrouw eruit moet zien. Wie ze tot hun vrienden rekenen. Waar ze gaan wonen, welke reizen ze gaan maken. Kortom alles staat al vast, als het aan hen ligt. Dat is hun keuze.
Er zijn van die mensen, die niet precies weten wat ze willen.…