Nog even en dan begint dat voetbal spektakel weer. WK voetbal in Duitsland. Voor wie niet weet wat voetbal is, hier even een korte uitleg. Voetbal is een aan vrij worstelen verwante sport, waarbij elke deelnemer vogelvrij is verklaard voor de duur van 90 minuten. Het is ook de enige sport waarbij het publiek mag deelnemen, zij het in treinen, bussen, winkelcentra en vlak buiten het stadion.
In de krant hebben ze het nu al nergens anders meer over. De oranje ellende is al niet meer aan te…

Ongepast tikt mijn leven weg, midden in de nacht zit ik in mijn ochtendjas gevoelens te delen met totaal onbekenden, dat kan niet kloppen. Nog ruim twee maanden WW, daarna bijstand, meer dan dat zal het ook niet zijn, ministers dertig procent erbij en ik zestig procent minder dan vier jaar geleden, ik heb inderdaad geleden, was ik maar een leider.
Helaas, ik ben geen alpha-man, al doe ik wat ik kan, misschien ben ik gewoon te eerlijk. Zag afgelopen avond een documentaire, "Vergezicht", over…

Dit was het eerste contact sinds zijn binnenkomst in het gezondheidscentrum met een verzorgende en hij veegde snel zijn tranen weg en glimlachte geforceerd. Hij knikte de robot vriendelijk toe: “ik denk….”, verder kwam hij niet. De robot keek nog eens. Zijn blikken stem ratelde zijn bevinding naar de computer. Hij denkt, geen reden tot ongerustheid. De patiënt kon nog denken en leek zich rustig te houden.
De robot verdween en enkele minuten later verscheen er een hologramarts. De…

Wat mij hevig verontrust is het feit dat onze maatschappij langzaamaan steeds onpersoonlijker en grimmiger wordt. De naoorlogse generatie is groot en er zullen niet genoeg mensen in de gezondheidssector werkzaam zijn. Wanneer deze enorme groep over een jaar of dertig aanspraak zal maken op deze gezondheidszorg zal er niet voldoende verplegend personeel zijn. Thuiszorg zal worden afgeschaft. Kinderen zullen geen tijd hebben om voor de ouderen te zorgen; en de overheid zal genoodzaakt zijn de…

Een aardige mevrouw, altijd lachen en van die prachtige pretoogjes.
Ik verpleegde haar al drie jaar, we hadden samen een bijzondere band.
Ze was tweeëntachtig jaar, weduwe en had vijf kinderen. Er kwam de
laatste tijd geen bezoek meer. De kinderen konden de geestelijke achteruitgang niet aanzien. Moeder was veranderd, kende hen niet meer!…

Nu hebben ze me te pakken hoor, de heren van KPN.
Iedere week bellen ze me op. De ene keer over mijn vaste telefoonabonnement, de andere keer over mobiel. Iedere keer wijs ik ze weer af, maar nu hebben ze me toch echt bij mijn…eh…nou ja, je weet wel.
Ik ben een echt belmens. Voor mijn werk zit ik een hele dag achter de telefoon en als ik thuis kom, begin ik rustig opnieuw. Even mijn moeder bellen wat ze gaat eten vanavond, mijn zus heb ik vandaag ook nog niet gesproken en drie van mijn…

Dat onze inlichtingendienst de AIVD af en toe wat dossiers laat rondslingeren is niet zo uitzonderlijk. Wèl uitzonderlijk en zeer verbazingwekkend is dat niemand zich daar meer bovenmatig over opwindt. Er gebeuren zoveel merkwaardige zaken, dat alleen berustend gelach overblijft na het lezen van het zoveelste beschamende debacle.
Ik bedoel maar, elk beginnend bananenrepubliekje in Afrika is jaloers op de knowhow op het gebied van corruptie, legaal stelen, liegen en bedriegen, dat onze…

We hebben een enorme voorraad meegenomen.
Koelboxen met fris, bier en chocola.
Tassen chips, broodjes, zoetigheid en warme koffie.
Na een lange klim, over balken gelegd als trap in de duinen, uitzicht!…

Soms valt men van de stoel.
Ik tenminste.
Dat gebeurde bij voorbeeld deze week toen de volgende email bij mij binnenkwam:
Beste Jos,…

Zondagochtend, heel vroeg.
Niet echt een tijd om in je stamkroeg te zitten. Überhaupt geen tijd om waar dan ook te zitten. Liggen zou beter zijn. Waar dan ook. Maar kroegbaas heeft mijn hulp ingeroepen. De laatste tijd krijgt hij op zondag wielrenners in zijn kroeg. Een man of veertig. Dat kan kroegbaas niet alleen af. Hij heeft mazzel. Ik moet tegenwoordig elke zondag om tien uur een column voor de lokale omroep de ether inrochelen dus kan ik hem wel helpen.
Ik ben er klaar voor. Eerst…

Ik vraag me wel eens af, als ik iets hoor, zie of lees, "wat moet ik hiermee"? Goud op snee, vervuld en verguld draagt men water naar de zee, ik zie ze lopen door de duinen en over het strand, voetsporen markeren het zand als land dat verloren gaat in de onstuimige branding, koppen schuimend in golven, keer op keer verliest men terrein, overvloed doet een individu geen goed.
Ik ben slechts een lichtgewicht, veroorzaak nauwelijks voor of spoor, maar heb nog wel mijn eigen gezicht en ik neem de…

Aan de buitenkant is niet te zien hoe een mens zich innerlijk voelt. Een op het eerste oog vrolijk, opgewekt en energiek persoon kan van binnen kapot, opgebrand, zwaarmoedig en ten einde raad zijn. Op een gegeven moment kost het te veel inspanning om de schijn op te blijven houden en valt de persoon in een acute depressie, waarbij er niets anders overblijft dan een ontredderd stukje mens dat geen enkele zin meer heeft in behoud van het leven.
Zelf heb ik drie keer in mijn leven zo'n acute…

“Hadden we maar meer kunnen doen!” Zegt mevrouw Dezoveelste. Mvr Dezoveelste heeft drie jaar terug haar zoon verloren. Ze had hem nog zelf naar de trein gebracht.
Mejuffrouw Devolgende gaat met haar de discussie aan. Mejuffrouw is manisch depressief. Zij is in therapie gegaan. Maar dit heeft zij pas gedaan na jaren van depressie, op het moment dat zij niets anders meer zag, dan zichzelf op het eind van haar leven. Nog altijd is zij niet uit deze depressie gekeerd, want ze is pas zes…

Myrthe schuift de gordijnen op haar dochters kamer opzij. “Kijk eens Sarah, het heeft gesneeuwd.” Sarah wrijft in haar kleine oogjes, nog niet precies bevattend of ze nog slaapt of wakker is. Vorige week is ze drie jaar geworden en heeft zij van opa en oma een slee gekregen. Dat plotseling beseffend springt ze boven haar dekens uit, glijdt via de glijbaan haar halfhoogslaper af en komt naast haar moeder staan. Ze drukt haar neusje tegen het glas en straalt van oor tot oor. “Mama, gaan we…

Won't someone just kill me?
Put me out of my misery
I'm making deals with god
I'll do anything…

Vreemde droom, waar kom jij vandaan? Vanuit de diepte van mijn hersenen, uit verborgen gedachten reis je naar mijn bewustzijn, om te ontplooien in een raadsel.
Welke waarheid houd jij verborgen? Want verdrongen feiten willen adem halen, maar verhullen zich in illusies. De idylle blijft over, maar is opzichzelfstaand niets waard.
Waarom heb je gewacht tot nu? Zo lang heb je ondergedoken de wereld ontvlucht. Stond het vast dat je nu terug zou komen? Waarom beheers je mijn geest juist nu weer? Ik…

Kijk me eens aan, zeg ik hem.
Twee grote blauwe ogen staren mij wat versuft aan.
Wat moet je nou vraagt hij geïrriteerd!
Ik wil dat je eerlijk bent tegen mij maar vooral tegen jezelf.…

Gisteravond heb ik het vervolg gezien op de thriller Saw, Saw II.
Een terminale kankerpatiënt zet mensen die volgens hem het leven niet waard zijn voor het blok. Hij speelt een spel met ze, als ze winnen leven ze, verliezen ze, dan moeten het dat bekopen met een gruwelijke dood. Dit deed hij dan door middel van schadelijke biogassen. En uiteindelijk blijkt alles wat je dacht aan de film te snappen toch weer niet waar te zijn.
Een meesterlijke film! Je moet uiteraard wel tegen een beetje bloed…

Telkens denk ik weer dat niets mij meer kan verbazen. En telkens heb ik het mis. Neem nu eens dat darten.
Voor die twee mensen die niet weten wat dat is: darten is een soort doe-het zelf-acupunctuur. Nee, dat dekt de lading niet. Om het nauwkeuriger te formuleren: het is eigenlijk een doe-het-zelf-trauma-verwerking.
Het is uitgevonden door de BV Instant Trauma Verwerkingsbedrijf RIAGG. En het is bedoeld om de gefrustreerde patiënt aan een uitlaadklep te helpen om zijn trauma te verwerken.…

Toen ik die morgen te voet naar mijn werk ging, merkte ik meteen dat het anders was. De straten lagen er onwerkelijk stil bij. Normaal zou het, zoals altijd, superdruk moeten zijn op het spitsuur, maar nee, alleen geparkeerde auto’s.
De verkeerslichten werkten wel. Toevallig had ik groen toen ik aan het kruispunt kwam.
De vogels kwetterden en een licht briesje deed de enkele bomen waaronder ik liep zachtjes ruisen.
Plots hoorde ik een zwaar gebrom. Mijn eerste gedachte was een truck maar nee,…