Het één volgt uit het ander. Aan iedere gebeurtenis gaat een andere vooraf. En deze gebeurtenis gaat weer vooraf aan een andere. Dat gegeven staat voor mij vast. Er zijn geleerden die deze zekerheid proberen te ontkrachten door middel van 'bewijzen' uit de quantumtheorie, maar ik ben ervan overtuigd dat ze zich vergissen. Alles, al het zijnde, is causaal met elkaar verbonden.
Zo maken ook wij, mensen, deel uit van alles dat bestaat.
Al vanaf het begin, vanaf het moment dat mensen met elkaar…

Méér dan anders hou ik de laatste dagen de kilometerteller van mijn snorfiets in het oog. Niet zozeer de snelheid want dat deed ik al langer. Hij snort immers (ver) boven de toegestane waarde van vijfentwintig kilometer per uur en dan is het altijd oppassen geblazen.
Neen, het zijn gewoon de kilometers die de aandacht trekken. Dit komt omdat mijn karretje héél binnenkort de magische grens van 9999,9 gaat overschrijden en ik mij nu al afvraag; wat dan?
Ik denk eraan op dit punt te stoppen,…

Lydia wordt wakker, kijkt vluchtig naar de wekker. Niet nodig, zaterdag, vrije dag.
Vriendin Christien komt langs, vanmiddag, leuk, gezellig.
Wat voelt ze zich boven Christien verheven, dat malle dikkerdje, die brave meid. Maar is dat niet de beste vorm van vriendschap – wie weet of Christien zich niet boven háár verheven voelt.
Even gaan Lydia’s gedachten terug naar hun beider schooltijd… wat was zij veel mooier dan Christien… maar wat kon Christien toch veel beter leren… kom –…

Om de drie maanden treffen ze elkaar bij kapper René. Niet dat Jan, Pier en Klaas afspreken, maar door de jaren heen is het bijna een ongeschreven wet geworden dat de dunne haardos van de bejaarden op tijd en stond wel een knipbeurt verdient. En zo is het al die tijd gebleven.
Telkens worden de “weet-het-je-al-berichten” uitgewisseld sinds hun laatste ontmoeting.
Van de geboortes van de achterkleinkinderen tot het afsterven van familieleden en vrienden.
Ook diverse anekdotes en goede…

De voorlaatste dag van 2005 kreeg het gehele land een serieuze sneeuwlaag over zich heen. Gelukkig trad de dooi ’s nachts al in, maar inmiddels was de weerellende al geleden: auto’s in de gracht, tegen de boom of paal of tegen elkaar. Ook de treinreizigers geraakten niet op tijd thuis of ter bestemming omwille van de ijzel die op de elektrische geleidingen zich had afgezet en daardoor een stroomonderbreking tot gevolg had. Stop, vermijd de files; neem voortaan de trein, zoveel beter!
’s…

Ben in New York geweest. Even op en neer. Meer nèèr dan óp, gelet op het turbulente weer maar met een verse liter wodka achter de kiezen let je daar niet zo op.
Het irritante van vliegen is de piloot! Oké, je hebt hem nodig maar waarom kan zo’n man z’n mond nou niet houden tijdens de vlucht? Kan er eindelijk eens een wet komen waarin het de piloot wordt verboden tussen start en finish zijn muil open te trekken?
Nauwelijks zitten we in de lucht en in mijn geval redelijk op weg naar een…

De tijd dringt, nog een kleine drie maanden WW, ik moet werk vinden om te kunnen overleven.
Financieel zal welke bijstand ook mij niet genoeg steunen. Huiverend wacht ik af, persoonlijk faillissement, solliciteren helpt niet meer, vijftig plus beleeft min, verder leven heeft geen zin.
Ik kan alleen nog maar zoiets geks bedenken als alle Nederlanders mij een cent zouden schenken, zeg niet portomonnee maar portomonja,…

Op een kille morgen in mei kwam de leerlinge Hsu bij de meester Li. Zij keek bedrukt en vroeg: “Waar eindigt verduring?”
“Kom mee”, antwoordde Li en bracht haar naar de tuin van het klooster. Het regende een beetje. Onbehagelijk stond Hsu te rillen terwijl Li haar een enkele roos wees en zei: “Meer heeft een mens niet nodig”.
De roos blaakte prachtig rood en geurde heerlijk, maar toch keek de leerlinge nors.
“Wat is er?”, vroeg Li, “houd je niet van rozen?”…

In de Zak van Zuid-Beveland, een gebied ten zuiden van Goes wordt door de stichting "De Kerststal voor alle Gelovigen" op de tweede zondag van januari (de feestdag van Franciscus de Afwezige) iedereen uitgenodigd samen te komen in een prachtige boerenschuur.
Het was een komen en gaan van beminde gelovigen. Op afstand konden we al waarnemen dat er veel katholieken op de kribbe waren afgestoven. Het autoblik schitterde ons al van verre toe in het Zeeuwse zonnetje.
Maar daar aangekomen was het…

Wat een ontzettende emotionele muts ben ik toch.
Ik weet van mezelf, dat ik niet naar een film kan kijken, zonder dat de waterlanders rijkelijk vloeien. Ik heb het zelfs met tekenfilms. Als mijn dochter naar de Lion King kijkt, kan ik niet meekijken. Verschrikkelijk vind ik het als die kleine zijn vader sterft. Maar gisteren heb ik toch wel het toppunt bereikt hoor. Ik heb een potje zitten janken na een partijtje darten. Hoe slecht kan het met me gaan?
Nog nooit had ik van de jongen gehoord,…

Rond het middaguur kreeg Gino weer een aanval van genialiteit. Hij liet zijn pasta voor wat het was, repte zich naar z’n bureau en schreef zijn spitsvondige gedachte op. Daarna gooide hij het schrift met de hardkartonnen kaft achteloos op de enorme stapel andere schriften die bulkten van de vruchten van zijn rusteloze brein. Tegen dat hij terug aan tafel zat was hij de gedachte al vergeten, maar dat was juist een teken van zijn genialiteit…
De winter kwam en duurde erg lang. Tegen de tijd…

Terwijl kroegbaas zijn tijd verdoet met een reinigingsaanval op de bierpomp laat ik het nieuws in de krant aan mij voorbij trekken.
Een artikel over ene Filemon Wesselink. Als presentator van het omstreden BNN-programma 'Spuiten&Slikken' nam randdebiel Wesselink de afgelopen maanden zo’n beetje alle drugs tot zich die in Nederland te koop zijn.
Ik heb dat programma wel eens gezien. Nou, als programma’s als “Big Brother”, “de twintig meest in het oog springende borstverprutsingen” of…

In het weiland naast de serre wil ik graag een nieuwe border. Een‘nectarbar’ waar bijen en vlinders zich kunnen laven aan tal van nectarplanten.
Tijdens het omspitten haalde ik een roestig legerautootje uit de grond. Waarschijnlijk een achtergebleven speelgoedje, uit het oog verloren tijdens het spel. Niet van onze zonen, want het weiland is pas enkele jaren in ons bezit en onze kinderen hebben er nooit in gespeeld. Het autootje werd door mijn man getaxeerd. “Erg oud.”, zei hij, “het…

Grootvader verdween.
Op zich is het niet zo bijzonder. In het begin van de vorige eeuw vertrokken veel mensen naar, wat men toen noemde 'De nieuwe wereld' om nooit meer terug te keren. Grootvader zorgde echter voor een probleem: zijn zoon Gerrit wilde trouwen met Pieternella de Koning. De toestemming verkrijgen van iemand die waarschijnlijk niet meer bestaat is een moeilijke zaak. Gelukkig zorgde de Regter, zie onderstaand verslag, voor een oplossing.

Op Heden den Zevenden der maand…

Ik lig op mijn rechterzij en ik raak haar aan. Niet dat ik haar met een wijsvinger in haar schouder por, nee, ik raak haar écht aan. Haar voeten warmen zich aan de mijne en onze benen zijn verstrengeld. Ik voel haar billen tegen mijn dijen, alsof ze bij me op schoot zit, alleen dan zijwaarts. Mijn linkerarm heb ik om haar heengeslagen en ik wrijf zachtjes over haar arm. Haar rug is dicht tegen mijn borst gedrukt. Ik adem in haar ritme en de dekens die ons warm houden deinen gelijkmatig en…

Net even met de notaris gebeld. Even vragen wat een samenlevingscontract precies inhoudt.
Notaris heeft uiteraard de bekakte stem die nu eenmaal bij zijn branchegroep hoort.
‘Eh..u weet dat een sjamenlevingscontjact circa 550 Oiro kost, Menjeer Pjaco? Dat is geen pjobleem voor u, nààr ik ààn meg nemen?’
Jezus wat een randeikel, maar ja ik heb die capo tutti capi van crimineel notarisland nu eenmaal nodig.…

Nederland is mijn land, hier daal ik het liefste neer. Meestal zo rond de wateren van de Wadden. Toch moet ik er in de winter even tussenuit, anders vriezen mijn vleugels vast. Dit jaar was ik van plan naar Turkije te vliegen om te overwinteren. Nu hoorde ik echter in de wandelgangen van het water dat dit geen verstandig idee is. De vogelgriep schijnt nu ook in de toeristenplaats Kusadasi zijn opwachting te hebben gemaakt. Onze Russische en Engelse vliegende vrienden is intussen al afgeraden…

Wat is er toch aan de hand met sommige ouders van tegenwoordig? Ze brengen hun kinderen om het leven alsof het vliegen zijn. Ik hoorde vorige week van een man in Middelburg die zijn kinderen en daarna zichzelf van het leven heeft beroofd, deze week van een vrouw die vier baby’s in haar tuin heeft begraven en vandaag weer zo’n geval in Oostenrijk.
Het ergste van al vind ik nog, dat het in de meeste gevallen ‘gewone’ mensen zijn, die hun kinderen om het leven brengen. Die mensen waarvan…

In de kale vlakte zat een man op een bank, midden in de zon. Aan de rand van de plek stonden bomen, maar hoewel die een welkome schaduw teweegbrachten, bleef de man zitten in de hete zon. Hij zweette, doch hield zijn jas en sjaal aan. Ik vond het een gek gezicht. Ik ging naar hem toe en vroeg hem waarom hij in volle zon bleef zitten.
Hij zei: ‘Deze morgen was het koud en straks, als de zon ondergaat, wordt het weer koud. Welk nut heeft het om mij te belasten met de arbeid om mij van mijn…

Vijf jaar geleden onderging ik mijn laatste marteling bij een tandarts. Er moesten twee kiezen uit. Ze braken af, zodat er een kaakchirurg aan te pas moest komen om een en ander te corrigeren. Dat leverde mij een kaakontwrichting op waaraan ik nog wel eens moet denken als ik zwaar getafeld heb. Dus besloot ik nooit meer naar een tandarts te gaan, behalve wanneer het echt niet anders kon.
En zo ver is het nu. Met een loeiende kiespijn betreed ik het tandheelkundige centrum. In de volksmond ook…