Twee dagen was ze uit mijn bestaan verdwenen. Met mijn eigen instemming dan nog. Wat mij bezielde is nog steeds een raadsel. Feit was, dat alles wat ik die avond zei, ook daadwerkelijk gemeend was.
Ik was maar al te goed tot besef gekomen dat één en ander de verkeerde kant opging. Vrienden maakten mij er steeds vaker attent op. Ze vonden dat de tijd gekomen was om ermee te kappen, en dit onmiddellijk. Beter de korte pijn, want het langzaam afbouwen zoals ik het hun zo mooi voorschotelde, zou…

‘Ik heb God gemist tussen ons’, zei de one-night stand na afloop tegen de hoofdpersoon Erik in de film Turks Fruit. Waarop deze sarcastische antwoordde: ‘Ik neuk beter dan God’. Wat miste ze nou precies? Waar doelde ze op?
God ligt in coma. Door de Westerse mens, gewapend met het gedachtegoed van Nietzsche, is God klinisch dood verklaard. Toch durft niemand de sondevoeding stop te zetten. Als God er echt niet meer is, waar moet het dan met de mens naar toe. Toch is dat opmerkelijk. We…

Jezelf tegenkomen, in welke vorm dan ook, kan best angstwekkend zijn. Laten wij eens beginnen met het geluid dat je produceert, je stem. Ik weet niet of jullie er ook zo over denken, maar als ik mijn eigen stem hoor, toevallig ergens opgenomen, schrik ik mij een hoedje. Ik kan nooit geloven dat ik zo klink. Afschuwelijk vind ik dit.

Vervolgens het fenomeen ‘spiegelbeeld’. Hoeveel onder ons zijn echt tevreden met wat zij in hun evenbeeld mogen aanschouwen. Vooral in de morgen heb ik daar…

Al vroeg is er sprake van “de ziel”.
Begrafenisgebruiken [uit de prehistorie] wijzen op een geloof in een voortlevende ziel. Griekse materialisten dachten dat de ziel uit een soort atomen bestaat. De Franse filosoof Descartes bracht de onstoffelijkheid van de ziel onder de aandacht. De achttiende-eeuwse Franse materialisten stelden als eerste dat wij geen ziel hebben, maar alles met hersenen ervaren en doen. Tegenwoordig zoekt de wetenschap naar de wortels van het bewustzijn.
De ziel heeft…

Elke keer weer, driedelig verpakt grijs wil mij inpakken, nu voor een referendum over een Europese grondwet. Let wel, ik ben niet tegen democratie, maar wel tegen oneigenlijk gebruik, en dat is wat mij de laatste tijd opvalt. Ben ik ineens de hoer van de (inter)nationale politiek ? Ik word gefleemd, geteemd, wat er nog aan ontbreekt is dat ze betalen voor hun eigen falen. Brussel of Den Haag, driedelig grijs naait mij graag, komt allen tesamen, steeds weer dezelfde namen.
Mijn vader, God heeft…

Gelezen in een rouwadvertentie:
“Wij weten niet waar de dood ons opwacht, laten wij hem dus overal verwachten. Je instellen op de dood is je instellen op de vrijheid. Als je geleerd hebt hoe je sterven moet, heb je afgeleerd slaaf te zijn. Als je op de dood bent voorbereid, ben je los van alle onderworpenheid en dwang.” – Montaigne(1533-1592)
De mij sympathieke Franse filosoof Montaigne, minzaam, voorzichtig, ondogmatisch, humanistisch, heeft hier een behartenswaardige uitspraak gedaan.…

Maar twee keer gesneden bij het scheren, dat valt mee! Terwijl ik het bloed lichtjes aan het deppen ben, voel ik het. ‘Dit wordt één van mijn betere dagen.’ Niet één keer hoeven op te staan de voorbije nacht, dus, acht zalige uren waar ik mij van niets bewust, overgaf aan de rotatie van onze aarde.
Beetje duizelig, dat wel, maar dat zal wel niet aan het aantal omwentelingen van deze aarde liggen. Eerder aan het flesje rode wijn, met de welklinkende naam, ‘Cabernet Sauvignon;’
Het…

Beatrix zit 25 jaar op een troon, ik kan daar niks mee, ze schijnt daar ook nog eens voor beloond te moeten worden, wat mij betreft dus niet, nooit.
Ik heb bijna 31 jaren voor hetzelfde bedrijf gewerkt, vervolgens heeft "men" mijn werk kapot laten gaan, geen beloning, geen afkoopsom, het was goedkoper om zo de oudere af te vloeien, een koningin zal mij niet boeien.
Kom nooit naar mij voor een aalmoes, je krijgt het deksel op je neus, 25 jaar Beatrix, ik zat veel langer, ik moet het doen met…

De fietsbanden knarsten in het verse split. De teer dampte in de hete julizon. De vermoeide mannen duwden nog een keer de benen laag op weg naar Stad, op weg naar huis.
“Daar de vijf pijpen! Nu is het niet ver meer”, riep de geleerde Arminius triomfantelijk. “Laten we even stoppen bij dit moment, mijn Pancratius. De briesende rossen werden snerpend tot stilstand gedwongen.
“Wat een prachtig gezicht toch”, begon Arminius de lofrede, “daar de vijf pijpen van de Helpmancentrale. De…

Pre-historie:
Mensen doen van alles (jagen, verzamelen, land bouwen, handbijlen maken), waarvan dagelijks sporen worden teruggevonden.
Stenentijdperk:
Pas als het in steen gebeiteld is, of als het op een rotswand geschilderd is, heb je iets gedaan.…

Hij werd er moedeloos van. De fierheid die hij ooit met zich meedroeg, reduceerde langzaam tot een zielig hoopje ellende. Niet in de eerste plaats door zijn levenswijze, dan wel door de manier waarop hij zijn bedrijf ten onder zag gaan.
Het was een levenswerk, zijn levenswerk. Helemaal niet groots in de begindagen, toch wist hij dat er nood aan was. Hij voelde dat het goed zat en zag de groei dan ook met een zekere voldoening aan. Jammer genoeg kwamen door de groei ook méér en méér…

Elke dag leer je bij is de slogan van het ministerie om potentiële leerkrachten te werven voor het onderwijs.
Al 20 jaar sta ik inmiddels voor de klas, en ik heb zeker al een hoop geleerd. Deze week heb ik zelfs heel veel geleerd.
De moeder van Erik is al 3 jaar ziek. Ze heeft kanker al vanaf dat Erik in groep 5 zat. Nu zit hij bij mij in groep 8. Ze vecht al drie jaar tegen deze ziekte. Vanuit haar borst is het uitgezaaid naar haar lever en kuur na kuur heeft ze ondergaan. Een vrouw voor wie…

Feijenoord-Ajax april 2005 is afgelopen.
Danny Blind wordt geinterviewd. Ik zie een wat pafferige grote man links achter Blind. Geweldige rookpluimen vertrekken uit zijn mond, druk in gesprek, breed in gebaar. Wel ja, dat kan toch mooi nog maar. Zowaar, dat is Gerard van der Lem. Aan de Grote Sigaar. Nog steeds, twee jaar geleden terug uit de emiraten voor een kritieke hartoperatie. Hij wordt uit beeld weggetrokken. Die Gerardje toch, grinnik ik bij mijzelf.
“Gerardje” ken ik van Wittenburg…

Door een bepaalde woordkeuze probeert de Nederlandse journalistiek de lezer voortdurend te beïnvloeden.
Zo bericht men bijvoorbeeld nooit over een ruk naar links, maar wel over een ruk naar rechts. Men spreekt over die Wilders, nooit over die Halsema of over die Bos. En rechts is natuurlijk per definitie extremistisch, getuige het feit dat rechts en extremist inmiddels haast spreekwoordelijk aaneengesmeed zijn tot rechts-extremist. ‘Links-extremisten’ schijnen niet te bestaan. Taalkundig…

Uitstapje
Geboeid keek hij naar buiten. De man zat samen met een aantal medebewoners van het verpleeghuis in de bus op weg naar de jaarmarkt in een naburig stadje. Hoewel hij de streek waar hij heel zijn leven gewoond had niet meer herkende, genoot hij met volle teugen van het landschap dat aan zijn raam voorbij trok. Bomen en akkers, weilanden met grazende koeien en schapen, een verre horizon en zowaar een draaiende molen hielden zijn blik voortdurend gevangen. Alsof hij deze alledaagse…

Dat de heer Bartels een mooie man was, kon bepaald niet beweerd worden. Erger was, dat niemand dit beter wist dan hij; wat baat mij mijn riante kantoorflat als ik teveel jaren en te weinig haren heb, dacht hij moedeloos.
’t Was lunchtijd inmiddels. De heer Bartels duwde zich van de hinderlijk tegen zijn maag drukkende bureaurand af, trok een la open en pakte de rol biscuit: zijn lunch. Hij sloot zijn ogen in hevige tegenzin, frunnikte wat aan zijn knellende broekriem, leunde achterover maar…

Verzonken in het slijk, een bed voor rib en bot en wervel, woelt hij zich los. Hij schudt de klonters van het lijf, spiegelt zich in een regenplas, schikt wat rafelige lappen vlees tot iets dat op een mens moet lijken. Elke nacht doemt hij op, een verminkte prins, vindt haar verbrokkeld lichaam terug, kneedt haar lippen, smukt een lodderig oog op, smeert wat rattenbloed op haar wang tot iets dat op een gelaat moet lijken. Dan kruipt zij steunend recht. Op sluipkracht vindt ze blind zijn arm.…

Vorige week is door Marion Bloem de actie ‘Een royaal gebaar’ gestart. De schrijfster verzamelt handtekeningen voor een koninklijk pardon voor 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers ter gelegenheid van het 25-jarige jubileum van Beatrix’ koningschap.
In het sprookjesbos is de koning met zijn drie ministers bij elkaar gekomen voor topoverleg. De koning neemt het woord. ‘Binnenkort word ik vijfhonderd jaar en ik zou graag een royaal gebaar willen maken’. De ministers kijken de koning…

Haastig fiets ik zaterdag in de namiddag naar de bibliotheek. Mijn tas in het kluisje. Voor het muntje van 50 eurocent in de gleuf glijdt, zijn er al twee vlugge vingers die mistasten. Opkijkend hoor ik ‘sorry’ en een wegrennende jonge vrouw. Wablief, de wereld was zeer nabij. Het is 16.43 uur.
Nog 17 minuten om de dvd Forrest Gump te retourneren. Wauw, de tafeltennisbeelden van die film. Betoverend. De runner ook, maar te dom.
De lift in, op knopje 4 gedrukt. Achter mij twee Amerikanen…

« Habemus Papam. »
Amper dertig uren na de start van het Conclaaf, wist de wereld dat er een nieuwe Paus gekozen was. De strijd om de macht, het leiderschap over de Katholieke Kerk was gestreden. Veel sneller dan gehoopt, vlugger dan gevreesd.
Een golf van vreugde en emotie overspoelde de massa ‘gelovigen’ die aan het wachten was. Ook zij waren geschrokken van dit spoedconclaaf en wachtten vol spanning af.
Tientallen Kardinalen namen plaats op de verschillende balkons van het…