Alle inzendingen van Anneke Haasnoot

Tijd nemen voor bezinning en daarmee bewustzijn en verandering. De mens komt er niet meer onderuit. Lees Maarten Oversier en overpeins en herinner u wat u nu eigenlijk kwam doen op aard. Het leven heeft u alle hoeken van zijn kamers laten zien. Gaskamers, rouw- en regiekamers, wacht en-...

Vrijgevigheid en inlevingsvermogen lijken langzaam uit de tijd te raken. Van warme hartelijkheid is zelden meer sprake. Dat was ik eens met de oude theosoof met wie ik een tijdlang correspondeerde. We zaten ook op dezelfde golflengte wat betrof de gedachte dat nieuw leven een wonder is. Dat er...

Het was een mooie, zomerse dag in augustus. Het was nog vroeg in Katwijk aan Zee. Op verscheidene winkelruiten prijkte mijn achternaam . Op die van een schoenenzaak, een modezaak en een beddenzaak o.a. Ik maakte overal foto’s van. Ook van het monument aan de boulevard waarop de namen prijkten van...

Wie kent ze nog: de Germanen, de Angelen, de Saksen, de Franken, de Menapiërs, Nerviërs, Vandalen en Gallo-Romeinen; oftewel de ontelbare migranten van weleer? Deze volkeren sloegen voor 400 al op de vlucht voor grote klimaatsveranderingen, oorlogen en hongersnood. Velen assimileerden en namen...

Ja, ze zijn er weer! Er hangen hete oliewalmen in de keukens, de bakkers en fabrieken maken overuren en her en der verspreid staan kramen waaraan ze te koop zijn. Wanneer doken ze eigenlijk voor het eerst op? Vermoedelijk in de Middeleeuwen. Na het vasten in november of december wachtten zij als...

‘Ze is naar een Duitse lievelingsdichter van mij genoemd,’ zei ik altijd als men vroeg hoe ik aan haar naam kwam. ‘Mijn man heeft dat verzonnen,’ voegde ik er altijd nog aan toe. We stonden in de keuken en ze hield haar kopje schever dan ooit tevoren. Het zal toch geen tweede tia zijn,...

Zo langzamerhand begon ze zich te realiseren dat ze nooit meer de oude zou worden na haar val en de daaropvolgende langdurige revalidatie. Terug dat ging niet meer. Haar joie de vivre had haar val niet overleefd vreesde ze en er was nog niets voor in de plaats gekomen. Haar lichaam kon haar nog...

Het beroemde verhaal van de Babylonische spraakverwarring uit de Bijbellegende, zou wel eens op waarheid gebaseerd kunnen zijn dacht ik na het lezen van Slavernij Door de Eeuwen Heen van Susanne Everett; een prachtboek met veel illustraties. Er werkten immers ontelbaar veel slaven uit allerlei...

‘En, is er al iets gaande?’ Het was een geijkte vraag in het kleine vissersdorp van de jaren vijftig. Hij werd gesteld aan jonge, pasgetrouwde vrouwen of hun moeders. Er werd reikhalzend uitgezien naar een eventuele zwangerschap. Was dat drie maanden na de huwelijksdag nog niet het geval, dan...

Ze was al vrij snel na het huwelijk zwanger geraakt. Met zijn eerste vrouw, met wie hij tien jaar getrouwd was geweest, had hij nooit kinderen gekregen. Die stierf al jong aan kanker en ja, hoe gaat dat dan in een klein, geïsoleerd vissersdorpje. Er was niet zo heel veel keus, dus koos hij voor de...

'Jij hebt het ook niet gemakkelijk gehad he jij?' Ik keek hem zwijgend aan. Hij had mij nog nooit eerder op zo'n directe, persoonlijke wijze toegesproken. Ik schrok er gewoon van. Hij was zijn hele leven erg gesloten geweest. Namen hij of ik eens een aanloopje tot een vraag, sprong mijn moeder...

Daar staan we dan. Aan de zijkant van De Dom. Gewoon op de begane grond; mijn collega en ik. Nu zien we de mens eens van dichtbij en niet, zoals vroeger, van grote hoogte. Ik moet zeggen veel veranderd is hij niet, de Homo Sapiens. En wij kunnen het weten. We hebben hem eeuwenlang geobserveerd....

In de zaal hing een grote. Toch had mijn oma er al een. Die was rechthoekig en ik gok zo’n 30 x 15 cm. Maar de grote, ronde spion in de computerzaal van de universiteit, had een doorsnede van wel 80 cm. Nu heb ik weinig ruimtelijk inzicht, dus ik sla maar een slag. Door het aloude spionnetje,...

We zaten maar met zijn drieën bij De Multi-Vlaai. De namaakhaard brandde nog niet en ook de kaarsjes op de tafeltjes waren nog niet aangestoken. Het was er nog wat kil zo rond de klok van tien. Ik nam het voor lief, omdat mijn suikerspiegel om zoetigheid en een hete Cappuchino Large schreeuwde...

Op Tweede Paasdag togen we naar Hazerswoude. Ik had kinderen en kleinkinderen enthousiast weten te maken voor Lammetjesdag. Om 11.00 arriveerden we en een man in felgeel wees ons waar te parkeren. Het regende en het was koud. De vele gekleurde gieters die aan een lange lijn langs de boerenschuur...

Het lukte de mensen maar niet mijn vriendin in een hokje te plaatsen, haar te bestempelen als zijnde zus of zo, of onder een noemer te brengen of te typeren. Hoewel dat laatste nog enige kans van slagen zou kunnen hebben. Als kind was ze al ouwelijk en wijsneuzig. Er was niet veel dat haar ontging....

‘Ik heb geluk gehad, oh ja, uiteindelijk heb ik enorm veel geluk gehad.’ De oude vrouw lag op haar sterfbed en snakte naar adem. Velen hadden al afscheid van haar genomen, zelfs Tsaar Peter de Grote had haar bezocht, en wie was zij nu helemaal? Een omhooggevallen kind van een ooit...

Sinds mijn beste vriendin weduwe is geworden, ga ik elke donderdagavond naar haar toe. Met het pontje naar de overkant van de rivier die ons als een Styx scheidt. Eigenlijk is het iedereen een raadsel waarom er nog steeds geen brug over het vrij smalle watertje is aangelegd. De klep van de...

Het gezegde ‘schelden doet geen pijn’, werd nogal eens gebezigd in de tijd dat De Basisschool nog De Grote School heette en zes klassen had in plaats van acht groepen en dat De Kleuterschool op een geheel andere plek stond, ver van De Lagere. Schelden was nog altijd beter dan in aanraking komen...

Toen ik rond het middaguur bij mijn oude buurvrouw binnenwipte, zat die als een zielig hoopje in haar elektrische sta-op-stoel. Een man was druk bezig een nieuwe keuken te installeren. Ze had zich er al lang op verheugd en er erg naar uitgekeken, maar nu keek ze bepaald verbijsterd. Alles speelde...

Ze was met knikkende knieën de spreekkamer ingestapt. De botten in haar benen zagen er best mooi uit op de röntgenfoto vond ze. Op het ontbreken van kraakbeen in haar linkerknie na dan. Ze had wekenlang oefeningen bij de fysiotherapeut gedaan, zich wezenloos gefietst, grote stappen genomen als ze...

Er lijken er steeds meer bij te komen de laatste tijd. Nee, het gaat hier niet over vluchtelingen, maar over Dermaptera! Nu wordt er altijd gezegd dat alles wat je uitstraalt weer als een boemerang bij je terugkomt, al is dat soms pas na jaren, maar ik persoonlijk herkende me aanvankelijk totaal...

Toen ik de vier luie, zachtgele, leren stoelen naderde, zat er al een dame op leeftijd in een ervan te lezen. Het leeshoekje vormde een stil eiland in de bibliotheek. Ik groette en zeeg neer. Uit mijn tas viste ik het boek waarin ik thuis al was begonnen. Het las als een trein. Ik had het voor een...

Op Java, een van de eilanden in de Indische Archipel, oftewel de Gordel van Smaragd gebeurden soms onverklaarbare dingen, zoals in de jaren dertig van de 20e eeuw, toen de kleine Nicky na de middagrust aan de voeten van zijn moeder op de voorgalerij van de overbuurvrouw zat. De dames wuifden zich...

‘Oh, u komt zeker ook voor de Vierdaagse expositie.’ Hoe of ze dat wist, de baliemedewerker, vroeg ik later aan mijn zoon, die al zeventien keer over de finish van de Via Gladiola kwam. Zijn wandelaars te herkennen aan hun kleding of uiterlijk? Komen ze wat onzeker het museum binnen, een...

Met stijgende belangstelling bekeek ik de documentaires van de Vlaamse Lieve Blancquaert. Die hadden als onderwerp geboortes over de hele wereld. Er komen dagelijks 364.501 kinderen ter wereld en het is nogal van belang waar of je wiegje staat. Tegenover de speciale geboortehotels en heel veel...

Het was deze week weer eens in het nieuws. Veel criminelen zijn op de vlucht omdat zij o.a. hun ex-vrouw hebben vermoord of verminkt. Mannen die hun voormalige echtgenote het leven blijkbaar niet gunnen. Dat liefde alles heeft te maken met vrijlaten en niets met willen bezitten, is hen totaal...

Het is zondagavond, loopt tegen Halloween en het is bedtijd voor mij vind ik, want het loopt alweer tegen twaalven. Ik heb mijn geliefden koud welterusten gezegd als ik een hoop kabaal hoor. We besluiten toch even het rolgordijn een stukje op te halen. Wat ik aanvankelijk afdeed als een...

Hij is niet meer weg te denken uit het moderne huishouden en kwam in de plaats van bezem, stoffer en blik, zwabber, rolveger en een machine met een bal waarin je moest knijpen en die stof slechts verplaatste, maar toch op een hoop kreeg. Rond 1900 werd hij uitgevonden. In Engeland. De bedenker...

Ik had er last van of nou ja, last van, helemaal geen last, ik had er plezier om. Om de nostalgische gevoelens die me overvielen, maar dan voornamelijk in positieve zin. Het gebeurde me tijdens het jaarlijkse schrijven van de Sinterklaas gedichten. Het was koud buiten, op de autoruiten zat een...