Niemand kende haar eigenlijk. Echt niemand. Mensen dachten dat ze haar kenden maar ze deed zich anders voor als dat ze was.
Ze deed zich voor als iemand die ze maar met moeite kon zijn. Een aardig, lief, behulpzaam en trouw meisje.
Maar wat deed het er toe! Ze deed zich gewoon zo voor en iedereen dacht gewoon dat dit haar echte persoonlijkheid was.
Hoe dichter ze bij de waarheid kwam hoe meer ze zich ging gedragen als iemand wie ze niet kon zijn.…

Verschrikkelijk vond ik het, iemand in te moeten werken. Ik moest mijn plaatsje afstaan en zij ging mijn werk doen, zij nam mijn plekje binnen het bedrijf in. Ik voelde een vreemd soort jaloezie en onzekerheid. Stel nu dat ze het beter doet dan ik of dat ze haar aardiger zullen vinden. Belachelijk om dit te denken, want ik was toch zelf degene die dit alles heeft veroorzaakt. Dat heb je nu eenmaal als je zwanger wordt. Er komt een tijd dat het kindje er toch echt uit wil.
Toen mijn collega’s…

Twee kinderen op het strand, een jongen en een meisje. Beiden een jaar of zes. Vader en moeder liggen achter een kop koffie op het terras. De kinderen maken een kasteel in het zand.
Het zijn goede bouwers dus hebben ze onder het werken tijd over voor een luchthartig praatje.
Het meisje kijkt bedachtzaam naar een raampje dat ze net in de muur van het kasteel heeft aangebracht en vraagt aan de jongen of het eigenlijk niet meer op een deur lijkt.
De jongen bekijkt het raampje met kritische blik om…

Als kind leerde ik dat blank en gekleurd in het zuiden van Afrika niet samen door dezelfde deur konden gaan, er was een verschil tussen zitten en staan. Witte en zwarte stranden, alleen de haaien maalden niet om de kleur van ingewanden, de kaken vermaalden zonder onderscheid.
Inmiddels zo'n kleine vijftig jaar verder, men denkt niet meer zwart-wit.
Dacht ik, bezocht mijn ouders op hun laatste rustplaats, mijn moeder mocht eindelijk eens bovenop, pa kon daar echt geen bezwaar tegen maken. Zij…

Op haar was ik echt verliefd, talloze vlinders bevolkten in wolken mijn buik. Eigenlijk heette ze Jannigje, van het geslacht Van der Harst, Scheveningen in optima forma, ik was bang voor wat ik voelde.
Dancing Hans en Grietje, dating een schichtige hinde, zij wist net als ik wat komen kon, zij kwam niet en ik gooide op het verkeerde moment een glas bier om.
Sindsdien drink ik teveel. Jenny weet dat niet.

Je kan de televisie niet aanzetten of je ziet weer van die mensen die zich zonodig op moesten laten leuken door mister Schumacher himself.
Opleuken kan ik het eigenlijk niet eens noemen, het is eerder ‘afleuken’. Als Marijke Helwegen niet met haar plastic hoofd op tv is, dan is het Conny Breukhoven wel. Om over al die ‘make me (not) beautiful’ programma’s maar te zwijgen.
Afschuwelijk vind ik het, die strakgetrokken koppen. Bij het wegnemen van de rimpels hebben ze ook gelijk het…

Den Haag Centraal Station. Daar moet ik naar toe. Met m’n rot humeur. Het gezeur in m’n kop.
Snapt u wat van de wereld? Ik alleen in een sneltrein met ’n lekker bakkie koffie, twee toffe gecultiveerde vrouwen tegenover me. Met wel iets plats, zal ik maar zeggen. Vooral onbereikbaar toch. En dan eindbestemming Schwartzwalder Kirschtorte, altijd donkere bossen. Of de Genfersee. Montreux of Vevey. Oslo, Moskou, Peking als het maar doordendert.
Kortom.
De overstap is te Schiphol.…

Waarschuwing vooraf, dit stukske proza is doorspekt van beestachtigheden, plantaardig ingebed, maar in de eerste plaats totale onzin. En zo heb ik het het liefst, u weet niet waar u met mij aan toe bent, houden zo.
Recht de schouders, krom de rug, ik schrijf waanzin.
Geen gevleugelde wezens te zien, en toch staat ie daar, de vliegenzwam.
Soms vertrappeld, de paardenbloem, en toch geen ros in de buurt.…

Mensen zijn mensen, maar soms zie je er echt wel erg aardige tussen.
Natuurlijk is elk mens op zich bijzonder, maar zelf heb ik toch wel zo mijn voorkeuren voor bepaalde types.
We zouden het deze ochtend over de Ramadan hebben.
De Ramadan betekent een vasten, niet eten en drinken van zonsopgang tot zonsondergang.…

Als je in de vertrekhal van een vliegveld staat, liefst een echt groot vliegveld met veel vluchten die mensen over de hele wereld sturen, zie je allemaal gezichten met allerlei achtergronden. Ik ben daar één van. Na toch al heel wat keertjes in het zachte pluche van de economyclass geploft te zijn verbaas ik mij over niets meer. Dacht ik.
Zij verbaasde me wèl. Die onbestemde blik in haar ogen van een reiziger op weg naar huis. Chronisch melancholisch en verpletterend verveeld, sloegen haar…

Het is weer zover hoor en het staat met grote koppen in de krant. Er is weer zo’n vrouw die zich genaaid voelt door een man, terwijl hij met het deel van zijn lichaam dat daarvoor bedoeld is, niet eens in de buurt is geweest. Sterker nog, zíj naait hém!
Sinds Lubbers schijnt het weer in de mode te zijn om massaal mannen aan te klagen die een vingertje te ver hebben uitgestoken. Maar wie bepaalt eigenlijk wat ‘te ver’ is? Zelf werk ik in een mannenwereld en als ik voor iedere keer dat…

Rond half acht reed ik de Hamakerstraat in. Mijn moeder was na een valpartij hier in Verzorgingshuis Wilgenplas voor korte tijd opgenomen. Het had weinig gesneeuwd onderweg, maar de parkeerplaatsen waren glad. Via de hoofdingang liep ik naar het appartement van mijn moeder. Ze was net op de wc:
“Ik kom eraan!”
Haar kamer was nog wat kaal maar rook heerlijk naar hyacinten. We praatten wat en ik vertelde haar dat ik hier, toen ik hier vroeger werkte, nog wel eens televisie bleef kijken,…

Het is Nieuwjaarsdag. Het nieuwe jaar ligt er nog fris en glanzend bij als een ongevouwen euro-biljet, waarvan de waarde maar niet tot mij door wil dringen. Gisteravond heb ik de laatste resten van het oude jaar weggespoeld op een gezellig feestje met een paar vrienden en iets meer onbekenden.
Ik maakte onder anderen kennis met Anna en Victor. Anna vertelde dat zij en Victor elkaar de volgende dag, Nieuwjaarsdag dus, precies vijf jaar zouden kennen. Het eerste lustrum met mijn Victor, lachte…

Wat moet je als alleenstaand mens allemaal niet doen om je zelf bezig te houden.
Best moeilijk, dat kan ik u verzekeren.
Toch weet ik dat als ik er niet op uitga, ik echt wel eens depri ben.
Mijn probleem is echter dat ik eigenlijk geen zin heb om alleen er op uit te gaan.…

Zij zaten aan de zachte tafel
op het ovale terras
hij ademde saffraandraadjes
zelfs de zon speelt er graag…

De dagen worden korter, om half 8 is het al pikkedonker. Langzaamaan wordt het kouder,alhoewel ik gisteren nog 19 graden constateerde. Het waait, de bladeren vallen, zo ook de regen. Achter de televisie met een bakje thee bekruipt me ineens een rotgevoel. Gadverdamme, de feestdagen komen eraan.
Sinterklaas, nou die kan ik nog wel hebben, even buiten het feit dat het één grote leugen is. Het is in ieder geval een leugen waar niemand slecht mee is. Behalve de ouders natuurlijk, die de kots van…

Een kop thee. Met honing.
Beslagen ramen. Regendruppels vliegen tegen het dakraam.
De lucht is grijs. Geen wolken. Boomtoppen waaien.
De mensen fietsen hard. Tegen de wind in.…

Donderdag 20 oktober 2005 om 20.00 uur is het zover. In het nabij Amsterdam gelegen dorp Diemen.
Wij gaan naar Diemen.
"Wij" zijn de Zakdoekjes, Tempo Team 12. Tempo-zakdoekjes bracht ooit het spelerskapitaal. Weliswaar zijn de Zakdoekjes verdwenen als sponsor. Sindsdien zijn wij zwak gemotiveerd. Onze top verkeert in de luwte, gaan niet voluit voor ’n fluit en ’n halve cent.
Zolang wij geen nieuwe sponsor hebben blijven wij echter wel in zakdoekshirts zweten. Weet echter Zakdoek dat wij…

Mijn neef is nicht geworden. Alhoewel, dat was hij al... en dit gegeven behoeft enige uitleg:
hij was al een jaar of tien uit de kast en fulltime 'nicht', d.w.z. homoseksueel, maar dit bracht hem uiteindelijk toch niet helemaal wat hij ervan verwacht had. Karel voelde zich vrouw en opgesloten in het verkeerde lichaam. Tja, een klein miskleuntje van Onze Overwerkte Lieve Heer, want die had waarschijnlijk ff niet op zitten letten.
De arme jongen werd dan ook met de dag ongelukkiger.
Hij kreeg al…

Ik heb een date.
Dat houd je toch niet voor mogelijk.
Een date en dat op mijn leeftijd.
Ik ben al 56 jaar notabene.…