Dat hij me zo verschrikkelijk romantisch kon aankijken wist ik niet. M'n beste vriend die me vertelde wat er zo mooi was aan m'n ogen. Daar in het donker. Maar ik vond hem niet leuk, toch? Hij vertelde dat er achter mijn ogen iets zat. En ik kon alleen maar glimlachen en kijken naar de sterren. Hij kwam zo dichtbij, ik voelde hem ademen, met z'n groene ogen keek hij mij lief aan en ik wou zo graag hem omhelzen zoals vrienden dat doen maar hij kwam nog dichterbij totdat hij gewoon niet…

Door het toeval waren er twee mensen die het zeiden. Twee vrouwen die ervan overtuigd waren dat hij het zou zijn. Dat hij echt een type voor mij was. Mooie bruine ogen. Spaans sprekend. Een mooie mond met tanden. Erotische lippen om eeuwig mee te zoenen.
Ja, deze dames kregen hun zin. Ze wekten mijn nieuwsgierigheid. Na een scheiding, was dit een nieuw gevoel, nieuwsgierigheid naar een onbekende man.
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Het klonk toch wel érg mooi.
Het ging om een mooie,…

Je vingers strelen de hals van een flesje Rivella Light, zoals je mij wel eens vast hebt.
Een zucht van onthemeling ontsnapt aan je ontzielde mond, een zucht die ik 'rank' wil noemen. Liefkozingen op een bed van verdorde rozen. Veelspraak, ten tijden van overgave, of zelfs verachting.
De stilte om ons heen en de soundtrack van vallende, autistische herfstbladeren zijn als een tijdelijk monument voor ons beiden.
Zaterdagavond: niets dan wat zinloos voetbal op de buis.…

Het rommelmarktklokje met de barst in de façade zucht twaalf keer. Droefgeestig kweelt de oude koekoek zijn wijsje. De bruine bonen vechten met het spek om het beste plekje in mijn schotel. Stukjes oude kaas spelen krijgertje rond de bowlkom.
Buiten miezert het. Een manisch-depressieve lantaarnpaal schudt haar licht heen en weer. De druppels op de ruiten lichten op als duizenden goedkope kerstlampjes. Een fles Lambrusco schurkt zich behagelijk tegen me aan en knipoogt onderwijl naar het…

Het staat met een groen, groot aanwijsbord aangegeven, met twee witte pijlen, één naar links en één naar rechts: “Irlanda”.
Merkwaardig om te zien welke oude, lelijke, gedeukte auto’s hier de straat nog opsieren. We zijn ontzettend verbaasd dat ze nog rijden en vooral mógen rijden. In Nederland zouden ze ogenblikkelijk van de straat gehaald worden.
De auto’s die passeren wisselen het straatbeeld af met een paard en wagen: hoe bizar: paard en wagen met jongeren erop die vies eruit…

‘Dag buurvrouw’ staat er boven een artikel op de voorpagina van Trouw. Een inwoner van Soest heeft dit geschreven als afscheid van een lieve buurvrouw Juliana. Het zal zijn omdat het voorjaar eraan komt dat ik meteen denk aan een idyllisch tafereel. Juliana trekt een onkruidje uit in haar tuin. Bernhard ernaast, filosoferend over een nieuw perkje, daar, net links van de hortensia. Zo gewoon, het zouden mijn buren kunnen zijn.

Nog maar even en dan kan ik ook weer naar buiten. Nieuwe…

De roeping van de mens is mens te zijn. Daarheen moeten leiden: opvoeding, onderwijs, beroepskeuze, zedenleer, wetgeving, godsdienst.
Hierin nu ligt, geloof ik, 'n algemene fout, dat men veelal het doel voorbijziet en hoofdzaak maakt van 't middel.
Gesteld dat men als volmaakt mens ter-wereld kwam. Dan zou alle kultus, alle dwang, alle wet overbodig wezen. Ik zeg niet: alle regel. Integendeel. Absentie van behoefte aan wet, is juist 'n kenmerk van regel en orde.
Maar de onvolmaaktheid die we…

Een schril scheidsrechtersfluitje zette de trein in beweging. Eigenaardig toch! In een compartiment, vlak bij de deur, links, zat een keurig, net geklede heer – met vilten hoed en stropdas – vrome kushandjes te werpen naar een vrouwelijke leeftijdsgenote op het perron. Een 75-plusser! Een zeer goed bewaarde dan en knap op de koop toe.
Aan de andere kant, rechts dus, kruiste een jonge twintiger haar slanke albino benen over elkaar. Een dito slipje verried haar tekorte geruite rokje. Haar…

Ze lagen op het strand. Warm zand volgde vloeibaar lichaamsvormen. Ze drukte haar oor tegen gele korrels. ‘Luister’ zei ze, hoor je het lied van het zand? Verhalen van hoge bergtoppen, brekend ijs, koele wind, zoemend zweven in rivierdalen. Van ontmoeting met zee en zout. Van droomkastelen en kinderhanden’ Hij hoorde niets behalve de zee in zijn oor en zijn eigen verhalen over werk dat hem wachtte in zijn kantoor. Geen lied maar sombere gedachten en een klein verdriet ergens achter zijn…

Een van meest opmerkelijke statistieken betreffende depressiviteit is dat twee keer zoveel vrouwen eronder lijden. Een andere is dat mannen vaker zelfmoord plegen, maar vrouwen weer veel meer pogingen ertoe doen, die dan mislukken. Verder is er sprake van een geweldige toename in het aantal mensen dat ooit in zijn of haar leven depressief wordt, de kans hierop is nu ongeveer 1 op de 10, maar het zou me niets verbazen als het binnen enkele jaren al 1 op de 5 is.
Gelet op het enorme verlies aan…

Vandaag is de vermaledijde zomertijd weer begonnen. Wat mensen ertoe leidt om dit weekend een uur slaap in te leveren om 's avonds langer licht te mogen genieten is mij een raadsel. Langer licht betekent immers langer herrie, een avond die maar geen nacht wordt en onrustig blijft, buren die voor de meest bekrompen Nederlandse tuinen de veel te rokerige barbecue van stal halen, nog langer zich vervelende en schreeuwende kinderen die weigeren naar bed te gaan, etc. Als je het mij vraagt, doe ik…

Zeg óf: ik weet niet, óf als ge 't weet, toon dat door duidelijkheid, en vooral, bouw geen torens op de punt van een naald, zoals de schermers met 'cogito ergo sum', of zulke kinderachtigheden.
En nog eens, wees duidelijk, gij bonzen, rabbi's, dominees, derwisjen en doctoren. Als ge dát waart, zou 'k vrede hebben met de fundamenten van uw torens. Maar dat zijt ge meestal niet.
<<Wij achten geen wijsbegeerte vruchtbaar die zich niet in de dagelijkse spreektaal te uiten weet.>>
Dat zegt Dr.…

Het ontwaken van een nieuwe dag, langzaam in dromen verglijden. Het gelach van spelende kinderen, af en toe een traantje als er zich eentje kwetst. Een vlinder die dansend van de ene bloem naar een andere walst. Gekwetter van ruziemakende mussen om de achteloos achtergelaten kruimeltjes van oud brood.
Alledaagse dingen, zo lijkt het wel, waar wij met z’n allen steeds minder stil bij staan.
Maar is dit alles wel zo vanzelfsprekend? Merken we al dat moois nog wel genoeg op?
Natuurlijk zijn…

Hij overzag zijn blikveld, zittend op de top van de heuvel. Er was mooi licht om te fotograferen. Maar wat moest hij in godsnaam vastleggen? Een droog, dor landschap strekte zich beneden hem uit, uitgeput door de lange brandende hitte, een waas van stof erboven dat met alle winden meewoei. De kale bomen hieven hun knokige armen ten hemel, alsof zij de vliegtuigen smeekten regenwolken aan hun staarten te binden en naar dit smachtende land te trekken. De mensen verrimpelden, steeds verder…

Een oud heer las de krant, en hield die ver van zich.
-Waarom doet ge dat? vroeg ik.
--Ik zie niet goed van nabij, sedert ik oud werd.
Ik wou dat m'n lezers oud werden, en mij lazen van verre.…

Du choc des opinions jaillit*... in dit geval een vervelend meestal onbruikbaar mengsel van allerlei opinions. Een mengsel dat de dwalingen van alle richtingen in zich verenigt, zonder zich op te lossen in juistheid van richting.
A en B wilden een rivier overtrekken, die van Oost naar West liep. Zij stonden aan de Zuidzijde. A stelde voor, Oostwaarts te gaan om een brug te zoeken. B was van gevoelen dat men West-op een passage zou vinden.
Daar kwam geleerde C. Hij addeerde B's mening bij de…

Is de kracht waarmee een hamer een spijker raakt gelijk aan de kracht waarme de spijker de hamer raakt? Het antwoord op die vraag leek mij plotsklaps van groot belang. En kort daarna werd ik overstelpt door medelijden met het enorme leger van mensen dat nog minder geschoold en geleerd is dan ik, en dat dagelijks gekweld moet worden met dit soort vragen, of liever gezegd door het besef dat de kennis van het antwoord in de wereld aanwezig is, waar hem toegang ontzegd is, dat het eenvoudig moet…

Antwerpen, 10 maart 2004
Aan de geachte heer Ontvanger van de Belastingen,
In antwoord op uw schrijven van 3 maart laatstleden, waarin u mij met aandrang vraagt om mijn openstaande saldo van mijn persoonsbelasting meteen te betalen, wil ik u meedelen dat u als u geluk heeft, dit spoedig zal ontvangen.
Bij deze gelegenheid wil ik u laten weten, dat ik door de jaren heen mijn eigen afdoende systeem heb ontwikkeld, zodat ik aan het einde van de maand nooit in geldnood kom te zitten.…

Op 21 april 1965, 20 jaar na de bevrijding gaf de auteur Ed Hoornik in het NCRV-televisieprogramma Literair Tijdschrift zijn indrukken weer van de dag van de bevrijding van het concentratiekamp Dachau.
Zondagmiddag 29 april 1945, concentratiekamp Dachau.
De gevangenen, ruim dertigduizend, zijn in de barakken; de helft ziek, honderden stervend. Of nét gestorven; dat is niet zo makkelijk te zien.
"Wer noch lebt soll sich melden!" schreeuwde gisteren een man van de kamppolitie toen het transport…

Ik vind niet goed dat de prins van Oranje zijn beroep leert als inspecteur van de kavallerie. De Nederlanders zijn geen volk van paarden, noch paardenvolk. Ik beweer dat er uit Pope's 'Essay on men' en zulke werken, meer te leren is - vooral voor iemand die geroepen is tot regeren of besturen van MENSEN - dan in een stal.…