Het was koud die avond maar de kilte van de intredende schemer was vast te verwaarlozen bij de kilte die binnen in de lucht hing. De tafel was leeggeruimd en de kaarsen die hij daarop had geplaatst knisperden alsof ze vochtig waren geweest. Het lont als in tranen gedrenkt. Deze avond was in meerdere opzichten eindig. Als morgen de zon weer opkwam werden deze geliefden voor het laatst naast elkaar wakker.
Zachtjes schraapte hij zijn keel. De lichten waren uit maar de duisternis verborg de…

… Negentien… twintig… één -…- Theo telde automatisch de treden maar bleef nu hijgend staan. Het was heet, snikheet, 33 graden Celsius in de schaduw en windstil. Zijn grijze hoofd telde bijna 81 jaar. Met zijn gerimpelde, magere handen omklemde hij de ijzeren leuning van de trap, die naar de bovenkant van de dijk voerde. ,,Moeders, ik mot effe bijkomen’’ mompelde hij halfluid, terwijl de zweetdruppels vanaf zijn kin op zijn kleding druppelden. Met moeders, zijn voor drie jaar…

Ik voelde dat er aan mijn arm werd gerukt. ‘Wat?….Wie?…’, stamelde ik slaperig. Ik deed mij ogen open en staarde in het gezicht van Yusuf. ‘Er is telefoon voor je. Ik weet niet wie het is. Maar ik ga dit zaakje grondig uitzoeken Kyra’. Nu zat ik helemaal rechtovereind in me bed. ‘Wie dan?’. ‘Ene Jorrit’.
Mijn gedachten gingen razendsnel. Dat is de vriend van Sjoukje. Er moet iets heel ergs aan de hand zijn anders belde hij niet. Ik sprong uit het bed en rende naar de…

Soms vraag ik me af hoe het zou zijn als ik 100 jaar geleden had geleefd. "Vroeger was alles beter."
Je wordt geboren, je bent een meisje. Je wordt opgevoed, leert koken, strijken en de rest van het huishouden te doen. Je leert een man kennen, gaat trouwen, krijgt kinderen, en het hele proces herhaalt zich. Niks dating-sites, speed-dating, carierre vrouwen, volle discotheken, polyfone ringtones, RTL (slecht) nieuws en RTL (nutteloos) boulevard. Gewoon je breiwerk afmaken en je uitsloven in de…

‘Zal ik u voorgaan,’ stelde hij voor terwijl hij als eerste de houten trap opliep.
‘Je bent dus een heer,’ constateerde ze. ‘Dat is een prettige gedachte. Niet dat het wat uitmaakt als je tegen mijn slip aankijkt, want er valt immers niets af te kijken van hetgeen eronder verborgen zit, maar het siert je. Ga je gang.’
Ze was dus inderdaad controversieel zoals hij reeds had vermoed tijdens het eerdere telefonisch onderhoud: ‘Met mij aan de hand, vindt u altijd het geschikte pand.…

Terwijl ik nog bezig was de dorpse samenzwering te ontrafelen die leidde tot mijn jeugd, ontwikkelde zich steeds sneller en dichterbij het buitenland.
Zo had ik bij voorbeeld in geen tijden aan China gedacht toen ik zojuist praatte met de Turkse portier van de bibliotheek.
‘Ja’ zei ik ‘je zit snor met je Fenerbace. PSV compleet in de vernieling gespeeld.’ Hij glom van trots.
Zie ik naast hem een groot tijdschrift in stapels: Oktober 2005 CHINA-festival.…

Mijn oudste zoon is op vakantie met zijn vriendin.
Niet zomaar op vakantie, nee, een erg goed voorbereidde vakantie.
Helemaal naar Cambodja en Vietnam.
Al wel 6 maanden van te voren hoorde ik wat er allemaal bij komt kijken.…

Dan kom ik via een omweg bij de breekbaarheid van het bestaan. Ik kan daar veel filosofen over quoten, zonder zelf iets te zeggen. Ik kan ook pagina’s vol schrijven zonder me af te vragen of ik zelf wel begrijp wat ik zeg. Het komt neer op een gevoelskwestie. De mens als wezen wiens ratio doorslaggevend is in praktisch iedere gemaakte afweging. Vraag je maar eens af hoe wenselijk zoiets is. Een dier leeft, zover we kunnen overzien, vooral vanuit instincten in een wereld waarin…

"Kom op, sta op, we redden het wel! Ik help je, ik ben er voor je, ik zal mijn leven wagen voor jou!"
Het enige wat ik van je vroeg was om me te geloven..
Je kon het niet, je wou het niet eens proberen.
Je was te moe, te zeer uitgeput om me ook maar aan te willen horen. Je kon niet meer verder en je ging onder in het moeras der emotie. Je kwam er nooit meer bovenop. Ik kwam er wel uit maar waarom IK?! Waarom niet jij.. Waarom niet wij.. samen!…

Na mijn eerste liefde kwamen er andere vrouwen. Janneke, een echte Hollandse meid die graag ging stappen en de rest van de week over niet veel meer dan die ene avond kon praten. Maria, de atheïstische vegetarische feminist waarbij niemand iets goed kon doen terwijl zij bij iedereen ergernis opriep omdat ze haar eigen idealen in stilte verloochende. Mandy, mijn chatliefde die ik nooit in het echt zou ontmoeten. En later alle dames die ik nu niet eens meer bij naam kan noemen, omdat het vaak…

Mijn eerste vriendinnetje ontmoette ik toen ik 18 was. Sterker nog, op de dag dat ik 18 werd zoende ik haar voor de eerste keer. Liedje, die eigenlijk Lydia heette, was op mijn feestje gekomen. We hadden veel gegeten, maar nog veel meer gedronken. Met het hele gezelschap hadden we zitten bomen over het White fluid-schandaal (met de vlekken in de jurk van Monica Lewinsky) en het rapport daarover van Kenneth Starr. Aan het einde van de avond kwam een gezond liefdesgeheim tot ontvouwen. Ik was nog…

Catherina belde me toen ik net terug was in Nederland. Eigenlijk was het mijn eerste volledige Nederlandse dag terug in routine. We hadden veel ruzie gemaakt de laatste dagen dat ik in Griekenland was. Bij wijze van afkoelingsperiode was ik naar huis gegaan, hoewel mijn terugkeer al veel eerder gepland was. Ik was inmiddels twee jaar, praktisch onafgebroken, in Griekenland geweest. Het was tijd voor een terugkeer naar de Nederlandse netheid. Twee jaar lang kookte ik dagelijks voor haar, zodat…

Mijn vriendin doet aan Reiki.
Interessant, dat wel.
Er zit iets goeds in vind ik.
In de overtuigingen dan, die deze mensen hebben.…

Toen ik thuiskwam ben ik met mijn kleren op bed gaan liggen en in slaap gevallen. Om de dag daarna, nog nat en plakkerig van de regen, wakker te worden. Hoe komt het toch dat ik na zeven of acht glazen sherry al niet meer kan denken aan iets logisch als dat ik mezelf eerst van mijn kleren moet ontdoen voordat ik op bed ga liggen? Is dat uitbreiden van mijn ervaringswereld, dat altijd gepaard gaat met drank, dan zondermeer een verklaring voor het vergeten van de dagelijkse routine? Neen, dat kan…

Achteraan in de Bijbel, 1 Korinthiers 13, word gesproken over de liefde. “Al sprak ik met de tongen der mensen en engelen, maar ik had de liefde niet, ik was niets. Al had ik alle gaven die een profeet had en wist ik dat ik de zoon van God was, maar ik had de liefde niet, ik was niet meer dan oud ijzer. Al offerde ik me op voor de mensheid en was ik martelaar in ieder geschiedenisboek, maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets.”
Ik ben een mens van vlees en bloed. Vanuit die…

Toen er amper klokken waren, was er nog tijd. Nu heb je niet meer de tijd om gewoon op je klok te kijken. ‘Haast’ is ons leven en stilstaan is er niet meer bij!
‘Tijd’ is zo rekbaar relatief, dat dit meermaals tot absurde situaties leidt. ‘Ik ben er binnen vijf minuutjes’! Een veelgebruikt zinnetje. Doch wordt de ‘limiet’ die in dit zinnetje beschreven word, nooit gehaald. Het uitspreken ervan kost al ettelijke seconden, waarna je pas de reden kan gaan invullen die normaal…

Een mens onderscheidt zich van de dieren door zijn denkvermogen.
Je zou, in computertermen, kunnen zeggen, dat de mens door zijn "schepper" een extra programma is toebedeeld. Het programma is toegerust met een aantal "tools", die je in staat stellen tot verschillende handelingen en processen. Bijvoorbeeld om beslissingen te nemen op het juiste moment, het uitspreken en opschrijven van je gedachten. Maar ook kun je het instrument gebruiken om je plaats in de schepping te overdenken.
Ieder mens…

Dag wit blad,
Zoals een ochtend. Toegedekt met sneeuw.
Egaal wit. Luisterzacht.…

Vanmiddag ben ik er weer geweest.
Jaren geleden was ik lid geworden van deze ouderen-sociëteit.
Toen kon ik het nog niet aan en was veel te kwetsbaar.
Nu was het heel anders, van de drie rondes deed ik er 2 goed.…

- Dat geldt voor elke carrière. Maar bloed kruipt waar ‘t niet gaan kan.
Om nog terug te komen op de theorie van Bourdieu: “esthetische onzekerheid leidt tot een hoge waardering van vernieuwingen.” Moet ik hier lezen dat schrijvers bewust vernieuwen om hun eigen bedenksels waardevol te maken? Uiteindelijk beslist het publiek toch wat goed is. Althans, tot die conclusie kwamen we samen.
- Ik ben eerder geneigd om de schrijver dat te laten bepalen. Wat niet inhoudt, dat hij onbeperkt zou…