Fietsen? Ik doe het steeds vaker en laat de auto staan. Goed voor het milieu. Natuurlijk. Maar er zit nóg zoveel leuks aan vast. Ik ontdek van alles. Zoals onze fietswegen. Niks geen smalle rijwielpaadjes langs drukke autowegen. Nee, zelfstandige fietswegen die zich onafhankelijk van het overige verkeer door onze stad slingeren. Die zich niets aantrekken van eenrichtingsverkeer en doodlopende wegen. Hoe makkelijk fiets ik zo van de ene naar de andere wijk. Hoe soepeltjes trap ik over…

Thomas liep met zijn vrolijk gekleurde streepjestrui door de velden bij Noordermeer. Op het pad naar het meer kwam hij een net uit de winterslaap gewekte groene kikker tegen, die daar rustig bij zat te komen van de overgang van kou naar warmte op deze eerste voorjaarsdag.
Thomas had die nacht slecht geslapen want hij had gedroomd dat een enge dokter een gaatje in zijn hoofd boorde zonder verdoving. Hij was van bed af gegaan en had de fiets gepakt naar het kleine dorpje uit zijn jeugd. Thomas…

Als iets goed is, waarom het niet gewoon zo laten. Aanvaard de beperkingen of leer ermee leven! Geef zachte stimulansen naar mogelijke aanpassingen op langere termijn, dat valt nog te pruimen. Maar loop niet zoals enkelen, om de haverklap te schreeuwen dat dit item ‘zus’, en weer een ander ‘zo’ zou moeten zijn. Dat kwaliteit de norm moet wezen. Aan al wat minder is wensen zij geen tijd te besteden. Pure verspilling in hun ogen, of anders… (is meestal de dreiging)…gaan zij wel op…

Gehuld in een net jasje, getooid met gleufhoofd en met de microfoon in de aanslag verplaatste ik me met grote sprongen naar het andere eind van Sesamstraat. De heugelijke mededeling dat de Sesamstraat politiek landelijk zou gaan, werd nu kracht bijgezet met een persconferentie. Het was voor het eerst dat politiekjournalistiek Nederland ons Sesamsteegje wist te vinden. Immers, afgezien van de dagelijkse zendtijd, laat men het reilen en zijlen in mijn regio meestal links liggen. Waar voorgaande…

Wie de dingen somber inziet, heeft er hoogstwaarschijnlijk een juiste kijk op. Het leven houdt een keer op en de laatste jaren van een bestaan zijn zelden zonder ellende, verdriet en pijn. De medische wetenschap heeft vooral het lijden verlengd, de mogelijkheid om met allerlei gebreken te blijven voortleven.
Maar om dat leven zin te geven schiet iedere wetenschap tekort. Misschien dat een vast geloof in een hiernamaals sommige mensen een troost biedt, voor goddeloze mensen als mij biedt het…

Het was in het voorjaar precies een jaar geleden dat ik er niet meer tegenop kon. Mijn partner had het wel gezien met mij. Vrienden hoefde ik niet meer onder ogen te komen, om van familie maar niet te spreken; die bleef ik uit de weg.
Niet reageren op telefoontjes dus, noch op de deurbel. Stekker uit het stopcontact.
Reden van dit alles was mijn hopeloze drankzucht, waardoor het op geen enkele manier prettig was om met mij om te gaan.
Vreemd genoeg overviel mij bij dit alles een ambivalent…

In het palmpasenweekend vroeg een bezorgd iemand mij of ik iedere week moeizaam een onderwerp voor deze column zit te bedenken.
Gelukkig niet!
Om het goede te bereiken, moet je het kwade benoemen. De pingpongende scribent heeft het dus getroffen. Er is altijd wat aan de knikker, bruikbaar of minder bruikbaar. Ik had me hier kunnen laten inspireren door het opstappen van bobo Herman, maar ik doe het niet.
Tafeltennis is zozeer een huis-, tuin- en keukenactiviteit dat we met alles in verband te…

Het nieuws valt me de laatste tijd een beetje tegen. Ik begon aan het NOS-journaal te twijfelen toen ze aandacht besteedden aan de rechtszaak van Edwin de Roy van Zuydewijn. Hij wilde een omgangsregeling voor zijn hond. Zelfs als de professionele aandachtstrekker op het dak van een parlementsgebouw staat in een Batman-outfit om een statement te maken voor de positie van mannelijke hondenbezitters die in een scheiding liggen, ja zelfs dan stijgt de nieuwswaarde niet tot journaalhoogte. Hoogstens…

Ik wist dat ik het zou bekopen, maar heb het dan ook zelf gezocht. Er was amper speling, maar waarom was ik dan zo overmoedig om het te wagen. Ik heb er een klein fortuin aan gespendeerd, en zoals het er nu naar uitziet, zal het weggegooid geld zijn.

Ik kan mijzelf wel verrot schoppen, alhoewel! Het zou nogal gevoelig liggen. Er is namelijk een nijpend probleem, en het schoppen kan dit enkel maar erger maken.
Toch hadden ze mij ervoor gewaarschuwd! Alles was nog nieuw, en in die…

Langzaam hoor ik de beat opkomen, net zoals het bonzen van mijn hart.
Zachtjes wiegend op de melodie kom ik in de Mooth. Mijn ogen zoeken de dansvloer af tot ik gevangen word in jouw blik. 1 seconde duurt het om te zien dat jij hetzelfde denkt als ik. Op de klanken van de eerste bass stap jij kordaat op mij af. Gelijk op het ritme meewiegend sla jij je armen om me heen en voel ik je warmte tegen mij aan. Genietend van het gevoel van je zachte lichaam bewegen wij soepel op de muziek. Opgezweept…

Een week geleden schreef ik mijn verhaal, mijn eerste gevoelens in een bui van trots en stuurde het in.
1 dag later kreeg een bericht terug, het was niet geplaatst: "Ik was niet verrassend genoeg".
Toch was het een verrassing voor mij, zo heel onverwachts, ik was gedumpt!
Die trots die ik voelde tijdens het schrijven van mijn verhaal was mijn eerste emotie waarop er vele volgde. Daarna kwam de woede, ik was te goed voor jou en je verdiende mij helemaal niet. Ik wilde alles voor jou doen, voor…

Het liet me niet los in de auto op weg terug. Mijmerend kwam de associatie met het roodborstje van die ochtend in me op. Dat tere wezentje tegen het raam. Kwetsbaar. Het vogeltje vloog weg. En de vrouw? Zou zij nog uitvliegen of was ze voor eeuwig vleuggellam. Haar schoenen ook figuurlijk te groot.
Ik besloot haar te vereeuwigen in een gedicht. Haar zo een naam en eeuwigheidswaarde te verschaffen. Zodat er iemand aan haar zou denken bij het lezen ervan.
Weer terug in Nederland begon ik eraan.
…

Het moest nog leven, anders had het wel op zijn rug gelegen, maar ik zag het nauwelijks ademen. Van de weeromstuit hield ik zelf de adem ook in. Ging dit wel goed? Wat subtiele trillinkjes in het kleine lijfje gaven me hoop.
"Sufkopje, je weet toch dat roodborstjes tíkken tegen het raam", fluisterde ik binnensmonds. Onderwijl verwonderde ik me erover dat zo'n klein wezentje zo'n harde bons tegen het raam kon veroorzaken en dan óók nog weg kon vliegen, want daar maakte het inmiddels…

Thomas liep met zijn vrolijk gekleurde streepjestrui door de velden bij Noordermeer. Op het pad naar het meer kwam hij een net uit de winterslaap gewekte groene kikker tegen, die daar rustig bij zat te komen van de overgang van kou naar warmte op deze eerste voorjaarsdag. Thomas had die nacht slecht geslapen want hij had gedroomd dat een enge dokter een gaatje in zijn hoofd boorde zonder verdoving. Hij was van bed af gegaan en had de fiets gepakt naar het kleine dorpje uit zijn jeugd.
Thomas…

Och pardon, ik heb je niet zien binnenkomen, maar zou jij zo vriendelijk willen zijn om plaats te maken. Ik ben namelijk Verhaal, en dit hier is mijn persoonlijk stekje. Ik meen mij trouwens ook niet te herinneren, iemand als jou uitgenodigd te hebben!
Ho, rustig maar Verhaal. Ik denk ook niet dat het de bedoeling was dat ik hier geplaatst werd. Er moet vast en zeker wat fout gelopen zijn.
Zal ik mij even voorstellen. Ik ben Gedicht, voor de vrienden Sonnet, en Joost mag weten hoe ik hier…

- Zie je, ik heb alweer teveel gezegd. Ik zei het je nog, ik praat er liever niet over!
- Doe nou niet zo aangebrand. Ik stel gewoon wat zaken tegenover jouw denkbeelden. Ik ben heus niet uit het veld geslagen, maar dat moet jij ook niet laten gebeuren.
- Het lijkt wel alsof er alleen maar in tegenstellingen gedacht kan worden. Dat schijnt een eigenschap van kennis te zijn. In Genesis kon het eerste mensenpaar de verleiding ook niet weerstaan. Bijgevolg werden ze uit het paradijs gezet. Hoe…

Het internetwereldje waar velen hun meesterwerkjes posten is echt wel bekrompen. Dit is helemaal niet scheldend bedoeld, maar enkel, dat je overal, steeds weer dezelfde schrijvertjes tegenkomt. Op zich is dit helemaal niet slecht, maar op sites kan het al eens gebeuren dat er zo ’kliekjes’ gevormd worden. Groepjes die enkel nog elkaar gaan lezen, van commentaar voorzien en eventueel waarderingen geven.
Als nieuwkomer ligt het dan soms zo moeilijk om de nodige aandacht te krijgen, laat…

Het gedoe over de vakantie en de dode vogel waren me even te veel geworden. Ik moest even tot mezelf komen. Dit deed me teveel herinneringen naar boven komen en daar had ik geen zin in. Ik moest me niet gek laten maken, maar dat deed ik wel. Tegen het avondeten durfde ik me weer in de woonkamer te vertonen. Ik had een tijdje op zolder gezeten om na te denken. Toen ik de woonkamer in liep kreeg ik een paar vreemd kijkende ogen op mij gericht. Mijn vrouw zat in de hoek van de bank en in haar…

In vogelvlucht
Het was met één woord te beschrijven: prachtig! Het was de eerste keer dat ik zoiets meemaakte en daarom genoot ik er dubbel zoveel van. Het voelde zo onwerkelijk en geweldig tegelijk dat je de wereld van zo’n hoogte kon overzien. Alles leek zo klein. Je kon je haast niet voorstellen dat er honderden, zelfs duizenden meters onder je, mensen gewoon aan het leven waren. Het leek zo onvoorstelbaar. Misschien klinkt het wel gek: maar ik voelde me net een vogel. En dat gaf me een…

Tuinman
Het beloofde een mooie lentedag te worden. Voor de tuinclub een aangename ochtend om in de tuin te gaan werken. De tuinclub bestond uit bewoners die vroeger van tuinieren hielden en het plezierig vonden de hark of de schoffel weer eens ter hand te nemen.
De man had zich onder aansporing van een verzorgende bij dit clubje aangemeld. Hij had haar verteld dat hij vroeger graag in zijn eigen tuintje bezig was. Het liefst kroop hij tussen de planten en bloemen om met zijn blote handen al…