Ik zit met mijn dochter van twee in de wachtkamer.
Ze komt naast me zitten en kijkt nieuwsgierig de ruimte in.
Ze ziet de boekjes en kiest er 1 uit.
Ze ziet de lego-blokjes en maakt een werkje.…

Zouden zij televisie mogen kijken? Ik vrees van niet, maar mooie plaatjes zijn er genoeg te bewonderen in de Sixtijnse kapel. Alleen jammer dat ze al ingekleurd zijn. Nee, zich vervelen gaan die ongeveer honderdachtendertig Kardinalen duidelijk niet doen. Er zijn er méér, maar die zijn niet meer kiesgerechtigd. De maximumleeftijd bedraagt immers tachtig jaar. Het gaat dan ook om verkiezingen, wat in hun kringen, niet zo alledaags is.
In tegenstelling tot de politiek, worden die niet om het…

Aprilse grillen.
Meestal lijken die grillen erger dan de maartse buien die ons nog een afwachtende houding doen aannemen in de tuin.
Maart heeft het voordeel om ontluikend te mogen zijn.
Maart is als het eerste zaadje dat in het kweekteiltje de kop opsteekt en nog alle kanten uit kan…, het eerste kiemplantje dat ondergronds naar boven friemelt en de grond met een groen stipje kleurt.…

De zon schijnt en het is waarlijk wondermooi. Ik kijk over het Amstelkanaal en bedenk ‘het leven is goed voor mij’. Ik hoest vervolgens mijn longen er uit, drink thee met lekkere beschuitjes er nog bij. Niet te vergeten de vers geperste sinaasappel. Mijn zoon J. hoor ik een blaf uitstoten waar de hond van de buren geen brood van lust. Ik breng hem thee met honing, een literglas geperste sinaasappel, een beschuitje met jam en een opbeurend woord. De dagen lengen en de vastgezette waterkou…

Verbolgen was ik. Net nog niet beschaamd. Wat moest doorgaan voor een infovergadering ter uitbreiding van onze woonwijk, draaide gewoonweg uit op een verbale veroordeling van elke sociale huurder. Met in de eerste plaats, een vingerwijzing naar ons. Sociale huurders van het eerste uur.
Eenentwintig jaar woon ik al op deze wijk. Reeds lang voor die nieuwe woningbouwers hier hun stekje planten. O ironie, op sociale kavels dan nog wel.
Ja dus, de uitbreiding gaat over sociale woningen. In hun…

U zit op een avond thuis op uw comfortabele bank naar een tv-programma te kijken. Direct na afloop komt er reclame voor knabbelnootjes op het scherm. Ach ja, denkt u bij uzelf, een handje nootjes, dat is nou precies waar ik trek in heb. Maar ja, toen u vanmorgen voor de spiegel stond, had u zich nog ernstig voorgenomen om vandaag nog te beginnen met afslanken.
Wat doet u?
Nee, u neemt geen knabbelnootjes, want u beschikt over veel zelfdiscipline en uw gezondheid ligt u na aan het hart. Of: Ja,…

We zaten tegenover elkaar in het midden van de groep. Ze wilde het conflict dat ze met mij ervoer, uitvechten.
De opdracht was om op onze handen zittend elkaar aan te blijven kijken, wat er ook gebeurde.
Ik voelde de angst van het onbekende, van 'help wat gaat er gebeuren'.
Terwijl ik haar aan bleef kijken, liet ik mijn angst toe en trilde over mijn hele lichaam.…

Waar oh Waar is Hans Gruijters gebleven?
Volgens een hardnekkige mythe is D’66 de vrucht van “het politicologisch laboratorium” op de Oudezijds Voorburgwal, het Instituut van de Wetenschap van de Politiek(IWP). En dan met name het intensieve contact tussen de kroegtijger en -debater Hans Gruijters en de ingetogen erudiete Hans Daudt.
Gruijters was in het dagelijks leven kroegbaas. Zijn politieke carrière was op de klippen gelopen door een hem typerend standpunt op een hem typerend…

Schrijf ik niet duidelijk? Is het onbegrijpelijk? Schop ik tegen heilige huisjes? Voldoet mijn schrift niet aan de hedendaagse schoonheidsmoraal, de regeltjes die nageaapt moeten worden? Gebruik ik teveel bijvoeglijke naamwoorden of puilt mijn taalgebruik uit van saaie nietszeggende en zelfs overbodige toevoegingen?
De Tachtigers, onder aanvoering van Willem Kloos, zetten zich af van de gevestigde orde. Dat deden ze door ferm stelling te nemen en een eigen poëtica te formuleren. Er werd een…

Johnnie Zwartman was de eerste in Nederland (af)studerende creools-surinaamse kweekschoolleerling. Begin 50’er jaren. Ik sprak hem in uitspanning De Druijf op het Rapenburgerplein. In 1988. De oude jodenbuurt, naast de Y-tunnel. Amsterdam.
Johnnie: ”In Suriname was na de Tweede Wereldoorlog nog geen kweekschool. Ik was de eerste Creool die onderwijzer zou worden. In 1954 was ik klaar met de opleiding.
Mijn overtocht en mijn studie werden betaald en verzorgd uit een kerkelijk potje. Ik was…

Betreft behandeling dispuut.
Na alles te hebben overlopen - de verdeelde meningen, het geruzie - kom ik tot de volgende conclusie. Een sanctie is op zijn plaats. Doch, niet in de mate die eerder vooropgesteld was.
Getekend, ‘De meester’.
Deze nota deed mij huiveren. Het leek de doodsteek aan het onderlinge vertrouwen van de groep. Hoe kon het nu nog verder.…

Stille genieter
Tijdens de wandeling door het verpleeghuis streken ze neer in een echt bruin café met ouderwetse schemerlampjes tegen een houten wand, een oude tapkast en in de hoek een biljart. Terwijl hij om zich heen zat te kijken hoorde de man zijn naam noemen, met de vraag wat hij wilde drinken.
‘Een jonge klare graag’, zei hij zonder enige aarzeling.
‘En doe mij maar een advocaatje met veel slagroom’, zei de vrouw die naast hem zat nogal gretig, alsof ze bijna niet meer kon…

Buiten waait de wind. Binnen is het knus; tante logeert bij hen, bij Petra en Ad Bredero. Pa en ma zijn met vakantie. Dat betekent: geen gezanik over huiswerk. Dat betekent eveneens: bizarre verhalen, weten de kinderen. Tante zit er vol mee.
Na het avondeten schuift ze resoluut de vaat in de machine. Niet erg ordelijk, zien Petra en Ad, maar zeggen doen ze niets. Snel pakken ze hun cola uit de ijskast en een pak chips van de keukenplank. Voor tante is er witte wijn. Alles gaat mee naar de…

Stel je het volgende voor. Ergens in een uithoek van de eindeloze ruimte drijft een kleine planeet tussen oneindig veel andere planeten. De ruimte is zo groot dat zelfs de afstand tussen de planeten eindeloos groot is. Ergens op deze planeet, bewoond door miljarden mensen, bevinden zich zeven continenten die lijken te drijven op de wereldzeeën. Op een van deze continenten ligt een land. In een uitloper van dit vlakke land ligt een uitgestrekt natuurgebied. In dit natuurgebied staat een hotel.…

Ik vroeg mij af: 'Is liefde de zin van alles?'....
Ik heb een partner waar ik het goed mee kan vinden, maar hij is niet degene die mij die ultieme bestaansvervulling geeft, waar ik naar uitkijk.
Ik begreep dat ik hierover moest nadenken tot het mij duidelijk zou zijn. Ik wilde uiteindelijk op alles zelf het antwoord vinden en afrekenen met alles wat al voor mij gedacht en bedacht was.
Het vergde een uiterste inspanning om mij op dit dilemma te concentreren. Het verzet van mijn denken was groot,…

Ik ben als een koe die de wei weer in mag. Opstandig, springerig en te vet.
De lente is er weer.
Ergens in mijn systeem zijn de alarmbellen afgegaan. Ik wil dat alles, nieuw, beter, mooier, geiler, fantastischer en vooral anders is. Ik wil rondjes rennen. Mijn bleke vel op mijn grijze stoel laten liggen. Alle aanhang de deur uit doen. Met de noorderzon vertrekken. Uren op een terras zitten. Kijken over de heuvels in Toscane. Lange lome avonden verwend worden met eten, wijn, mannen en muziek.…

Soms kom je zomaar iemand tegen die je met verbazingwekkende gebeurtenissen in aanraking brengt. Gebeurtenissen waarvan je een heel duidelijke voorstelling voor ogen krijgt en waarvan je toch denkt: het kan niet waar zijn. Dat gebeurt meestal als iemand een waar gebeurd verhaal vertelt uit zijn of haar leven. Een verhaal dat zich afspeelde in een situatie of op een plaats waarmee je op enigerlei manier bekend bent. Je ziet het verhaal als het ware voor je ogen ingevuld – hoe onwaarschijnlijk…

Zomaar een dag in januari. Ik sta vroeg op, want ik wil naar Zandvoort.
Er wordt zware storm verwacht.
Wanneer ik naar buiten kijk ziet het er grauw en somber uit. Maar ik wil toch, dus gewoon douchen, eten en wieberen, lekker uitwaaien.
Dara en Lindy, de dweil en de bruine Labrador, worden al erg onrustig.…

Ver voor de tijd van Flippo's en Pokémon, toen ik Sesamstraat nog los kon zien van politiek, was het sparen van stickers bijzonder hip. Bij de dichtstbijzijnde supermarkt kocht ik van mijn beetje zakgeld een pakje met stickers in de hoop nu eindelijk eens dat gapende gat uit mijn stickeralbum op te kunnen vullen. De twintigers onder de lezers kennen ze vast wel, van die Panini-albums. Vele guldens verder had je een elftal vol met Danny Blinds terwijl Dennis Bergkamp in ieder pakje dat je kocht…

Ik vind in onze literatuur, met uitzondering van de jongste perioden (die ik natuurlijk nog niet met de nodige rust beoordelen kan) van werkelijk grote betekenis alleen: Van den vos Reinaerde, Multatuli en Gorter. Bij de rest is vrij veel dat aanspraak kan maken op grotere of kleinere mate van waardering, de middeleeuwse geestelijke en wereldlijke liederen, iets van Van Maerlant en iets van Anna Bijns, sommige geuzenliederen, veel lyrische en veel hekeldichten van Vondel, minnedichten van…