Ik ben de tel kwijtgeraakt. De som van het duren. De ellenlange seconden die mij van het razen der tijd ontbonden. Geen moment ben jij uit mijn ervaren, daar vlaag je rond als geest in kracht. Hoeveel stilte is het nu al geleden dat mijn sterven van het jouwe gescheiden is gebleven?
Ik had je lief. Nee dat zeg ik verkeerd. Ik heb je lief, met heel mijn zijn gehad. De dag van gisteren, niet als, maar precies. Elk moment wanneer ik aan je denk achtervolgt me, achtervolg ik. We waren nog maar zo…

Elke dag leer je bij is de slogan van het ministerie om potentiële leerkrachten te werven voor het onderwijs. Als 20 jaar sta ik inmiddels voor de klas, en ik heb zeker al een hoop geleerd. Deze week heb ik zelfs heel veel geleerd.
De moeder van Erik is al 3 jaar ziek. Ze heeft kanker al vanaf dat Erik in groep 5 zat. Nu zit hij bij mij in groep 8. Ze vecht al drie jaar tegen deze ziekte. Vanuit haar borst is het uitgezaaid naar haar lever en kuur na kuur heeft ze ondergaan. Een vrouw voor wie…

De boer wiens weiland we gekocht hebben noemen we nog steeds ‘onze boer’.
‘Onze boer’ is geen echte boer in de letterlijke zin van het woord. Ik bedoel maar: hij heeft geen diploma van boer. Hij werkte in de stad. Hij had een paar schapen, kippen en konijnen, en ook wat land dat hij samen met zijn vrouw bewerkte. Veertig jaar lang heeft hij alle grond die zijn eigendom was verbouwd met gewassen. Zijn land - in totaal ongeveer veertig are, waarvan vijftien are achter zijn woning en de…

Ze keek hem nog even in de blauwgrijze ogen aan en ontspande de riem meteen aan zijn rechterbovenarm. "'t Zal even pijn doen," zei de verpleegster zachtjes en prikte hem de dikke infuusnaald in de ader. "Mooie aders hebt u, Meneer, vind ik persoonlijk toch. Niet iedereen heeft er zulke, Meneer."
De "meneer" wist nu niet direct wat hij denken moest. Wat is hij nu met mooie aders in een ziekenhuisbed nu hij zo ernstig ziek is.
Terwijl het vocht hem geruisloos in het lichaam sloop, sloot hij even…

De afgelopen jaren, tot een decennium terug in de vorige eeuw, ben ik mij meer en meer gaan realiseren dat zaken en gebeurtenissen die jouw levenspad doorkruisen, zowel in positieve- als zeker ook in negatieve zin, worden bedacht en gecreëerd door een macht. Niet een zelfverzonnen, maar duidelijk te definiëren kracht. Deze zou zich tussen de mensen hier op aarde kunnen bevinden, maar voor hetzelfde geld heeft dit mysterieus verschijnsel een plaats boven het wolkendek. Met een eigen huis…

De vijftien discipelen hadden zich in een halve kring rond de meester verzameld en zaten in afwachtende opwinding te wachten op diens woorden.
‘Ik wil’, begon hij, ‘dat ieder van jullie me zegt waarom je hier bent en wat je wil bereiken. Ik zal ieder van jullie apart ontvangen.’
De meester trok zich terug en reeds na een kwartier werd de eerste discipel bij hem geroepen. Al na een minuut stond deze terug buiten met een beduusde blik. De andere veertien verging het eveneens zo. Ze keken…

Eenmaal op de Bredase singels drukte Bo Coenen het gas stevig in. Aan zijn rechterkant lichtte een bord op met de tekst: ‘U Rijdt Te Snel.’ Bo negeerde het bord. Pas als je geen tijd hebt om de tekst op het bord te lezen, dan rijd je te snel, zo vond hij. Op de snelweg zette hij de airconditioning aan.
“Mag die uit?” vroeg Hildebrand.
Bo Coenen negeerde hem.
Anton Hildebrand mocht dan een levende legende zijn en een briljant rechercheur, het betekende niet dat ze hem niet…

We stappen de donkere kamer in. De ruimte is onherkenbaar..de eens zo keurig opgeruimde kamer is verdwenen. De open haard, schilderijen, witte tapijten en donkere tweezitbanken hebben plaats gemaakt voor een rokerige ruimte vol mensen. Aan de ene kant zitten mensen, totaal van de wereld en weggezakt in diepe, zachte, donkergroene banken, een drukke discussie over het ontstaan van het zonnestelsel te voeren. Tegen de achterwand zitten op de grond en staan de nieuwelingen, met hun ruggen tegen de…

Sommige mensen worden er depri van. Van de herfst, bedoel ik. Ook ik, een beetje althans. De herfst heeft op mij namelijk het effect van een soort inleidende blik met uitkijk op de komende jaarwisseling. Zoiets als: ‘Another year over, and what have we done.’ Het is als een derde kwartaalbalans van een jaar waarin je terugblikt en aankoppelend een voorzichtige prognose maakt van de te verwachten levensomzet voor het komende jaar. Alsof dat leven zich zou laten vangen binnen de index van de…

De onuitputtelijke drang tot de ontleding van grote dingen om afzonderlijke deeltjes te vinden, kent soms geen grenzen. Maar wat levert het op? In de fysica zijn steeds kleinere deeltjes gevonden, die vervolgens weer zijn samengebracht. Ze werden bij elkaar in een elementaire theorie van de materie gestopt. Het is een dans van familieleden geworden, met kleine baby’s en zware jongens. Maar afzonderlijk zijn ze alleen maar zichzelf, terwijl ze samen de hele wereld, het hele universum…

Hij zag, en bedrog was uitgesloten, een zandstorm zwellen aan de horizon.
De azuren stolp spat open. Donder rolt traag over geladen wolken.
Opeengepropte flitsende dampen.
Het licht vergrijst en wijkt voor een zwakkere gedaante…de waakvlam…

Onwezenlijk leek het wel, ze merkte niet eens de schoonheid van de ondergaande zon in haar streling met de golven, langzaam verdwijnend in die betoverende gloed van een feeëriek kleurenpallet.
Zelfs het geluid van krijsende meeuwen, als groet aan de invallende nacht, drong niet eens tot haar door. Zo verward en hulpeloos koos zij de weg naar het licht, het laatste streepje zon. Op zoek naar antwoorden die niemand haar geven kon.
Ze hoorde nog steeds het geluid van krakend metaal, meer nog…

De afgelopen jaren, tot een decennium terug in de vorige eeuw, ben ik mij meer en meer gaan realiseren dat zaken en gebeurtenissen die jouw levenspad doorkruisen, zowel in positieve- als zeker ook in negatieve zin, worden bedacht en gecreëerd door een macht. Niet een zelfverzonnen, maar duidelijk te definiëren kracht. Deze zou zich tussen de mensen hier op aarde kunnen bevinden, maar voor hetzelfde geld heeft dit mysterieus verschijnsel een plaats boven het wolkendek. Met een eigen huis…

Antwerpen, 15 september 2004
Aan Zijne Koninklijke Hoogheid, Koning Albert 2
Sire,
Als trouwe onderdaan wend ik mij ten einde raad tot U. Normalerwijs moet ik voor een kleine misstap nog 7 maanden gevangenisstaf uitzitten. Maar door de situatie waarin ik plotseling ben verzeild geraakt zie ik geen andere uitweg dan mij persoonlijk en bij hoogdringendheid tot U te richten met een beleefd verzoek tot gratie en vervroegde vrijlating. Mijn echtgenote Georgette is namelijk onlangs onbevlekt…

Gesloten boek op een schone, maar rommelige tafel. Op de achtergrond 't geruis van motoren, dichtslaande deuren en pratende mensen. Muziek die laat weten dat de dag nog niet voorbij is en 't leven dat laat zien te beschikken over kwaliteiten, onvoorzien en recht uit 't hart.
Berouw heb ik in mijn leven tot nu, niet zo vaak hoeven tonen. Logisch, als je de regels en wetten, die niet voor niets zijn op- en samengesteld, niet te pas en te onpas aan je laars lapt. De braafste was ook ík in mijn…

(Een electronische discussie)
A:
Nou, laten we weer eens een onderwerpje aansnijden.
Goethe: "Elk woord dat wordt uitgesproken, roept het denkbeeld van zijn tegendeel op." Dat is volgens mij heel vaak het struikelblok in discussies.…

Waarom mensen het toch steeds hebben over het "godsoordeel" als het de NATUUR (lees: KRACHT) betreft (die terugvecht), is en blijft me een raadsel. Het gegeven GOD is nooit wetenschappelijk aangetoond.
Zelf nadenken is kennelijk bezwarender dan lezen (en erna leven) uit een door mensenhanden geschreven document, dat nog aan alle kanten rammelt ook. Wat op zich vreemd is als je bedenkt dat "God" een opperwezen zou zijn.
Met in de ene hand een document namens dat opperwezen en de andere hand een…

Ik verlicht, zij verlicht, wij verlichten.
Het had zo mooi kunnen zijn en dat was het ook: geen decennium, geen lustrum, maar slechts de helft van laatstgenoemd tijdperk. Verwoede pogingen werden ondernomen het tij te keren. Helaas mochten deze niet baten. De vloek ging er met de liefkozing vandoor. Niet vanwege niet houden van. Wel vanwege opgekropte frustraties. Aanwezig, in een relatie waar twee verschillende handicaps de boventoon voeren, behoren te zijn om te beginnen de liefde.…

‘Mag ik u vragen, o meester, wat de zin van het leven is?’ vroeg de volgeling aan de goeroe.
‘Ja’, zei deze en deed er verder het zwijgen toe.
Onverstoorbaar vroeg de adept, ‘welaan dan, o wijze, wat is de zin van dit leven?’
‘Van dit leven? En welke andere had je zo nog in gedachten hm?’ vroeg de meester verbaasd, ‘zou de vraag niet beter zijn wat de zin is van hét leven?’…

Haar tranen smaakten zoet. Misschien, wie zal het ooit weten. Toch allesins hij niet, die haar die tranen berokkent had. Ze keerde zich weer naar het scherm van haar computer en wilde haar verhaal verder schrijven. Maar wie zou het lezen? Enkel zichzelf, die haar wou troosten door al die originele en eenzame woorden neer te typen? Wie zou haar kunnen helpen uit deze verdomde diepe put die blijkbaar enkel en alleen dieper werd. Maar het was haar schuld niet. Het was allemaal zijn schuld. Het…